Maand: mei 2017

Opluchting…..

Geplaatst op 30 mei 201730 mei 2017 door DVDGuy

Vandaag wederom vroeg een afspraak in de Daniël den Hoed kliniek. Om 8:40 uur bloed prikken en dan om 9:40 uur een afspraak met dr. Jager, waar we de uitslag van de CT-scan van afgelopen week te horen krijgen.

Marijke meldt zich om 8:30 uur bij het behandelcentrum.

Om 8:45 uur mag Marijke naar binnen en wederom is er een verpleegkundige die voor de eerste keer, de PAC mag aanprikken. Helaas lukt het om de een of andere reden niet om er gelijk bloed uit te krijgen .

Vele handen maken licht werk en uiteindelijk slagen de dames, onder leiding van Charlotte, er in de gevraagde buisjes bloed af te tappen.

Omdat het om een extra spreekuur dag van dr. Jager gaat, zit zij deze keer in kamer B12.

Als we om tegen 10:00 uur naar binnen worden geroepen, valt ze gelijk met de deur in huis: “Goed nieuws”; de plekjes op de lever zijn afgenomen, weliswaar millimeterwerk, maar zichtbaar afgenomen en dat is zeker goed nieuws.

De uitslagen van het bloed zijn ook goed en dat betekent dat Marijke vandaag ook haar chemo krijgt. De volgende is dan donderdag 8 juni 2017 en daarna gaan wij ruim 3 weken op vakantie en zo wordt een vervolgafspraak met dr. Jager gemaakt voor maandag 3 juli 2017.

Ik ga de medicatie halen en de afspraken bij de balie laten bevestigen. Omdat we een paar weken met vakantie gaan en de pijnmedicatie tussentijds is opgehoogd, krijg ik een enorme hoeveelheid medicijnen mee.

Het loopt al tegen 11:30 uur als Marijke plaats mag nemen in de stoel. Als ik opnieuw naar de apotheek ga, kom ik in de gang Paola Veenstra, de senior Oncologie verpleegkundige tegen en zij vraagt gelijk hoe het met Marijke is. Ze vertelt mij dat zij Marijke haar kracht en energie, waarmee zij anderen helpt en zich inzet voor de Borstkanker Vereniging Nederland, bewondert en als zij hoort dat Marijke haar chemo nog moet krijgen, gaat ze haar op de dagbehandeling nog even bezoeken.

Om 12:00 uur zit de chemo er in en kunnen we naar huis, waar we om 12:45 uur aankomen. We laten Charlie uit en gaan dan samen lunchen bij Non Plus Ultra in Woensdrecht.

Marijke neemt een Rivella en ik kies voor een Erdinger Weizenbier. Marijke kiest voor de Hollandse garnalen en ik ga voor Brabantse Wal Speciaal, getoast brood met beenham, notenkaas, roerbakgroenten en een spiegeleitje met een bijpassende salade.

Het smaakt allemaal weer prima en we kunnen ons nu ook definitief focussen op onze vakantie naar Toscane.

Toerist in eigen stad

Geplaatst op 26 mei 201727 mei 2017 door DVDGuy

De dag begint vandaag wederom vroeg want Marijke moet om 8:00 uur al in de Daniël den Hoed kliniek zijn om de PAC aan te laten prikken en dan heeft ze om 8:30 uur een CT-scan.

Zo loop ik al om 6:15 uur met Charlie buiten, waar de zon al volop schijnt. na een kopje koffie en thee, vertrekken we om 7:15 uur naar Rotterdam, waar we even voor 8:00 uur aankomen.

Terwijl Marijke naar de dagbehandeling gaat, ga ik haar vast bij de Röntgen aanmelden, maar daar zit een man, die haar pas wil aanmelden als ze zelf komt; ik leg hem uit dat we dit zo al jaren doen, maar hij blijft erbij dat Marijke zelf moet komen….. Verraste emoticon . Stoom uit mijn oren Boze emoticon .

Marijke zit al in de stoel als ik aankom en we zijn nog net getuige van een discussie over de hoeveelheid spuiten die momenteel gebruikt worden.

Terwijl Marijke zich bij de Röntgen gaat aanmelden, loop ik via de andere gang naar de afdeling.

