Tag: Daniël den Hoed kliniek

Geduld is een schone zaak

Geplaatst op 12 mei 201712 mei 2017 door DVDGuy

Vandaag moet Marijke al om 8:00 uur in de Daniël den Hoed kliniek zijn om bloed te laten prikken en daarom loop ik al even na 6:00 uur met Charlie buiten. Het is voor de verandering nu eens niet koud, maar nu regent het weer verschrikkelijk Bedroefde emoticon .

Omdat ik nog moet tanken, vertrekken we om 7:00 uur. Het is onderweg heel rustig en zo zet ik Marijke even voor 8:00 uur af voor de hoofdingang, waarna ik een parkeerplekje ga zoeken. Als ik één rondje gemaakt heb, stapt er net iemand in zijn auto om weg te rijden; mazzel dus Verhitte emoticon .

Het ziekenhuis moet nog ontwaken, dat is duidelijk Knipogende emoticon .

Het is 8:05 uur als Marijke naar binnen wordt geroepen. Ze moet nog even snel wat eten, zodat ze haar medicijnen kan innemen.

Ook deze keer is er weer een nieuwe verpleegkundige en Marijke zou Marijke niet zijn, als ze zelf aanbiedt dat ze best de P.A.C. mag voelen en ook mag aanprikken.

De verpleegkundige bevraagt Marijke o.a. ten aanzien van de pijn die ze elke dag heeft en als Marijke deze op een schaal van 0-10, waarbij 10 ondragelijke pijn is, met een 7 waardeert, gaat ze met de oncoloog overleggen of er niet meer of op een andere manier aan pijnbestrijding gedaan kan worden.

Het bloed wordt naar het laboratorium verstuurd, maar na een tijdje komt de verpleegkundige vertellen dat de buisjes niet allemaal zijn aangekomen; er moet één buisje nogmaals worden verstuurd Verraste emoticon .

Na verloop van tijd komt de mededeling de bloedwaardes goed zijn, maar nu is de vraag hoe lang er gewacht moet worden, voordat de chemo ook daadwerkelijk beschikbaar is. na lang wachten, het is inmiddels 11:15 uur, komt dan eindelijk de chemo.

Nu moet bij Marijke eerst de ader worden voorgespoeld en dan kan rond 11:30 uur eindelijk de Vinorelbine er door en dat duurt alles bij elkaar nog geen 10 minuten, waarna de ader opnieuw moet worden doorgespoeld en dan wordt de P.A.C. losgekoppeld.

Het is uiteindelijk even na 12:00 uur als we bij de auto zijn en even voor 13:00 uur zijn we dan thuis. De chemokuur zelf, inclusief het spoelen van de ader, duurt bij elkaar nog geen 45 minuten, maar we zijn wel in totaal 6 uur van huis Bedroefde emoticon .

Ondanks alles, is het uiteindelijk natuurlijk allemaal voor een goed doel Knipogende emoticon .

Wederom een hele lange dag in Rotterdam

Geplaatst op 20 april 201720 april 2017 door DVDGuy

Marijke moet vandaag om 10:00 uur in Rotterdam zijn om bloed te laten prikken en als de bloedwaardes goed zijn, krijgt ze daarna haar chemokuur. Vanmiddag om 14:10 uur heeft ze een controleafspraak bij de oogarts en we hopen tussendoor een broodje te kunnen eten.

Ik heb vandaag een vrije dag genomen en er is dus geen noodzaak om vroeg op te staan, maar desondanks zit ik om 6:15 uur beneden en als Marijke een half uur later beneden komt, ga ik met Charlie op straat.

We vertrekken even na 9:00 uur en arriveren even voor 10:00 uur bij de Daniël den Hoed Kliniek, waar ik zo waar een gratis parkeerplaats vind. Omdat ik nog een en ander in de auto moet opruimen, gaat Marijke vast naar binnen.

