Tag: Chemo

Het circus begint weer

Geplaatst op 19 september 201626 september 2016 door DVDGuy

Net uitgerust terug van vakantie, mag Marijke vandaag weer heel vroeg naar Rotterdam, waar ze om 8:15 uur al en afspraak heeft om bloed te laten afnemen. Voordeel als je zo vroeg op pas bent, is dat je af en toe een schitterende zonsopgang meepakt.

Ik zet Marijke af bij de hoofdingang en ga dan op zoek naar een parkeerplekje en ik heb geluk, want er rijdt net een auto weg. Ik ben van mening dat Marijke vandaag ook een infuus met Zometa moet krijgen, maar dat staat niet op haar afsprakenkaart en dan blijkt maar eens het voordeel van het bijhouden van dit blog, want ik blijk dat eenvoudig op te kunnen doeken, waarna de verpleegkundige aan de slag gaat om toestemming te krijgen.

Doordat Marijke de vorige kuur 3 om 2 tabletten moest slikken in verband met het hand en voetsyndroom, heeft ze voor nu geen uitgeschreven recept meer en daar heeft ze Paola Veenstra, de senior oncologieverpleegkundige voor nodig, maar die is nog niet aanwezig.

Gelukkig heeft Marijke haar privé telefoonnummer en krijgt ze haar ook zelf aan de telefoon.

Nadat Marijke een en ander heeft uitgelegd, gaat Paola op zoek naar een oncoloog, die de volgende chemokuur kan autoriseren; in elk geval voor nu het recept kan uitschrijven.

Voordeel van het wacht nu is, dat de uitslag van het bloed ook gelijk binnen is; Marijke kan aan de volgende chemokuur beginnen, waarbij ze nu 3 tabletten slikt, zowel ‘s ochtend, als ‘s avonds.

Nadat we de medicatie hebben gehaald, kunnen we om 10:00 uur weer naar huis.

Bloedafname i.v.m. vervolgkuur chemo

Geplaatst op 26 augustus 201626 september 2016 door DVDGuy

Vandaag heeft Marijke al heel vroeg een afspraak in de Daniël den Hoed om bloed te laten prikken en zo zitten we al om 7:30 uur in de auto.

Als de uitslagen goed zijn, mag ze komende dinsdag de volgende kuur beginnen.

Marijke heeft al een recept, dat we eerst bij de apotheek gaan halen en dan kunnen we weer naar huis.

We zijn nog maar net thuis als Paola Veenstra, de senior oncologieverpleegkundige belt, dat de uitslagen goed zijn en dat betekent komende dinsdag weer verder met de chemotabletten.

Nu kunnen we met een redelijk gerust hart met vakantie Emoticon met brede lach .

Elk voordeel hep zun nadeel

Geplaatst op 20 augustus 201620 augustus 2016 door DVDGuy

De chemokuur (Capecitabine) die Marijke momenteel krijgt doet tot nu toe zijn werk meer dan prima en Marijke is op 9 augustus 2016 met de 4de kuur begonnen, maar nu dienen zich problemen aan Verwarde emoticon . Ze krijgt steeds meer last van haar handen en voeten, ook wel bekend als hand- en voetsyndroom.

De huid van haar voeten wordt steeds roder en pijnlijker en maakt het lopen lastig.

Ook haar vingers hebben te lijden en bij sommige vingers laat zelfs het vel los Bedroefde emoticon .

Nu was bekend dat dit een van de vervelende bijwerkingen was en Marijke smeert zo veel mogelijk haar handen en voeten met Bepanthenen zalf in, maar blijkbaar is dat niet voldoende en ze besluit om via de mail contact op te nemen met haar oncoloog, dokter Jager.

Het duurt even voordat dokter Jager reageert en ze adviseer om direct met de Capecitabine te stoppen. Het proces van het hand- en voetsyndroom is namelijk onomkeerbaar, dus voorzichtigheid is geboden. Dokter Jager geeft aan dat een volgende kuur, waarschijnlijk in een lagere dosering gegeven zal moeten worden, maar daar wordt later over beslist.

Zo zie je dus maar weer; waren we een paar dagen geleden heel blij met de schitterende werking van de chemo, word je nu geconfronteerd met vervelende bijwerkingen, die een directe aanslag betekenen op de kwaliteit van leven Verraste emoticon .

En zo staat de rollercoaster waar we al ruim 8 jaar in zetten, nooit lang stil. Soms is het middel erger dan de kwaal Wie, ik? .

