Maand: november 2016

Evenwichtig probleem

IMG_0774Om te kunnen beoordelen of Marijke door kan gaan met haar chemokuren, moet er wederom bloed worden geprikt en dat betekent in de vroege ochtend een ritje naar Rotterdam. Het verkeer zit vandaag niet echt mee; na eerst langzaam rijdend en stilstaand verkeer bij de Haringvliet brug, staat het verderop helemaal stil en besluit ik verder binnendoor via Klaaswaal te rijden.

Marijke meldt zich om 8:30 uur bij de balie van de dagbehandeling,  waar ze te horen krijgt dat alle verpleegkundige op dit moment instructie krijgen, maar als die instructie is afgelopen, zal ze direct geholpen worden.

Het is uiteindelijk 9:00  uur als Jan de PAC aanprikt; ik ga ondertussen naar de apotheek om het recept voor de Capecitabine op te halen.

IMG_0775

Als ik even later terugkom. loop ik Marijke letterlijk tegen het lijf. Ze heeft haar ervaring van afgelopen zaterdag, toen ze bij het bukken om een gevallen sok onder de wasmachine uit te halen, zo enorm duizelig werd dat ze dacht om te vallen en vervolgens ‘s nachts 4 keer uit bed is gegaan omdat ze zo misselijk was dat ze moest overgeven, met Jan gedeeld en die is van mening dat ze op de oncologieverpleegkundige, Paola Veenstra moet wachten, want hij is er niet gerust op Verwarde emoticon.

Paola komt om 9:45 uur en neemt ons gelijk mee naar het kantoortje dat er op de dagbehandeling is. Als zij het verhaal heeft aangehoord, wil ze eerst met de oncoloog overleggen. Als ze even later terugkomt, vertelt ze dat ze overleg heeft gehad met dr. Jager en die wil Marijke vanmiddag om 13;15 uur zelf zien, voordat haar spreekuur begint. Het is nu 10:00 uur en in plaats van te wachten, besluit ik naar huis te rijden, zodat ik nog een paar uurtjes kan werken.

Om 12:30 uur stappen we weer i de auto en we zijn precies op tijd voor het spreekuur. Dr. Jager wil geen enkel risico nemen en besluit om neuro-oncoloog Taal te raadplegen en gaat persoonlijk met hem overleggen. Als ze even later terug is, vertelt ze dat we in de wachtkamer kunnen wachten en dat dr. Taal ons zelf komt halen voor een gesprek.

IMG_0784

Dr. Taal komt 0ns om 13%0 uur halen en neemt ons mee naar een klein kamertje, waar hij het hele verhaal aanhoort. Vervolgens doet hij een paar kleine testje en komt dan tot de conclusie dat Marijke uit haar evenwicht is geraakt doordat er sprake is van een verstoring in het evenwichtsorgaan en hij legt de werking er van uit (zie Meer over duizeligheid).

Hij geeft Marijke een simpele oefening mee en de verwachting is dat het dan met een aantal dagen over zal zijn.

Ingezonden brief in Libelle: Hoezo vechten tegen kanker?

IMG_0650Oktober is weer voorbij, de roze borstkankermaand. Elk jaar worden er goed bedoelde acties georganiseerd en op Facebook wordt ons verzocht stil te staan bij borstkanker door hartjes te delen. negen jaar geleden deed ik daar zelf ook aan mee. Maar inmiddels is mijn borstkanker uitgezaaid en zit ik in het laatste stadium van mijn ziekte.

Eerlijk gezegd word ik nu een beetje moe van al die acties. Borstkanker is een ziekte die je leven overhoop gooit, je relatie test en zorgt dat je moe, boos en verdrietig IMG_0651bent. Gelukkig komen de wetenschappers steeds dichter bij de waarheid over kanker. Maar ze zijn er nog niet en ik zal de oplossing niet meer meemaken. Laten we dus stoppen met zeggen dat je moet vechten tegen kanker. Alsof de kanker-patiënt die het niet redt zijn of haar best niet genoeg heeft gedaan.