Het is pas 8:45 uur als Marijke zich weer bij de dagbehandeling meld om de PAC te laten afkoppelen.

We willen vandaag de caravan gelijk halen en willen in één keer van Rotterdam naar Ossendrecht rijden, maar op de A29 is weer eens een ongeluk gebeurd, waardoor we via de A16 en de Drechttunnel rijden. Als we in Ossendrecht zijn, blijkt de caravan niet klaar te staan en zo komen we om 10:15 uur zonder caravan in Bergen op Zoom aan.

Ik bel voor alle zekerheid nog even of en zo ja, wanneer ik de caravan dan wel kan komen halen en dat blijkt direct te zijn; 1.000 excuses en een mandje vers gestoken asperges voor het nog een keer op en neer rijden Rood hart .

De terugweg levert wat hachelijke situaties op omdat de toegangsweg niet erg breed is, maar het levert geen echte problemen op Verhitte emoticon .

Thuis gekomen laten we Charlie uit en dan gaan we snel naar de Grote Markt, waar we hopen op het terras van de Bourgondiër te kunnen lunchen. Ik zet Marijke op de hoek af en ga dan op zoek naar een parkeerplekje en ik vind zo waar een invalide parkeerplaat, vlak bij de markt. Marijke heeft al een tafeltje gevonden en ik bestel een speciaal biertje: Bourgondiër.

Marijke bestelt vervolgens de Club Sandwich en ik ga voor een Broodje beenham met witte en groene asperges. Ik loop vervolgens even snel naar de juwelier om bij Marijke haar Guess horloge een schakel er uit te laten halen en ik wil zelf voor mijn Nautica een schakelband hebben, maar die blijken ze te moeten bestellen.

We delen de broodjes en het smaakt allemaal weer heerlijk.

Nadat ik heb afgerekend, gaan we Marijke haar horloge ophalen.

Vervolgens lopen we naar Igor, de bloemenman, die deze week pioenrozen, één van Marijke haar favoriete bloemen, in de aanbieding heeft, 2 bossen voor € 5,-

Met 2 mooie bossen, lopen we vervolgens naar de Hema, waar Marijke een softijsje koopt en dan staan we ook weer bij de auto.

Eenmaal thuis gekomen, pak ik de racefiets en rijd dan naar Hopmans, waar mijn stuur van een nieuw stuurlint zal worden voorzien. Ik koop ook gelijk een bel en uiteindelijk ben ik tegen 15:30 uur weer thuis.

We drinken op ons terras een alcoholvrij biertje en als Ira van Ik Homemade Food ons eten voor vanavond heeft gebracht, gaan we met Charlie naar buiten.

Na thuiskomst drinken we nog wat op het terras, maar wij vinden het met 28º C in de schaduw al weer te warm en eten om die reden binnen.

Het eten bestaat vanavond uit omelet van blokjes tofu, met prei en kruiden, geserveerd met lichte en frisse pindasaus. Daarbij eten we dun gesneden wortel, komkommer en kool. Om extra frisse smaak te geven is er atjar van heel dun gesneden rettich. Ik eet er sambal Rawit bij.

Ik droom…..

Geplaatst op 25 mei 201725 mei 2017 door DVDGuy

Ik droom…..

Ik droom van een leuke vrouw…..
Ik droom van liefde…..
Ik droom van een gelukkige relatie…..
Ik droom van kinderen…..

Ik droom van werk waar ik gelukkig van word…..
Ik droom van een eigen huis…..
Ik droom van (verre) reizen…..
Ik droom van kleinkinderen…..

Ik droom van lang bij elkaar kunnen zijn…..
Ik droom van veel samen doen…..
Ik droom van genieten van het leven…..
Ik droom van pensioen…..

Ik droom van samen heel oud worden…..

Ik droom……

en dan word ik wakker…….
en ik besef dat eigenlijk al mijn dromen zijn uitgekomen.
Ik ben, ondanks de onzekere toekomst, een bevoorrecht mens!