Mixed emotions

Geplaatst op 1 juni 201626 juni 2016 door DVDGuy

Vandaag heeft Marijke om 11:00 uur een ingelaste afspraak bij dr. Schuur, neuro-oncoloog. We vertrekken thuis om 10:15 uur en om 10:55 uur kan ik de auto zo waar weer gratis aan de Groene Hillendijk kwijt.

Marijke heeft gisteren bij de dagbehandeling al geregeld dat daar, rond de klok van 11:30 uur, de PAC zal worden aangeprikt voor de CT-scan. Dr. Schuur zit in kamer B9, maar ik blijkbaar nog niet zo ver.

Als we dan uiteindelijk naar binnen mogen, is het bijna 11:30 uur. Ze wil van Marijke exact horen welke klachten er nu zijn, met name de door Marijke recentelijk opnieuw benoemde knieklachten. Het zou namelijk kunnen dat dit haar meniscus is, die opspeelt, maar het zou ook zo maar kunnen dat er vanuit uitzaaiingen, druk ligt op zenuwuiteinden; of dit aan de orde is, kan alleen beoordeeld worden op een MRI-scan met contrastvloeistof en die moet dan ook gemaakt gaan worden. Er vindt nog aanvullend lichamelijk onderzoek plaats en dan gaat dr. Schuur even overleggen met dr. Swaak, de radioloog.

Er heeft inmiddels het nodige overleg plaats gevonden met dr. Swaak en dr. Jager en een bestraling om de uitzaaiingen in bekken te lijf te gaan, is op dit moment, wat hun betreft, nog niet aan de orde.

Het is uiteindelijk 12:00 uur als Marijke de PAC kan aten aanprikken. Omdat we ook hier meerdere keren per week komen, zwaait Marijke naar een paar bekenden

Het aanprikken blijkt ook nu problemen op te leveren, maar als Jan er bij komt, is het zo gepiept en kunnen we op weg naar het Erasmus MC, waar ik zo waar de auto makkelijk, en vlak bij de hoofdingang, kwijt kan.

Marijke moet zich op de tweede etage melden en krijgt dan de gebruikelijke 2 bekertjes water te drinken.

Dan wordt ze geroepen, maar ze al weer heel snel terug. Men wil haar in de arm prikken en dat gaat dus écht niet gebeuren . “Ja maar dat is niet volgens ons protocol”; jammer dan. “Er zijn geen aderen meer om te prikken; waarom denk je dat er al ruim één jaar een PAC in haar lijf zit”?

Als de CT-scan gemaakt is, is het inmiddels 13:30 uur en we hebben om 14:30 uur pas de afspraak bij dr. Jager in de Daniël den Hoed; tijd om een broodje te eten. We kiezen beiden voor het broodje van de dag: “Broodje omelet met bacon”; ik neem er blauwe bessensap bij en Marijke neemt een klein flesje Jus d’Orange.

Als ik betaald heb, zie ik dat dit kleine flesje maar liefst € 3,96 kost en dat vind ik wel erg veel geld; ik krijg het advies om het flesje om te ruilen voor een flesje van o,5 liter en dat kost maar € 0,20 meer . Ik hoef het prijsverschil niet te betalen en dat is natuurlijk helemaal prima service.

Het is even na 14:00 uur, als ik de parkeergarage uit rijd, waar het stoplicht op groen staat; ik moet echter vol in de remmen voor een fietser, waar het stoplicht geen enkele betekenis voor heeft. Als ik hem dat naroep, heeft hij nog de moed om zijn middelvinger op te steken, maar wat me echt kwaad maakte, was dat hij riep: “Sodemieter toch op, ouwe lul”. Nu kan het best zijn dat ik een lul ben, maar oud?

We zijn even voor 14:30 uur bij dr. Jager, die speciaal voor Marijke tijd heeft vrij gemaakt.

Dr. Jager vertelt dat zij vond dat alles te langzaam ging en dat er het nodige met afspraken niet goed liep en dat was voor haar reden de regie weer helemaal zelf in handen te nemen.