Elke dag word ik geconfronteerd met de gevolgen van kanker. Het enige wat ik kan doen, is het accepteren en zo goed en normaal mogelijk verder-gaan met leven.

Marijke Vorstermans

“(Be)Leef elke dag; het kan zo maar je laatste zijn”

IMG_0610Vorige week overleed Roelanda Bakker, een lotgenote van Marijke, op 36-jarige leeftijd en afgelopen maandag was zij nog te zien in “De reis van je leven”.

Vandaag keken we samen naar een aflevering van “Mijn laatste keer” en dan besef ik (nogmaals) hoe dankbaar ik mag zijn dat Marijke er nog steeds is en we de afgelopen jaren –en gelukkig nog steeds- samen nog heel veel prachtige dingen hebben kunnen doen en dat Marijke, ondanks de pijn die ze dagelijks heeft, kwalitatief nog een goed leven kan leiden.

Ik vraag mij toch wel regelmatig af waarom de een geconfronteerd wordt met allerhande ellende, van oorlogen, misbruik, enz. tot kanker en een ander (ogenschijnlijk) fluitend door het leven gaat?

Het antwoord op deze vraag  weet niemand, maar wat ik wel weet is dat je tijd te kostbaar is om te verspillen en dat iedereen zich daar af en toe van bewust van zou moeten zijn.

“(Be)Leef elke dag; het kan zo maar je laatste zijn”.

Eefke’s 7e verjaardag

Vandaag rijden we naar Hoorn, waar Eefke vandaag haar 7e verjaardag viert.

IMG_0544IMG_0545

Het is rustig onderweg en we zijn dan ook al om 13:30 uur in Hoorn, waar Eefke en Finn druk met hun iPod in de weer zijn, als we binnenkomen.

En dan is het natuurlijk tijd voor kadootjes Lachend over de vloer rollen. Marijke heeft oorbellen gekocht voor onze “kleine dame”.

IMG_0546IMG_0547

Toen we in Zeeland waren, was daar een plantje waar Marijke een stekje van meegenomen heeft en Eefke wilde dat ook graag voor op haar kamer.

IMG_0550IMG_0551

En hoewel Finn niet jarig is, hebben we voor hem een zakje Lego mee genomen en dat blijkt goed in de smaak te vallen. 30 seconden later, is de auto in elkaar gezet Emoticon die tong uitsteekt.

        IMG_0554                IMG_0553

Omdat er vandaag niet veel mensen komen, hebben Jamie  en Mike er voor gekozen om geen kindertaart  te kopen, mar er zijn muffins en heerlijke verse koeken van de markt.

IMG_0558         IMG_0560

IMG_0562

Tegen 14:00 uur komen de eerste gasten en dat zijn Wendy en Marvin. Wendy is een van de oudste vriendinnen van Jamie en zij kwam al begin jaren ‘90 bij ons aan huis. Wendy  heeft een prachtige bos bloemen voor Marijke meegenomen.

IMG_0564

Finn blijkt over heel veel fantasie te beschikken en bouwt ondertussen onder de eettafel een echte racebaan van Lego, waarbij hij mij ook uitlegt waar alle voertuigen voor dienen.

IMG_0565

Omdat we Charlie niet te lang alleen willen laten –we hebben vandaag geen oppas voor hem- gaan we bijtijds weer naar huis.

Lekkage

Met  een lange ladder, de ik van Gert heb geleend, ben ik vorig weekend naar boven geklommen. Het is ruim 5 meter boven de grond en op een ladder staan is sowieso niet mijn ding en omdat ik ook nog eens over een uitstaande rand moet klimmen, heb ik besloten het niet te doen.

Marijke heeft onze klusjesmannen gebeld, maar die hadden pas na het weekend tijd om even te komen kijken. Gelukkig is het een paar dagen droog gebleven. Afgelopen dinsdag zijn ze komen kijken. De dakgoot bleek helemaal schoon te zijn en de regenpijp bleek ook niet verstopt te zitten. Er is meer gespecialiseerde hulp nodig zijn en ik heb Ohra, waar wij zowel een opstalverzekering, als inboedelverzekering hebben, gebeld en gevraagd of zij ons aan een betrouwbaar adres  zouden kunnen helpen?

