Gemaakte plannen pakken wel eens anders uit…

Vandaag is onze Nick jarig; hij wordt al weer 37 jaar en over een week of 10 wordt hij voor de 2e keer vader.

IMG_9434

Wij gaan vandaag naar de Kerstshow bij Intratuin in Halsteren; nu kun je daar met enig fatsoen nog rondlopen. Na afloop gaan we dan samen lunchen.

Omdat Marijke al een paar dagen last van obstipatie heeft en de extra medicatie die dr. Vastbinder heeft voorgeschreven, maar ook de klysma’s die ze inmiddels gehad heeft, niet echt helpen, belt ze om 9:30 even met de oncologisch verpleegkundige, Paola Veenstra. Paola hoort haar verhaal aan en overlegt even met de dienstdoende arts en dan krijgt Marijke te horen dat ze naar de Daniël den Hoed kliniek moet komen, waar ze haar een zogenaamde hoge klysma zullen geven Bedroefde emoticon.

En zo zijn we om 10:15 uur niet op weg naar Halsteren, maar naar Rotterdam.

IMG_9406

We komen even na 11:00 uur aan en Marijke meldt zich bij B nul bij de balie.

IMG_9407IMG_9409

Men is van haar komst op de hoogte en er is zelfs een kamer en een bed voor haar geregeld, waarop Marijke gelijk aangeeft dat het niet de bedoeling is dat ze blijft Denkende emoticon.

IMG_9410IMG_9411

Ze krijgt een klysma, maar ook hier in het ziekenhuis, waar het allemaal net even wat professioneler gaat dan thuis, levert dat niet de gewenste verlichting op en dat is toch wel een domper, want nu moet er weer een arts komen en dat betekent wachten, wachten…..

Na verloop van tijd komt er dan een arts en die bevraagt Marijke en dan –hebben we nog niet eerder meegemaakt Lachende emoticon met rollende ogen Knipogende emoticon – verlaat ze de zaal om “even” met haar supervisor te gaan overleggen. Het duurt meer dan een uur voor ze terug komt en zij geeft aan dat het beter is als Marijke wordt opgenomen Verraste emoticon. Dat is natuurlijk niet wat we willen, maar als we de emotie eruit filteren, natuurlijk op dit moment wel het enige juiste en zo rijd ik om 15:00 uur terug naar huis om voor Marijke de benodigde spullen, zoals toilettasje, pyjama ed. te gaan halen.

Omdat Marijke al heeft aangegeven het ziekenhuiseten niet lekker te vinden, stop ik even bij de Lidl om verse broodjes en een yoghurtje voor haar te halen. Thuis gekomen laat ik eerst Charlie uit, waarna ik het bij buurman Gert afgeleverde pakje van Coolblue ophaal en even de post doorkijk.

IMG_9437 IMG_9436

Ik kan merken dat ik over een paar maanden 65 jaar wordt, want ook vandaag weer een overzicht van het pensioen dat ik vanaf 1 april 2018 kan laten uitbetalen en daar word ik dan wel heel blij van, want dat komt boven op mijn salaris, terwijl ik al het maximum aan premies betaal en dat betekent dat er “alleen maar belasting” vanaf gaat en met de voorgestelde verlaging, profiteer ik daar dan optimaal van Emoticon die tong uitsteekt.

Ik maak de broodjes voor Marijke klaar, zoek nachtkleding en kleding voor het geval ze morgen naar huis mag, zoek haar medicijnen en pak haar toilettas. en dan kan ik om 17:30 uur naar Rotterdam vertrekken, waar ik om 18:20 uur aan kom.

IMG_9415

Het is uiteraard nu heel rustig, dus ik kan de auto zonder problemen voor de deur parkeren.

Nadat de spulletjes zijn uitgepakt, eet Marijke een broodje, want we hebben sinds vanochtend 8:00 uur beiden niet meer gegeten Denkende emoticon.

IMG_9420IMG_9423

Ik merk ondertussen dat ik moe ben; niet lichamelijk, want ik heb de hele dag niks gedaan, maar emotioneel “vreten” dit soort dagen energie. Ik neem om 19:30 uur afscheid van Marijke en rijd dan op mijn gemak terug naar Bergen op Zoom.

IMG_9424

Thuis gekomen, maak ik voor mezelf met restjes van de afgelopen week, een heerlijke Indische maaltijd, bestaande uit witte rijst, Toemis Andijvie, Sajoer Lodeh en Sambal Goreng Tempeh. Het smaakt me geweldig.

Ik drink nog een kop koffie en laat om 22:00 uur Charlie nog een keertje uit en dan vind ik het mooi geweest.

Hopelijk kunnen ze Marijke de komende uren helpen en mag ze morgen naar huis, maar we weten het inmiddels: “Kijk niet te ver vooruit, want de toekomst is vaak anders dan je had gedacht”.