Het lijkt er op dat de uitzaaiingen in de hersenen, ook in het hersenvocht zitten en daarom kan er niet bestraald worden; het vocht blijft immers niet op één plaats. Wel kan chemo gegeven worden, maar niet iedere chemo bereikt de hersenen en om die reden wil ze dat Marijke aan de Capecitabine gaat. Een kuur bestaat er uit dat er twee weken lang tabletten geslikt moeten en daarna heeft Marijke een week “rust”. Er kunnen vervelende bijwerkingen optreden en om die reden adviseer dr. Jager om, als we met vakantie willen, net al te ver weg te gaan, om niet in een buitenlands ziekenhuis terecht te komen, maar te zorgen dat we binnen 4 tot 5 uur in de Daniël den Hoed kunnen zijn.

Er moet 14 dagen zitten tussen de laatste bestraling en de start van de chemo en daarom kan Marijke pas vrijdag 3 juni 2016 beginnen en moet ze op 27 juni 2016 voor controle terug komen. Ze kan bij de dagbehandeling, waar ook de PAC nog verwijderd zal moeten worden, uitleg krijgen over de werking en de bijwerkingen van de Capecitabine. Oude bekende, Nel, geeft uitleg en Marijke, geeft haar, vanuit haar rol als Patiënt Advocate, ook nog enkele bruikbare tips .

De belafspraak die voor vanmiddag op het programma stond, is inmiddels geannuleerd; dr. Jager heeft alles letterlijk naar voren gehaald.

Marijke gaat naar de apotheek om de medicatie op te halen, terwijl ik op zoek ga naar de researchverpleegkundige om de declaraties in te dienen.

Het is uiteindelijk 16:30 uur als we naar huis kunnen; was weer een hele lange dag.

In de auto bespreken we samen wat we nu met vakantie willen doen; het weer in de Ardennen, de Eiffel en de Vogezen, allemaal in ongeveer 4 uur te berijden, is de komende 10 dagen niet om te gillen; bijna alle dagen regen . Vanaf Orange is het niet alleen droog, maar de temperatuur ligt er rond de 28 graden en dat spreekt ons meer aan .

We besluiten uiteindelijk toch om zondag naar Frankrijk af te reizen; mocht er onverwacht toch sprake zijn van problemen, kunnen we altijd terug vliegen naar Nederland, of de caravan laten staan en met de auto gaan.

Binnen een paar uur van de hemel in de hel

Geplaatst op 30 mei 201630 mei 2016 door DVDGuy

Vandaag wordt de trial AMG 232 officieel beëindigd en moet Marijke om 10:10 uur bij de researchverpleegkundige zijn. Zoals tegenwoordig bijna elke keer als we naar Rotterdam rijden, is ook nu de brug weer open.

Marijke meldt zich eerst bij de dagbehandeling, waar de PAC aangeprikt zal worden om een aantal buisjes bloed af te kunnen nemen, terwijl ik de auto ga parkeren.

Daarna staat er nog een afspraak bij de researcharts op het programma en zij geeft aan dat als Marijke met de morfine de pijn onder controle heeft, zij geen aanleiding ziet dat wij niet met vakantie naar de Provence zouden kunnen gaan. Zij maakt een afspraak voor Marijke bij dr. Jager voor ná onze vakantie en geeft Marijke voldoende morfine en Movicolon mee om de vakantie mee door te komen; dat is een onverwachte meevaller; we hadden niet gedacht dat we nog voor ruim 3 weken naar Zuid Frankrijk zouden kunnen gaan.

Terwijl Marijke bij Balie B de afspraak met dr. Jager laat vastleggen, ga ik vast naar de apotheek, waar ik terloops ook nog even de nummertjes automaat repareer (kwamen geen bonnetjes meer uit).

Als Marijke haar medicatie heeft gekregen, is het uiteindelijk al weer na 12:00 uur en kunnen we naar huis.

Terwijl ik weer aan het werk ga, schrijft Marijke op haar blog dat we toch nog op onze geplande vakantie naar de Provence kunnen en daarna gaat ze in de caravan alvast het bed opmaken, waarna ze begint aan haar boodschappenlijstje. Het vooruitzicht van zon en temperaturen van 28 tot 30 graden spreekt ons beiden aan .

Het is 17:45 uur als de telefoon gaat; op het scherm staat “onbekend nummer” en dan neem ik alleen op met “goedenavond”. Het blijkt iemand van het Erasmus MC te zijn, die Marijke graag wil spreken.

Tijdens het gesprek zie ik aan Marijke haar gezicht, dat er iets niet goed is , maar ik heb op dat moment nog geen idee wie ze aan de telefoon heeft. Ik begrijp wel dat de vakantie in elk geval (nu) niet door kan gaan (Als Marijke dat wil, kan ze natuurlijk gaan en staan waar ze wil, maar dat doet nu even niet ter zake).