Ohra heeft uitgelegd dat als er sprake is van bijvoorbeeld slijtage of achterstallig onderhoud, die kosten voor onze rekening zullen zijn en dat is natuurlijk niet meer dan logisch, maar de gevolgschade blijkt volledig gedekt te zijn. Er is voor vandaag een afspraak gemaakt dat er iemand zal komen kijken om de schade op te nemen en die arriveert keurig op de afgesproken tijd.

        IMG_0514       IMG_0515

Als hij weer beneden komt, geeft hij aan dat er sprake is van slijtage en dan met name rondom de afvoer; hij heeft het voor nu even provisorisch gerepareerd.

image2image3

Als de dakbedekking vernieuwd wordt, zal er ook iets aan de trespaplaten gedaan moeten worden, want die zijn feitelijk “te lang” Verraste emoticon.

image4image7

Nadat hij in de slaapkamer de schade heeft opgenomen, moet ik een zogenaamde akte van cessie ondertekenen, waardoor de rekening rechtstreeks aan de opdrachtnemer wordt betaald.

De offerte die uiteindelijk gemaakt wordt, behelst niet alleen het dak van het huis, maar ook het dak van de garage en komt alles bij elkaar neer op € 2.300,- inclusief BTW Wie, ik?. Voordat we beslissen, willen we eerst maar eens een ander bedrijf offerte laten doen en dat is uiteraard geen enkel probleem.

Harde Kern bij Teus

Vandaag gaan we weer met een groepje (oud)collega’s van Tredin uit eten. Guda en Rob Blankestein organiseren het deze keer en hebben een tafel gereserveerd bij Teus in Houten.

Omdat het op vrijdag nog wel eens druk kan zijn en het ongeveer anderhalf uur rijden is, vertrekken we om 17:15 uur uit Bergen op Zoom. De navigatie loodst ons langs een aantal files en even na 18:30 uur staan we op het Plein in Houten.

Het restaurant bevindt zich op Plein 3 en blijkt vroeger een huis te zijn geweest, dat is omgebouwd tot sfeervol restaurant. Nadat we hebben aangebeld en onze jas hebben uitgedaan, kunnen we in de huiskamer plaats nemen, waar we gezellig bij de open haard plaats nemen. We kiezen beiden voor een glas droge rosé.

IMG_0524IMG_0525

Vervolgens druppelt de rest binnen en worden we naar een enorme tafel gebracht, die in de voormalige garage staat.

IMG_0526IMG_0527

Nadat we allemaal voorzien zijn van een drankje, krijgen we het concept uitgelegd. Er is geen enkele kaart; je kunt kiezen uit diverse verrassingsmenu’s, van 3 tot wel 7  gangen. We zijn het er allemaal snel over eens dat we voor het 3-gangen menu kiezen.

We beginnen met een amuse van het huis. Mede doordat het erg rumoerig is, heeft niemand gehoord wat het nu is, maar het smaakt prima. Het voorgerecht heeft als hoofdbestanddeel zwaardvis en de rest van de ingrediënten gaat ook verloren in het geroezemoes Knipogende emoticon.

IMG_0530       IMG_0531

Het hoofdgerecht bestaat uit eend en als nagerecht hebben we de keuze uit zoet of kaas. Marijke en ik kiezen beiden voor zoet.

IMG_0532IMG_0533

Peter laat ons weer genieten van een van zijn vrolijke escapades, die op foto en/of video is vast gelegd en Guda geniet gewoon Emoticon die tong uitsteekt.

IMG_0534       IMG_0535

Nadat we hebben afgerekend, gaan we nog even naar Het Bierlokaal om een drankje te drinken.

IMG_0538       IMG_0542

Het is 23:45 uur als we afscheid nemen en op huis aan gaan. Het was weer vreselijk gezellig en de volgende keer zijn Loes en Ed aan de beurt om het te organiseren.

Afscheid nemen…..