Het duurt uiteindelijk tot 10:50 uur voordat Marijke op het Behandelcentrum naar binnen geroepen wordt; dat blijft een terugkerende ergernis Bedroefde emoticon . Terwijl we wachten, komt Marijke weer een lotgenote, Marie-José tegen en ontmoeten we ook haar man.

Gelukkig snapt de verpleegkundige dat het allemaal wel erg lang duurt en zij zorgt dat de autorisatie snel geregeld wordt en ook daarna maant ze de apotheek tot enige haast. Het is uiteindelijk 11:45 uur als Marijke in de stoel mag plaats nemen, waar senior Oncologieverpleegkundige Paola Veenstra even komt informeren hoe het met haar is.

Uiteindelijk is de chemo om 12:00 beschikbaar en duurt het tot 12:30 uur, voordat het er in zit, de aderen zijn doorgespoeld en de PAC is losgekoppeld.

Omdat er nog tijd genoeg is voordat we in het Erasmus MC moeten zijn, gaan we samen lunchen bij de Ballentent. We gaan allebei voor Bal met bruin brood; Marijke neemt er een glas melk bij en ik neem een Weizenbiertje.

Het smaakt weer geweldig en het is bijna 13:30 uur als ik afreken en we naar het Erasmus MC rijden.

Ik moet een extra rondje rijden om een vrije (Invaliden) parkeerplek te vinden, die niet te ver van de ingang af ligt. Marijke meldt zich bij balie 1 en mag in de wachtkamer plaatsnemen.

Er worden eerst weer wat leestesten gedaan en daar waar ze de vorige keer ongeveer 40% scoorde, scoort ze nu ruim 80%. Dit zegt natuurlijk niets over de stand van zaken voor wat betreft de uitzaaiingen, maar is wel positief.

Vervolgens krijgt Marijke in beiden ogen een “pufje” en wordt er straks nog een CT-scan van het oog gemaakt.

Op de CT-scan is eigenlijk weinig meer te zien van vocht in het oog en dat wordt even later door de oogarts bevestig en ook dat is positief nieuws.

Marijke krijgt, omdat haar ogen bij de minste geringste prikkel, zoals bijvoorbeeld de wind buiten enorm begint te tranen, vethoudende oogdruppels voorgeschreven en hopelijk helpt dat. Ze mag over ruim een half jaar, begin november 2017, terug komen.

Het is uiteindelijk 15:45 uur als we weer naar huis kunnen en daar arriveren we even na 16:30 uur.

Veel bekenden in de Daniël den Hoed kliniek

Geplaatst op 13 april 201713 april 2017 door DVDGuy

Vandaag moet Marijke al om 8:20 uur bloed laten prikken en zijn we weer vroeg op. Ik loop even na 6:30 uur met Charlie op straat.

We vertrekken even voor 7:30 uur en hebben alleen bij Numansdorp even oponthoud en ik zet Marijke om 8:19 uur af bij de hoofdingang en ga dan zelf op zoek naar een parkeerplek en die vind ik zo waar ook nog Knipogende emoticon .

Marijke kan om 8:30 uur de PAC aan laten prikken om bloed af te nemen. Ook deze keer weer een verpleegkundige die haar nog niet eerder heeft aangeprikt, maar met Marijke haar begeleiding, gaat het prima.

We gaan vervolgens Marijke aanmelding bij de receptie, waarna wij naar kamer B9 lopen, waar dr. Jager vandaag haar spreekuren draait.

De bloedwaardes zijn gelukkig goed en vandaag start de 1e van kuur 3 (dr. Jager heeft besloten dat de vorige kuur, vanwege onze trip naar Berlijn, dan maar uit één behandeling heeft bestaan). Het is 9:45 uur als ze de autorisatie doorgeeft en dan begint het wachten weer.

Ik maak van de gelegenheid gebruik om de afspraken voor komende week te maken en ga daarna naar de apotheek om de diverse medicijnen op te halen.