Marijke blijkt dr. Jager aan de telefoon te hebben gehad en die heeft haar angst uitgesproken over het feit dat de uitzaaiingen in de lever nu ook ineens hard groeien en zij adviseert om zo snel mogelijk een CT-scan te laten maken, waarna met chemo gestart kan worden; wachten tot na de vakantie, is wat haar betreft geen optie en dat is even een hele vieze tegenvaller en dan hebben we het niet over de vakantie .

En voor de tweede keer binnen ruim 48 uur, wordt er een traantje weg gepinkt in huize Vorstermans .

1e Chemo; wat een dramatische dag…..

Geplaatst op 5 januari 20165 januari 2016 door DVDGuy

Marijke moet zich vandaag om 8:00 uur melden op de afdeling B-Zuid van de Daniël den Hoed kliniek en ze heeft de wekker op 6:00 uur gezet, zodat we op ons op het gemak kunnen klaarmaken om rond de klok van 7:00 uur te vertrekken.

Na een onrustige nacht, blijkbaar doet het onbewust toch meer met je, dan je denkt, word ik wakker en hoor ik muziek op de achtergrond; als ik op mijn horloge kijk, schrik ik: het is 7:30 uur Verraste emoticon . Nooit slaapt Marijke goed en precies vandaag slaapt ze nog, maar ze is met één klap wakker en dan….. blijkt dat het pas 5:40 uur is en er is ook geen muziek te horen Verwarde emoticon . Blijkbaar heb ik liggen dromen en ben ik plotsklap wakker geschrokken Boze emoticon . Betekent wel dat ik nu nog meer tijd heb en zo zit ik om 5:45 uur aan de eerste kop koffie.

We vertrekken even na 7:00 uur en komen zonder noemenswaardige problemen even voor 8:00 uur in Rotterdam aan, waar ook vandaag geen enkele parkeerplek vrij is en we weer op het (betaalde) terrein van het ziekenhuis moeten parkeren.

Marijke blijkt niet de enige te zijn die vandaag wordt opgenomen voor een kuur en nadat ze zich heeft aangemeld, worden we verwezen naar de wachtruimte, die nagenoeg vol zit. Na een minuut op 10 wordt ze gehaald en komt ze op kamer 73 te liggen, waar al 3 andere dames zijn, die de nacht hier hebben doorgebracht.

Ze mag voor de zoveelste keer haar voorgeschiedenis vertellen en een formulier invullen waarop ze haar psychische en fysiek gesteldheid kan aankruisen. Zo kom ik ook nog eens wat details te weten, die ze normaal gesproken voor zich houdt Verraste emoticon Knipogende emoticon .

Om 8:30 uur wordt de port-a-cath aangeprikt, maar dat blijkt nog niet zo eenvoudig en er komt een tweede verpleegkundige bij en dan nog is het niet gelukt en er komt zelfs een derde verpleegkundige aan te pas, waarna om 9:10 uur, dus 40 minuten later, de naald er eindelijk in zit Verwarde emoticon . Marijke krijgt gelijk een zoutoplossing toegediend, bedoeld om de nieren te spoelen; dit zal bijna 4 uur in beslag nemen.

We gaan in de dagruimte zitten, waar ik aan het werk ga, terwijl Marijke wat op haar iPad leest.

Er komt een co-assistente een praatje maken, zoals ze zelf zegt; ze heeft Marijke haar status gelezen en wil graag nog een en ander weten. Op basis van hetgeen zij vraagt, moet ik op mijn tong bijten om niet te zeggen dat ze de status hooguit gescand heeft, want ze heeft geen idee wat er speelt en hoe lang Marijke al borstkanker heeft, vanaf wanneer sprake is van uitzaaiingen, enz. Verwarde emoticon .

Als ze vertrokken is, valt Marijke haar oog op een boekje van de BVN wat een aantal jaar geleden is uitgebracht en waarin naast het prachtige gedicht “Onbevangen”, dat Marijke ooit heeft gemaakt, ook een profetische uitspraak van haar is opgenomen.

Vervolgens komt er een oncoloog in opleiding en begint het vragen stellen opnieuw, maar deze arts blijkt het dossier wel gelezen te hebben en hij reageert ook adequaat op de door Marijke genoemde hoofdpijn, die -wat een woordspeling- weer de kop heeft opgestoken.

