Categorie: Reizen

Vandaag vertrekken we voor een lang weekend naar Maastricht, maar we brengen eerst Charlie naar het dierenpension.

Als we de afslag Antwerpen pakken, zien we een prachtige regenboog.

We hebben rondom Antwerpen zo waar een keertje geen file en onderweg is er ook geen enkel oponthoud en dat betekent dat we om 11:30 uur bij ons hotel, Hampshire Designhotel, in hartje Maastricht zijn.

Nadat ik de koffers uit de auto heb gehaald, checken we in. We kunnen pas om 15:00 uur op de kamer en laten de bagage bij het hotel achter, terwijl we de auto naast het station in een Q-parkgarage zetten; de kosten bedragen € 13,- per 24 uur en dat is natuurlijk een prima prijsje.

We lopen voor het station langs, richting de St. Servaasbrug, waarna je zo het centrum van Maastricht in loopt.

We treffen het met het weer; het is droog, een graad of 16 en de zon schijnt; wat kan een mens eind oktober nog meer verwachten?

We lopen een ouderwetse drogisterij binnen, waar de tijd sinds de jaren 70 lijkt te hebben stil gestaan; daarnaast kun je er je kont niet keren, want overal staan wel stapeltjes.

We lopen vervolgens de St. Servaasbrug, die eind 1200 gebouwd is als vervanging van de oorspronkelijk brug die uit de Romeinse tijd stamde en was ingestort, over.

Een aantal winkels is al in helemaal klaar voor Kerstmis, terwijl dat volgens mijn informatie pas over 2 maanden aan de orde is .

We lopen de prachtige straatjes door en af en toe heb ik het geluk om een foto te kunnen maken, zonder mensen .

Het is voor Marijke op dit moment lastig om te lopen, niet alleen vanwege haar kortademigheid, maar ze heeft ook last van haar knie, enkel en heup . We namen dat ook even een momentje pauze en ploffen neer op het terras van La Bonne Femme. Marijke bestelt een kopje thee en ik ga voor een Affligem dubbel.

We lopen vervolgens rond de Lieve Vrouwen basiliek, een imposant bouwwerk.

We passeren het Lievevrouwenplein, dat zelfs nu nog één groot terras is en het is er ook nog  eens gezellig druk, maar wij lopen, zo lang Marijke het nog vol kan houden, een stukje door.

Marijke wil graag even bij de Bijenkorf naar binnen en daar vinden we een stalletje waar diverse pepernoten in allerhande smaken verkocht worden; we mogen van alles proeven, maar slaan dit aanbod vriendelijk van de hand. Hoewel er in Maastricht ook een aparte Rituals winkel is, kent de Bijenkorf een zogenaamde store-in-store.

Verderop koopt Marijke nog een leuke trui en wordt het weer tijd om even een pauze in te lassen.

We besluiten een broodje te gaan eten op het Onze Lieve Vrouweplein, waar we een plekje zoeken bij “Van de Kaart”.

Marijke bestelt een broodje tonijnsalade en ik neem een broodje pesto/kip. Marijke neem een glaasje tonic en ik kies voor een Herfstbok van de tap .

Het smaakt allemaal erg lekker en wat ons beiden opvalt is hoe vreselijk aardig en voorkomend het bedienend personeel is en het kost ze blijkbaar ook geen enkele moeite.

Nadat we betaald hebben, lopen we even de kapel in, waar het ontzettend warm is, maar dat is dus niet verwonderlijk .

Ik heb voor vanavond een tafeltje gereserveerd bij Wijnrestaurant Mes Amis en we gaan op zoek waar dat precies is, zodat we vanavond niet hoeven te zoeken.

Het is even zoeken, maar dan vinden we het toch en ik maak van de gelegenheid gebruik om de reservering aan te passen, zodat we pas om 19:00 uur aan tafel hoeven.

Het loopt inmiddels tegen 15:00 uur en we gaan weer op zoek naar een plekje om koffie te kunnen drinken; bij voorkeur met een lekker stukje vlaai.

De eerste plek waar we naar binnen lopen, heeft nog slechts één stuk vlaai en dat is dan ook nog eens rijstevlaai en dat is nou net niet onze favoriet en zo komen we uiteindelijk weer uit bij La Bonne Femme, waar we kiezen voor de Kruisbessenvlaai met Merengue; jammer dat het maar zo’n klein stukje was .

We lopen vervolgens op ons dooie gemak terug naar het hotel.

We krijgen onze keycard en nadat we onze kleren hebben uitgepakt, ploffen we op bed neer; het is 16:00 uur.

Omdat we om 19:00 uur gereserveerd hebben en we even moeten kijken of Marijke de afstand in één keer kan lopen, vetrekken we even voor 18:30 uur.

Ook in het donker is het hier prachtig met al die oude, gerestaureerde panden en de sfeervolle verlichting.

We komen om 18:50 uur aan bij Mes Amis en het is maar goed dat we gereserveerd hadden, want anders hadden we er niet kunnen eten.

Het concept is in principe een keuze uit een 3-, 4-, 5- of 6 gangen verrassingsmenu, maar indien gewenst is er ook een mogelijkheid om á la carte te eten; wij kiezen voor het 3-gangen verrassingsmenu.

Als appetizer krijgen we een huisgemaakte kroket met garnaaltjes geserveerd. Het voorgerecht bestaat uit een combinatie van wild zwijn, rode kool en vijgen.

Het smaakt voortreffelijk.

Het hoofdgerecht bestaat uit fazant en deze is “geschoten”, waarbij we gewaarschuwd worden dat er misschien nog een verdwaald stukje hagel aanwezig kan zijn. De fazant wordt geserveerd met zuurkool, pastinaak en witlof.

Ik zie aan Marijke dat het niet echt goed gaat; zij blijkt van de lucht van de fazant en de daarbij geserveerde jus, misselijk te worden .

Als de bediening ziet dat ze haar bord niet leeg heeft, vragen ze of het niet gesmaakt heeft en als ze horen waarom ze niet verder eet, bieden ze haar een kopje soep of iets anders aan en men wil zelfs paracetamol voor haar gaan halen; erg lief allemaal.

Marijke gaat wel voor het dessert en dat bestaat uit allerlei varianten van peer, zoals ijs en merengue.

Het loopt al tegen 21:00 uur als we richting hotel lopen.

Op de St. Servaesbrug maak ik nog even een “onsy” waarop een voorbijganger, met duidelijk Amsterdams accent, roept: “Wel lachten hé?”, waarop ik hem laat weten dat inderdaad gedaan te hebben.

Als we terug zijn in ons hotel drinken we een kopje thee/koffie en kijken  nog een serie, waarna we het om 23:15 uur voor gezien houden