Als ik terugkom, zit de wachtkamer vol en neem ik plaats in de hal, als ik mijn naam hoor roepen. Het is mijn oud-collega van het Sociaal Fonds Bouwnijverheid, Anneke de Graaf; zij is met een vriendin meegekomen.

Even later gaat Marijk, een van de initiatiefneemster van het boek “Borst Vooruit”, bij ons aan tafel zitten en wisselen de dames de nodige ervaringen uit.

Het is uiteindelijk na 11:00 uur als Marijke eindelijk haar chemo krijgt Bedroefde emoticon . Ik heb vervolgens een telefonisch spreekuur en neem even in een lege gang plaats om rustig met de verzuimende medewerker te kunnen spreken; wat een droevig verhaal krijg ik te horen. Het zit sommige mensen ook niet echt mee.

Het is bijna 12:00 uur als Marijke na de spoeling, de PAC kan laten verwijderen. Als we vervolgens buiten komen, lopen we Ina, een lotgenote en actief lid van de Borstkanker Vereniging, afdeling Roosendaal/Bergen op Zoom, en haar man tegen het lijf. We kletsen nog even wat en gaan dan op huis aan en als we om 12:45 uur thuis komen, kunnen we gelijk de hond uitlaten en kan ik weer verder met mijn werkzaamheden.

Chemo or no chemo? That’s the question

Geplaatst op 24 maart 201724 maart 2017 door DVDGuy

Vandaag heeft Marijke om 8:00 uur al een afspraak in de Daniël den Hoed kliniek om bloed af te laten nemen en zo loop ik even na 6:00 uur al buiten met Charlie.

We komen zonder problemen in Rotterdam, waar ik zo waar een gratis parkeerplaat vind. Ik maak nog even snel een foto (thema Black & White) voor een besloten groep en dan kunnen we naar binnen, waar Marijke zich bij het behandelcentrum meldt.

Om 8:20 uur mag ze plaats nemen en wordt de PAC wederom aangeprikt door een verpleegkundige die het nog niet zo vaak gedaan heeft, maar het gaat prima; “Oefening baart kunst” moet je maar denken Knipogende emoticon .

De verpleegkundige geeft nog aan dat ze niet op de Herceptin hoeven te wachten, waarop Marijke zegt: “Herceptin, dat gebruik ik helemaal niet”. Blijkt de arts –niet Marijke haar arts, dr. Jager- dit verkeerd te hebben doorgegeven Verraste emoticon Bedroefde emoticon .

De verwachting is dat de uitslagen na ongeveer 45 minuten bekend zullen zijn; er zal in elk geval vandaag een infuus met Zometa gegeven worden. Wij gaan naar B1, waar op kamer 31 lotgenoot Mariëlle ligt, die dagelijks bestraald wordt.

Het blijft opmerkelijk hoe je, terwijl je elkaar allemaal uitsluitend kent van Facebook en vanwege het feit dat er sprake is van Borstkanker, toch een band hebt opgebouwd. Om 9:30 uur wordt Mariëlle gehaald voor haar bestraling.

Wij gaan naar het behandelcentrum om te informeren of de bloeduitslagen er al zijn. We moeten nog even geduld hebben en juist als Marijke even naar het toilet is, wordt ze geroepen. De bloeduitslagen waren goed, dus ze mag, na de Zometa ook starten met de volgende chemokuur.

Alles bij elkaar is het toch nog 11:00 uur voordat we weer op huis aan kunnen. Ik heb bedacht dat we bij thuiskomst gelijk Charlie uitlaten en dan net over de grens, in Essen, gaan lunchen. We komen uiteindelijk uit bij De Kiekenhoeve, een in 1767 gebouwde hoeve.

Het is nog erg rustig in de zaak, maar we kiezen een prachtige ronde tafel uit, waar we achter het glas kunnen genieten van een heerlijk zonnetje. Marijke bestelt een ijsthee en ik kies voor een Tongerlo dubbel, van het vat.