Het is ondertussen 11:30 uur en we hebben allebei wel trek in iets en ik haal bij het restaurant 2 Pecanbroodjes en daar genieten we samen van.

Als Marijke vervolgens haar boterhammen krijgt, ervaart ze een vervelende pijn rondom de port-a-cath en blijkt de huid er om heen opgezwollen te zijn. De verpleegkundigen “rommelen” er wat aan, maar zijn het er snel over eens dat het nu te link is om via de port-a-cath de chemo toe te dienen; dit zal dus alsnog rechtstreeks via een ader moeten Verwarde emoticon .

Omdat Marijke eigenlijk niet te prikken is –ze heeft niet voor niets al een jaar een port-a-cath- wordt ze uiteindelijk doorverwezen naar de dagbehandeling, waar ze een apparaatje hebben dat de aderen zichtbaar maakt.

Omdat het lunchtijd is, zal ze een minuut of 20 moeten wachten, voordat ze geholpen kan worden; al die tijd wordt ze dus niet gespoeld en dan te weten dat na het spoelen de chemo wordt toegediend, waarna ze nog eens 16 uur aan het infuus moet om de nieren te spoelen, zodat deze geen blijvende schade oplopen.

De beste prikker van de dagbehandeling ontfermt zich over Marijke, maar het lukt hem in eerste instantie ook niet en ik zie aan Marijke dat het behoorlijk zeer doet Bedroefde emoticon .

Uiteindelijk lukt het, met pijn en moeite (weer zo’n toepasselijke woordspeling Knipogende emoticon ) de tweede keer wel en kan het infuus om 13:30 uur weer doorlopen.

Ik moet helaas naar huis, want Charlie zal ook uitgelaten worden. Ik neem afscheid van Marijke, betaal deze keer 9 euro parkeergeld en ga dan op huis aan.

Als ik thuis ben, zie ik op Facebook dat Marijke, een rug- en voetmassage heeft aangeboden gekregen; dat is in elk geval iets positiefs vandaag. Er is een chirurg langs geweest om te kijken of er iets zou moeten gebeuren ten aanzien van de port-a-cath, maar er moet een gespecialiseerde chirurg komen en dat zal waarschijnlijk morgenochtend pas gebeuren. Nu duimen dat de chemo de groei van de tumoren een halt kan toe roepen.

We hebben ‘s avonds nog even telefonisch contact en het gaat nu redelijk met Marijke; de chemo liep er vlotjes in en het spoelen is rond 18:00 uur begonnen, dus als er niet meer complicaties optreden, mag ze morgen, aan het eind van de ochtend naar huis Verhitte emoticon .

Carpe Diem (Pluk de dag)

Geplaatst op 18 mei 201520 mei 2015 door DVDGuy

Afgelopen zondag uit de krant vernomen dat een oud collega van het SFB een acute hartstilstand heeft gehad, waaraan hij direct is overleden en vanochtend een mailtje gehad van collega dat hij darmkanker heeft en dat bevestigt nog maar eens dat we allemaal “mensen van de dag zijn”.

Vandaag de tekst van het laatste interview geredigeerd en terug gestuurd. Tevens aangegeven welke van de foto’s wij het mooist vonden. Binnen een uur heb ik de aangepaste tekst terug. Ziet er prima uit; nu maar afwachten hoe het er straks in het blad komt uit te zien.

Om 12:15 uur komt de bezorgdienst de nieuwe koffiemachine, Jura Impressa C65 brengen en dat is precies op tijd, want nu kan ik die nog aansluiten, voordat Marijke thuiskomt. De Jura Impressa S9 heeft ondertussen bijna 30.000 kopjes koffie geschonken en is aan het einde van zijn latijn.

Ik heb nog net genoeg tijd om alvast een kopje te proeven en dat smaakt voortreffelijk.

Om 13:15 uur vertrekken Marijke en ik weer naar de Daniël den Hoed voor de volgende chemo. We zitten nog maar net of ze wordt al naar binnen geroepen. Omdat ik een belangrijk telefoontje verwacht, ga ik nog even in de auto zitten en als ik eindelijk terug kom, is er toestemming verleend voor de chemo en deze is om 15:15 uur ook daadwerkelijk aangesloten. Het is opvallend rustig op de afdeling.

Ik krijg een kopje thee en mail wat met werkgevers over verzuim en te nemen stappen. Ook spelen Marijke en ik een spelletje Wordfeud.