Beauty Verwendag

Geplaatst op 20 mei 201722 mei 2017 door DVDGuy

Marijke is vandaag door de Yellow Roses Foundation, een zelfstandige stichting die zich inzet voor vrouwen, uit Etten-Leur en aangrenzende gemeenten, die een levensbedreigende ziekte zoals kanker hebben, uitgenodigd om een Beauty Verwendag bij te wonen. Het is al weer de 12e keer dag deze dag, in samenwerking met diverse sponsoren wordt aangeboden.

Het programma is veelomvattend en duurt globaal van 11:00 tot 16:00 uur.

Ik zet Marijke om klokslag 11:00 uur en nadat iedereen met elkaar heeft kennis gemaakt, worden de dames met een taxibusje en auto’s van vrijwilligers, naar de locatie gebracht, waar geluncht zal worden.

Na een speech van de burgemeester, genieten de dames van een fantastische lunch; een soort van High Tea, bestaande uit hartige en zoete versnaperingen.

Na de lunch gaan sommige dames naar de kapper en andere keren terug naar de praktijk van de fysiotherapie, waar zij diverse schoonheidsbehandelingen krijgen.

Om 16:00 uur sta ik keurig voor de deur om Marijke op te halen, maar die is nog niet klaar en wacht nog op een fotosessie die van haar gemaakt zal worden.

Als de fotografe ontdekt dat ik er ook ben, mag ik, terwijl zij foto’s van Marijke vraagt, het een en ander vertellen. Daarna wil ze graag van ons beiden nog een paar foto’s maken en als dat achter de rug is, krijgt Marijke nog een schitterende Goody Bag en een prachtige Yellow Rose en daarna rijden we op ons gemak terug naar Bergen op Zoom.

Thuis gekomen, blijkt er op internet al een stukje in de Halderbergse Bode gewijd te zijn aan deze verwendag.

Kwaliteit of kwantiteit?

Geplaatst op 14 mei 201714 mei 2017 door DVDGuy

Afgelopen week stonden de media er bol van; een 12-jarige jongen werd door de rechter in het gelijk gesteld en hoefde geen chemokuur te ondergaan, als hij dat niet wilde en dat raakte mij op 2 manieren.

Ten eerste het recht op een eigen mening van een 12-jarige, waarbij duidelijk werd dat de ene 12-jarige niet de ander 12-jarige is, maar mensen hebben daar wel al heel snel een (voor)oordeel over. Het is nu eenmaal een feit dat een 12-jarige in een aantal gevallen meer verantwoording aankan, dan bijvoorbeeld iemand die (veel) ouder is.

Ten tweede een vader die het beste voor zijn kind wil, maar is dat ook echt zo, of is het, onbedoeld, want daar ga ik wel vanuit, toch een vorm van egoïsme? Is het voor het kind beter of is het voor (het gevoel van) de vader beter?

Doordat Marijke geconfronteerd is met, inmiddels uitgezaaide, borstkanker, heeft dit onderwerp natuurlijk ook bij ons geleid tot nadenken en gesprekken hierover en in eerste instantie was ik ook geneigd te denken, dat je, zo lang als dat verantwoord is, er alles aan moet doen –lees: elke behandeling moet ondergaan- om zo lang mogelijk te blijven leven.

Ondertussen ben ik er al lang achter gekomen, dat het niet om de achterblijvers gaat, maar om degene die de pech heeft gehad, getroffen te worden door kanker.

Een chemokuur ondergaan bijvoorbeeld is lichamelijk, maar ook geestelijk zwaar, maar ook het gebruik van allerlei medicijnen, zoals bijvoorbeeld morfine of andere pijnmedicatie heeft voor- en nadelen en als partner van, krijg je daar het nodige van mee.

Nu ben ik er ondertussen al lang achter dat ieder mens daar ook weer op zijn of haar eigen wijze mee omgaat en ik waag me er al lang niet meer aan om te gaan verghelijken en dan andere met mijn mening op te zadelen, maar de vraag blijft natuurlijk wel of je als patiënt wel al die vervelende bijwerkingen wil, alleen maar om langer –hoe lang weet je sowieso niet- te kunnen blijven leven. Wat is de prijs die je daarvoor betaalt en wil je dat wel?

