Een boek voor en door patiënten

Vandaag moeten we om 10:00 uur in de Daniël de Hoed zijn, waar foto’s genomen zullen worden van de mensen die aan het boek hebben meegewerkt en dat zijn er dus best veel.

Het boek is tot stand gekomen op voordracht van de patiëntenraad van het Erasmus MC en men hoopt dat het voor (ex)kankerpatiënten een steun kan zijn.

Een deel van de aanwezigen kennen we vanuit de diverse themaochtenden die regelmatig georganiseerd worden. Wat mij extra opvalt, is het aantal vrouwen onder de 30 dat kanker heeft (gehad).

De foto’s worden op de 4e verdieping genomen, waar een effen muur beschikbaar is, die als achtergrond kan dienen; wij kunnen buiten op het dakterras onder het genot van een kop koffie, wachten tot we aan de buurt zijn en dat geeft de gelegenheid om met een aantal mensen een praatje te kunnen maken.

We moeten allemaal een contract in 2-voud tekenen,l waarin we ons confirmeren dat het copyright bij de fotografe berust en dat zij niet zonder onze toestemming mag publiceren en dat wij de foto’s niet zonder haar toestemming mogen verkopen.

             

Vanaf het dakterras is ook goed te zien hoe het met de sloop van een deel van het voormalige Zuiderzee Ziekenhuis gaat.

Mensen mogen zelf weten hoe ze op de foto willen; alleen, met partner, met een dierbaar voorwerp, enz. Als ik sta te kijken hoe de foto’s gemaakt worden, zie ik dat de fotografe probeert om foto’s te maken, waaruit emotie spreekt.

De dame op onderstaande foto’s heeft bijvoorbeeld een boek met kaarten meegenomen, maar ook een heel leuke teddybeer, die ze van haar man heeft gekregen en die zij telkens als steuntje meeneemt naar het ziekenhuis.

Bij Marijke is dat natuurlijk haar Pink Ribbon van Swarowski en bij mij is dat de Pink Ribbon, die ik bijna 8 jaar geleden van Marijke heb gekregen.

Als de fotografe van ons foto’s maakt, merkt ze al gauw dat we dit vaker gedaan hebben; wij kijken bijvoorbeeld zelf al in de lens, maar als zij mij vraag om vanachter Marijke te omarmen, voel ik zelf de emotie die dat oproept en dat heeft zij ook gemerkt, want ze geeft aan dat dit waarschijnlijk de foto gaat worden, die wij zullen kiezen om in het boek te komen.

Het is ondertussen bijna 11:30 uur en wij gaan snel terug naar Bergen op  Zoom, want ik moet ook nog werken .