Het loopt al tegen 16:00 uur als er naast Marijke een mevrouw komt zitten, die zelf in het ziekenhuis werkzaam is. Zij geeft aan dat zij andere chemo krijgt, want op de MRI heeft men gezien dat de uitzaaiingen in de hersenen door de vorige chemo niet in groei gestopt zijn. Zij krijgt nu net als Marijke CMF. Als Paola even bij haar komt informeren, barst ze in snikken uit. Ze heeft waarschijnlijk nog maar een paar maanden en ze zouden voor de 60e verjaardag van haar man naar Amerika willen, maar dat is haar door de oncoloog afgeraden; het is simpelweg te ver weg.

Uitzaaiingen naar de hersenen betekent bijna altijd dat vitale functies zoals zien, spreken en dergelijke worden aangetast, maar ook je persoonlijkheid kan er onder leiden. Op zo’n moment besef ik maar weer eens hoe betrekkelijk alles is en dat je van elk moment in je leven moet genieten.

Het is inmiddels 17:25 uur als Paola de aansluiting van de Port-a-Cath komt verwijderen.

Het ziekenhuis is na 17:00 uur uitgestorven.

Het is best wel druk onderweg, maar we zijn om 18:20 uur thuis, waarna we samen Charlie uitlaten.

We hadden al plannen gemaakt om eten te bestellen en kiezen uiteindelijk voor sushi van Mr. Miyako’s Wok & Go en dat wordt binnen 30 minuten gebracht en smaakt uitstekend.

Jammer genoeg breekt Marijke haar kroon; nu had zij daar al problemen mee en had zij al een afspraak bij de tandarts komende donderdag, maar daar zit zij natuurlijk niet op te wachten.

Chemo nee, volgende keer twee

Geplaatst op 16 maart 201521 maart 2015 door DVDGuy

Vandaag moet Marijke om 12:30 uur bloed laten prikken en krijgt ze haar APD-infuus en daarna heeft ze een afspraak bij een collega van dr. Jager, want die zat vanmiddag al helemaal vol.

Nadat Marijke haar APD heeft gekregen, gaan we naar de balie om te horen waar we moeten zijn.

Marijke doet bij de balie nog een poging om toch op spreekuur bij dr. Jager te mogen, maar zij zit echt helemaal vol.

Als we echter een paar minuten zitten te wachten, komt dr. Jager langs; zij is druk aan het bellen, loopt naar spreekkamer 3, waar zij normaal gesproken zit en uit haar houding blijkt dat er iemand in haar kamer zit en daar is ze duidelijk niet blij mee.

Als ze weer langs ons loopt, wenkt ze Marijke, dat we met haar mee moeten gaan en tot onze verbazing, maakt ze tijd vrij voor Marijke. Omdat zij zich niet heeft kunnen voorbereiden, is het even chaotisch, maar dan zegt ze resoluut “de bloedwaardes zijn te laag, dus de chemo kan nu niet doorgaan”, waarop Marijke en ik elkaar aankijken. Hoezo bloedwaardes; ze heeft nog geen 30 minuten geleden bloed laten afnemen Verraste emoticon . Het blijkt echter vandaag erg snel te zijn gegaan en dat betekent dat we na het doorstromen van de APD, dat met spoelen erbij, toch gauw 2 uur duurt, we naar huis kunnen.

De kuur nu een week opschuiven is niet handig, want wij gaan volgende week voor een dag of 10naar Spanje, onze vrienden Fien en Aart bezoeken, waarop dr. Jager aangeeft dat Marijke nu ook geen tabletten hoeft te slikken en dat ze volgende week, er van uit gaande dat de bloedwaardes dan wel goed zijn, een dubbele dosis chemo krijgt. Ze vraagt ook nog even of Marijke er dan wel op voorbereid is, dat als er iets gebeurt, zoals koorts krijgen of iets dergelijks, ze in Spanje naar het ziekenhuis moet. Daar hebben we eigenlijk niet echt over nagedacht, maar er zijn daar genoeg vrienden en bekenden, die vloeiend Spaans spreken, dus wij zijn bereid dat risico te lopen.

Terug bij de dagbehandeling overlegt Marijke met Paola inzake het boekje voor patiënten dat gemaakt gaat worden en waaraan Marijke ook een bijdrage zal leveren.

Het is uiteindelijk 15:15 uur als alles is doorgelopen en we weer op huis aankunnen.