Als het moment daar is dat daarover een beslissing genomen moet worden, zal dat pijnlijk zijn, maar de troost zit hem in de gedachte dat Kwaliteit dan belangrijker is (geweest) dan Kwantiteit en dat (verder) lijden zeker geen optie is.

Kwaliteit van leven

Er is op zich helemaal niks mis
met beseffen dat het leven eindig is
Maar als leven langzaam lijden wordt
zou je willen dat het wordt bekort
Zodat het afscheid nog menswaardig is

Geduld is een schone zaak

Geplaatst op 12 mei 201712 mei 2017 door DVDGuy

Vandaag moet Marijke al om 8:00 uur in de Daniël den Hoed kliniek zijn om bloed te laten prikken en daarom loop ik al even na 6:00 uur met Charlie buiten. Het is voor de verandering nu eens niet koud, maar nu regent het weer verschrikkelijk Bedroefde emoticon .

Omdat ik nog moet tanken, vertrekken we om 7:00 uur. Het is onderweg heel rustig en zo zet ik Marijke even voor 8:00 uur af voor de hoofdingang, waarna ik een parkeerplekje ga zoeken. Als ik één rondje gemaakt heb, stapt er net iemand in zijn auto om weg te rijden; mazzel dus Verhitte emoticon .

Het ziekenhuis moet nog ontwaken, dat is duidelijk Knipogende emoticon .

Het is 8:05 uur als Marijke naar binnen wordt geroepen. Ze moet nog even snel wat eten, zodat ze haar medicijnen kan innemen.

Ook deze keer is er weer een nieuwe verpleegkundige en Marijke zou Marijke niet zijn, als ze zelf aanbiedt dat ze best de P.A.C. mag voelen en ook mag aanprikken.

De verpleegkundige bevraagt Marijke o.a. ten aanzien van de pijn die ze elke dag heeft en als Marijke deze op een schaal van 0-10, waarbij 10 ondragelijke pijn is, met een 7 waardeert, gaat ze met de oncoloog overleggen of er niet meer of op een andere manier aan pijnbestrijding gedaan kan worden.

Het bloed wordt naar het laboratorium verstuurd, maar na een tijdje komt de verpleegkundige vertellen dat de buisjes niet allemaal zijn aangekomen; er moet één buisje nogmaals worden verstuurd Verraste emoticon .

Na verloop van tijd komt de mededeling de bloedwaardes goed zijn, maar nu is de vraag hoe lang er gewacht moet worden, voordat de chemo ook daadwerkelijk beschikbaar is. na lang wachten, het is inmiddels 11:15 uur, komt dan eindelijk de chemo.

Nu moet bij Marijke eerst de ader worden voorgespoeld en dan kan rond 11:30 uur eindelijk de Vinorelbine er door en dat duurt alles bij elkaar nog geen 10 minuten, waarna de ader opnieuw moet worden doorgespoeld en dan wordt de P.A.C. losgekoppeld.

Het is uiteindelijk even na 12:00 uur als we bij de auto zijn en even voor 13:00 uur zijn we dan thuis. De chemokuur zelf, inclusief het spoelen van de ader, duurt bij elkaar nog geen 45 minuten, maar we zijn wel in totaal 6 uur van huis Bedroefde emoticon .

Ondanks alles, is het uiteindelijk natuurlijk allemaal voor een goed doel Knipogende emoticon .

Op keuken- en badkamerjacht, part I

Geplaatst op 5 mei 20176 mei 2017 door DVDGuy

De laatste klusjes aan de caravan gedaan en deze kan dan ook weer met een gerust hart naar de stalling; 1 juni 2017 haal ik hem dan weer op, zodat hij kan worden ingeruimd voor onze trip naar Toscane.

Ondanks dat we over een mover beschikken, vind ik het nog steeds leuk om hem met de auto in te parkeren Knipogende emoticon . Hij zal vanavond binnen gezet worden.

Wij rijden vervolgens naar Roosendaal, waar we starten met de oriëntatie op een nieuwe keuken en een nieuwe badkamer. We wonen hier nu 19 jaar en met name de keuken is vanwege slijtage aan vervanging toe. In de badkamer willen we, mede gelet op onze leeftijd, van het bad af en een inloopdouche nemen.