Marijke kiest voor de Babe, een broodje met beenham en ei en ik ga voor de Sunny Scampi, een broodje met appel, kerriemayonaise en gamba’s.

Het smaakt voortreffelijk en is voor ons meer dan genoeg. Marijke neemt tot slot een glas verse muntthee en ik neem een kopje koffie.

Elke dag is een feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen Verhitte emoticon .

Start tweede kuur Vinorelbine?

Geplaatst op 17 maart 201717 maart 2017 door DVDGuy

Marijke heeft vandaag om 12:30 uur een afspraak in de Daniël den Hoed kliniek, waar eerst bloed geprikt zal worden en als de bloedwaardes goed zijn, mag ze starten met de tweede kuur Vinorelbine.

Ik vind een gratis parkeerplek en exact om 12:30 uur meldt Marijke zich bij de dagbehandeling. Wat ons wederom opvalt is dat sinds er op afspraak gewerkt wordt, het véél langer duurt, voor we aan de beurt zijn Bedroefde emoticon .

Marijke mag uiteindelijk om 13:20 uur op stoel 1 gaan zitten, waar eerst de PAC wordt aangeprikt om bloed af te nemen.

Vervolgens nemen we weer in de wachtkamer plaats, waar we de meegebrachte boterhammen eten.

Om 14:10 uur mag Marijke naar binnen en krijgt ze te horen dat de bloedwaardes nog steeds niet goed zijn en dat er vandaag niet gestart zal worden met de tweede chemokuur. Dat is toch wel een tegenvaller en met onze komende trip naar Berlijn, kan dit ook nog eens vervelende consequenties hebben Bedroefde emoticon .

Vrijdag 24 maart 2017 staat er een infuus Zometa op het programma en moet Marijke al om 8:00 uur in Rotterdam zijn. Als de bloeduitslagen dan wel goed zijn, krijgt ze alsnog de Vinorelbine.

Controlebezoek na opname

Geplaatst op 13 maart 201718 maart 2017 door DVDGuy

De dag begint wederom schitterend en het is elke dag een feest om hiervan en foto te kunnen maken.

Vanmiddag heeft Marijke een afspraak bij dr. Jager. Nadat er bloed is afgenomen, is er een consult bij haar en krijgt Marijke te horen of ze verder kan met de chemo.

We kunnen zo waar gratis parkeren en lopen samen naar de hoofdingang. Nadat Marijke zich bij de dagbehandeling gemeld heeft, begint het wachten weer en na ruim een half uur, mag ze naar binnen.

Bij dr. Jager moeten we ook even wachten en vervolgens mag Marijke haar verhaal over de afgelopen week doen. De bijna continue druk op haar hoofd wordt mogelijk veroorzaakt door verstopte neus- en bijholtes en dr. Jager besluit dat er vandaag nog een foto gemaakt zal worden van die holtes.

Inmiddels zijn de bloeduitslagen binnen, maar die zijn niet goed (genoeg), zodat er vandaag geen chemo gegeven zal worden. Marijke laat op de dagbehandeling de PAC verwijderen, waarna we op de afdeling Radiologie wachten tot de foto gemaakt kan worden.

De foto maken is een fluitje van een cent, waarna we terug rijden naar Bergen op Zoom.

Happy days are here again

Geplaatst op 10 maart 201711 maart 2017 door DVDGuy

Ik loop om 7:00 uur met Charlie buiten en het is mistig en voelt erg koud aan.

Ik besluit er een uitgebreid rondje van te maken; goed voor de luie spieren en het levert daarnaast mooie plaatjes op.

Marijke stuurt om 7:30 uur een berichtje dat ze redelijk heeft geslapen en dat ze er vertrouwen in heeft dat ze vandaag naar huis mag.

Het is net nat 11:00 uur als ze belt dat ze inderdaad naar huis mag en ik stap vervolgens in de auto en rijd over de A29 naar Rotterdam.