FullSizeRender

Als er sprake is van een ziekte en de verwachting is dat je niet meer beter wordt, kun je je op een afscheid voorbereiden, zowel qua maken van plannen, als emotioneel. Zo kun je nog bepaalde zaken regelen, een reis maken, gesprekken voeren met dierbaren, maar ook je wensen voor begrafenis of crematie delen.

Als er echter sprake is van onverwacht overlijden, dan blijf je in sommige gevallen achter met verdriet en een hoop vragen, waarop je geen antwoord meer zult krijgen en in sommige gevallen ook nog eens financiële tegenslag Bedroefde emoticon.

Afgelopen 2 weken zijn wij in onze directe omgeving geconfronteerd met 5 mensen die zijn overleden en bij 3 van hen, was dit volkomen onverwacht Wie, ik?.

Mijn advies is dan ook om af en toe even stil te staan bij wat je nu eigenlijk van elkaar verwacht bij overlijden en wat je soms nog moet regelen, maar waar het eigenlijk nooit van komt. Ik denk dan bijvoorbeeld aan het afsluiten van verzekeringen, zoals een overlijdens risicoverzekering, maar in sommige gevallen ook een begrafenisverzekering; dat kan meestal alleen maar als je (ogenschijnlijk) gezond bent.

Het emotionele deel  behelst dat je er altijd voor zou moeten zorgen dat er geen open eindjes zijn, dat je nooit met ruzie weg gaat of met ruzie gaat slapen.

Niet te lang bij stil staan, geen drama van maken, maar af en toe even aandacht aan besteden.

Leven

Weekje pauze

IMG_0485Marijke heeft vandaag om 9:00 uur een afspraak bij dr. Taal, de neuro-oncoloog. Omdat er bij het Vaanplein iets is gebeurd en er sprake is van ruim 20 minuten vertraging, kiezen we er uiteindelijk voor om via Moerdijk en Dordrecht naar Rotterdam te rijden en daardoor zet ik Marijke om klokslag 9:00 uur af bij de hoofdingang. Ze zal me een appje sturen in welke kamer dr. Taal zit.

Als ik echter in de wachtkamer ben, zie ik geen Marijke en moet ik bij de receptie vragen waar hij zit en dat blijkt kamer B10 te zijn. Als ik klop en de deur open doe, zit Marijke daar inderdaad al.

Dr. Taal stelt eerst een aantal vragen en daarna mag Marijke een aantal testjes doen.

IMG_0489IMG_0490IMG_0491

Zijn conclusie is dat de kracht in de ledenmaten is toegenomen en hij ziet voor dit moment geen reden dat Marijke nog langer bij hem op controle komt en hij stelt voor dat dr. Jager de regie weer overneemt.

IMG_0492        IMG_0487

We lopen vervolgens naar de dagbehandeling, waar we allebei een Pink Ribbon mogen pakken, waarna we even moeten wachten tot Marijke naar binnen geroepen wordt.

IMG_0493

Paola Veenstra roept ons even later naar binnen, waar de PAC wordt aangeprikt en Marijke het botversterkende middel Zometa krijgt toegediend.

IMG_0495       IMG_0497

Ik ga ondertussen naar de apotheek om kortdurende Oxycodon te halen. Als ik terug kom, zit Marijke aan de thee en de kruidnootjes.

IMG_0500

Het is 10:15 uur als we richting huis gaan, waar we zonder problemen om 11:00 uur arriveren.

Marijke wordt ‘s middags gebeld door Paola, die ondertussen met dr. Jager heeft overlegd en men heeft besloten de chemokuur een week uit te stellen om Marijke haar handen en voeten wat extra rust te geven. Als ze nu gelijk door zou gaan, loopt ze het risico dat haar handen voorgoed beschadigd zullen zijn en dan zou ze sowieso moeten stoppen met deze behandeling en dat is natuurlijk niet wat we willen.

Vlak voordat we gaan eten, krijgt Marijke het trieste nieuws dat er weer een Roze Roosje is overleden Bedroefde emoticon.

Weer een reden om nog maar eens een keer te beseffen dat je van elke dag moet genieten.

Menu Title