De eerste van waarschijnlijk vele bezoeken die nog zullen volgen, is bij Bruggeman Keukens en Badkamers. Zij bieden o.a. een totaalconcept aan, waarbij demontage en afvoeren oude keuken, aansluiten, tegel en dergelijke, allemaal in de prijs zijn inbegrepen.

Hoewel we best wel aardige oplossingen zien qua opstelling en de gebruikte materialen, is onze keuken, vergeleken met de opstellingen hier, best wel groot en lopen de bedragen voor wat wij zouden willen, al aardig richting de 20.000,- tot 25.000,- euro en dat gaat hem echt niet worden Verraste emoticon .

We hebben gelukkig geen haast en ik ben er wel achter dat ik de volgende keer sowieso de tekening en de maten van hetgeen wij willen, alvast mee zal nemen.

Het trucje van de oncoloog

Geplaatst op 3 mei 20176 mei 2017 door DVDGuy

Marijke moet vandaag voor de 4e kuur Vinorelbine om 9:20 uur in Rotterdam bloed laten prikken en dat betekent dat we om 8:30 uur weg moeten.

Ik zet Marijke om 9:15 uur bij de hoofdingang af en rijd nog een rondje in de hoop een parkeerplekje te vinden en ik heb ook vandaag weer geluk als er net iemand weg rijdt, als ik aan kom.

Bij het behandelcentrum is het opvallend stil en onze vriendin Paola Veenstra zit vandaag achter de receptie. Marijke wordt al om 9:30 uur naar binnen geroepen Verraste emoticon . Zit het ook eens een keertje mee Knipogende emoticon .

Om 9:40 uur staan we weer buiten en als Marijke zich bij de balie heeft gemeld voor haar afspraak met dr. Jager, krijgt ze te horen dat die vandaag in kamer B11 zit.

We mogen rond 10:30 uur naar binnen en dr. Jager vraagt uiteraard hoe Marijke zich voelt en die antwoord, zoals altijd: “Gaat eigenlijk wel goed”. Dr. Jager vindt de bloedwaardes eigenlijk net niet goed genoeg om vandaag de chemo te krijgen; de waarde van de neutrofielen, belangrijk bij de afweer tegen bacteriën, moet rond de 1.5 zijn en is nu 1.2. Dr. Jager wijt dit aan het feit dat de herstelperiode deze keer 1-2 dagen te kort is; normaal had de chemo op donderdag of vrijdag zullen beginnen, maar dan is dr. Jager er deze week niet.

Omdat zij zich ook realiseert dat we dan vrijdag weer terug moeten komen, deelt ze een geheimpje met ons en ze lacht er samenzweerderig bij Knipogende emoticon . Een aantal diepe kniebuigingen of een paar etages met de trap, zouden de waardes kunnen laten stijgen en dan zou alsnog de chemo kunnen doorgaan en zo lopen we samen 4 etages met de trap omhoog Verhitte emoticon .

Nadat we weer beneden zijn, wordt in het behandelcentrum opnieuw bloed afgenomen en krijgt Marijke, terwijl ze wacht op de uitslag, alvast het botversterkende middel Zometa toegediend en even later horen we dat de benodigde bloedwaarde gestegen is van 1.2 naar 1.42 en geeft dr. Jager toestemming voor de chemo.

Ik ga vast de vervolgafspraken laten maken voor de 2e chemo van kuur 4, een CT-scan en een consult met dr. Jager en daarna haal ik voor ons beiden een lekker donkerbruin broodje met Filet American en een gekookt eitje.

Als de chemo er in zit, Marijke gespoeld is en de PAC uit genomen is, is het al met al 12:45 uur en zijn we om 13:30 uur weer thuis.

Pijn…..

Geplaatst op 1 mei 20171 mei 2017 door DVDGuy

Pijn.....

Bij het zitten
Bij het liggen
Bij het lopen
Maar nooit hoor ik je klagen

Wat goed van je
Wat ben je sterk
Gaat het wel?
Hoor ik iedereen aan je vragen 

Je wil graag je zelfstandigheid behouwen
En niet continue op anderen hoeven bouwen
Dat snap ik maar al te goed
Maar het doet mij pijn, als ik zie wat het met jou doet!