En er zijn zo waar meerdere gratis parkeerplekken beschikbaar als ik om 11:50 uur bij de Daniël den Hoed arriveer. Ik zie Marijke al achter het raam staan te wachten.

Als ik boven kom, blijkt Marijke nog niet weg te kunnen, want de PAC moet nog worden doorgespoeld en er dan uit gehaald worden.

Fluitje van een cent denk je dan, maar dat blijkt helaas niet waar te zijn. Twee verpleegkundigen zijn meer dan een half uur bezig en uiteindelijk wordt de PAC verwijderd, vervolgens weer aangeprikt, doorgespoeld en dan verwijderd .

Marijke had blijkbaar al een voorgevoel en draagt haar “Keep calm….” shirt .

Als we thuis zijn, ga ik een rondje met Charlie lopen; het is zulk lekker weer, dat ik voor het eerst dit jaar geen jas aan hoef.

We willen gaan lunchen in De Hollandsche Tuyn maar als we daar aankomen, blijken ze juist deze week gesloten te zijn, waarop we besluiten naar de Grote Markt te lopen, waar we bij de Bourgondiër willen gaan zitten.

Als we de Markt oplopen, zijn alle terrassen al open en bij de Bourgondiër, is nog maar net een tafeltje in de zon te vinden.

Het is heerlijk weer en in het zonnetje zelfs bijzonder aangenaam. Marijke bestelt een Rivella en ik neem een Leffe Dubbel.

Vervolgens kiest Marijke een broodje carpaccio en kies ik een broodje met gebakken mosselen, spek en ui.

Het smaakt, zoals we inmiddels gewend zijn bij de Bourgondiër, allemaal weer uitstekend.

Het bierglas waarin ik mijn Leffe heb gekregen, blijkt een bijzonder glas te zijn en dat wil ik wel hebben. Ik ga dan ook binnen vragen of ik het glas kan kopen en dat kan, voor de symbolische prijs van 1 euro en dan wordt het nog keurig voor me afgespoeld.

Het loopt al tegen 15:00 uur als we weer thuis zijn en Charlie eindelijk weer eens zijn genegenheid aan Marijke kan tonen.

Omdat het voor Marijke toch al met al weer een vermoeiende dag is geweest, laat ik Charlie uit; het is nog steeds heerlijk weer en de thermometer wijst 15 graden aan .

Ons avondeten bestaat uit pasta met gehaktballetjes gevuld met spinazie en daar eten we verder een mix bij van courgette, champignons en spinazie.

Ik ben blij dat Marijke weer thuis is en dat het een stuk beter met haar gaat, zonder dat er een oorzaak voor haar klachten is gevonden.

De eerste dag van de rest van ons leven

Geplaatst op 24 februari 201724 februari 2017 door DVDGuy

Ik was vanochtend weer veel te vroeg op, maar dat gaf me de tijd om een blog te schrijven over het smelten van de ijskap (Leven op een ijsschots) en hoe dat overeenkomsten heeft met uitgezaaide (borst)kanker.

Als Marijke om 7:45 uur naar beneden komt, ben ik net klaar en ga ik met Charlie een rondje lopen.

Nadat ik ontbijt gemaakt heb en we dat hebben opgegeten, ga ik snel onder de douche, want Marijke heeft om 10:00 uur een afspraak in de Daniël den Hoed kliniek, waar ze eerst voorlichting krijgt over de chemo, Vinorelbine en aansluitend krijgt ze dan haar eerste kuur. Volgende week volgt dan de 2e kuur en dan heeft ze een weekje rust.

Omdat Marijke al meerdere chemo-kuren van diverse aard heeft gekregen, stelt de voorlichting niet zo veel voor.

Als Marijke in stoel 6 mag plaats nemen, blijkt er nog geen autorisatie te zijn, terwijl gisteren al de bloeduitslagen bekend waren Bedroefde emoticon .

We moeten weer geduldig zijn en tegen 11:30 uur wordt de PAC aangeprikt.

Even later komt de senior Oncologie Verpleegkundige, Paola Veenstra, even persoonlijk horen hoe de stand van zaken is.

Paola wil graag een fot0 maken om op de FB-pagina Borst Vooruit te kunnen zetten; ze vraagt Marijke ook een klein stukje tekst aan te leveren.

Uiteindelijk duurt het al met al, inclusief 2 x spoelen na afloop, toch nog tot 12:45 uur voor we weer op huis aankunnen.

Thuis gekomen schijn de zon inmiddels volop en dat maakt het lopen met Charlie gelijk een stuk aangenamer.

Hierna vertrekken we naar de stad, waar we op de Grote Markt, bij de Bourgondiër willen gaan lunchen. Als we de auto hebben geparkeerd, lopen we de stoet van het kindercarnaval, de traditionele start van de voorjaarsvakantie, tegemoet.

Bij de Bourgondiër hebben we geluk dat er net een stel weg gaat, zodat we gelijk een tafeltje hebben. Marijke bestelt een glas thee en ik neem een Leffe Dubbel.

Marijke kiest vervolgens een Broodje warm vlees en ik kies voor de Clubsandwich (die is overigens groot genoeg om een volgende keer samen te delen Emoticon die tong uitsteekt ).

Als ik betaald heb, lopen we naar Bloemenshop Igor; de oud roze rozen die ik voor Valentijnsdag gekocht had, waren na 6 dagen finaal op en dat heb ik Igor gemeld en die bood daarop onmiddellijk aan dat ik, zodra ik tijd had, een boeket bloemen bij hem kon komen halen. Kijk dat vind ik nu Service met een hoofdletter S.

We lopen nog even bij H&M naar binnen voor een cadeautje voor kleine Thijs, waar we volgende week naar toe gaan.

Thuis gekomen, zet Marijke de bloemen in het water; het is werkelijk een schitterend boeket.

Al met al weer een hele drukke dag geweest; vanavond doen we het rustig aan, zowel met eten, als met de energie Knipogende emoticon .

Mag de 3de chemokuur starten?

Geplaatst op 18 juli 201630 juli 2016 door DVDGuy

Vandaag heeft Marijke een belafspraak met dr. Jager om te horen of ze verder kan met de chemokuur. Het is 14:00 uur als de telefoon gaat; het is Paola Veenstra van de Daniël de Hoed kliniek. Zij blijkt sinds kort een nieuwe functie te hebben, waarbij zij, als oncologieverpleegkundige, de oncoloog ondersteunt, onder anderen door de (voor)gesprekken met patiënten te houden.

De bloedwaardes was, zoals Marijke al op de site van het Erasmus MC had gezien, goed en als Marijke een aantal vragen heeft beantwoord over haar lichamelijke toestand en het al dan niet aanwezig zijn van bijwerkingen, gaat Paola met dr. Jager overleggen.

Marijke mag verder met de chemo en dat is in elk geval positief en als we de afgelopen jaren iets geleerd hebben, is het wel om positief nieuws, hoe klein en onbeduidend soms ook, te koesteren.

Mixed emotions

Geplaatst op 1 juni 201626 juni 2016 door DVDGuy

Vandaag heeft Marijke om 11:00 uur een ingelaste afspraak bij dr. Schuur, neuro-oncoloog. We vertrekken thuis om 10:15 uur en om 10:55 uur kan ik de auto zo waar weer gratis aan de Groene Hillendijk kwijt.

Marijke heeft gisteren bij de dagbehandeling al geregeld dat daar, rond de klok van 11:30 uur, de PAC zal worden aangeprikt voor de CT-scan. Dr. Schuur zit in kamer B9, maar ik blijkbaar nog niet zo ver.

Als we dan uiteindelijk naar binnen mogen, is het bijna 11:30 uur. Ze wil van Marijke exact horen welke klachten er nu zijn, met name de door Marijke recentelijk opnieuw benoemde knieklachten. Het zou namelijk kunnen dat dit haar meniscus is, die opspeelt, maar het zou ook zo maar kunnen dat er vanuit uitzaaiingen, druk ligt op zenuwuiteinden; of dit aan de orde is, kan alleen beoordeeld worden op een MRI-scan met contrastvloeistof en die moet dan ook gemaakt gaan worden. Er vindt nog aanvullend lichamelijk onderzoek plaats en dan gaat dr. Schuur even overleggen met dr. Swaak, de radioloog.

Er heeft inmiddels het nodige overleg plaats gevonden met dr. Swaak en dr. Jager en een bestraling om de uitzaaiingen in bekken te lijf te gaan, is op dit moment, wat hun betreft, nog niet aan de orde.

Het is uiteindelijk 12:00 uur als Marijke de PAC kan aten aanprikken. Omdat we ook hier meerdere keren per week komen, zwaait Marijke naar een paar bekenden

Het aanprikken blijkt ook nu problemen op te leveren, maar als Jan er bij komt, is het zo gepiept en kunnen we op weg naar het Erasmus MC, waar ik zo waar de auto makkelijk, en vlak bij de hoofdingang, kwijt kan.

Marijke moet zich op de tweede etage melden en krijgt dan de gebruikelijke 2 bekertjes water te drinken.

Dan wordt ze geroepen, maar ze al weer heel snel terug. Men wil haar in de arm prikken en dat gaat dus écht niet gebeuren . “Ja maar dat is niet volgens ons protocol”; jammer dan. “Er zijn geen aderen meer om te prikken; waarom denk je dat er al ruim één jaar een PAC in haar lijf zit”?

Als de CT-scan gemaakt is, is het inmiddels 13:30 uur en we hebben om 14:30 uur pas de afspraak bij dr. Jager in de Daniël den Hoed; tijd om een broodje te eten. We kiezen beiden voor het broodje van de dag: “Broodje omelet met bacon”; ik neem er blauwe bessensap bij en Marijke neemt een klein flesje Jus d’Orange.

Als ik betaald heb, zie ik dat dit kleine flesje maar liefst € 3,96 kost en dat vind ik wel erg veel geld; ik krijg het advies om het flesje om te ruilen voor een flesje van o,5 liter en dat kost maar € 0,20 meer . Ik hoef het prijsverschil niet te betalen en dat is natuurlijk helemaal prima service.

Het is even na 14:00 uur, als ik de parkeergarage uit rijd, waar het stoplicht op groen staat; ik moet echter vol in de remmen voor een fietser, waar het stoplicht geen enkele betekenis voor heeft. Als ik hem dat naroep, heeft hij nog de moed om zijn middelvinger op te steken, maar wat me echt kwaad maakte, was dat hij riep: “Sodemieter toch op, ouwe lul”. Nu kan het best zijn dat ik een lul ben, maar oud?

We zijn even voor 14:30 uur bij dr. Jager, die speciaal voor Marijke tijd heeft vrij gemaakt.

Dr. Jager vertelt dat zij vond dat alles te langzaam ging en dat er het nodige met afspraken niet goed liep en dat was voor haar reden de regie weer helemaal zelf in handen te nemen.

Het lijkt er op dat de uitzaaiingen in de hersenen, ook in het hersenvocht zitten en daarom kan er niet bestraald worden; het vocht blijft immers niet op één plaats. Wel kan chemo gegeven worden, maar niet iedere chemo bereikt de hersenen en om die reden wil ze dat Marijke aan de Capecitabine gaat. Een kuur bestaat er uit dat er twee weken lang tabletten geslikt moeten en daarna heeft Marijke een week “rust”. Er kunnen vervelende bijwerkingen optreden en om die reden adviseer dr. Jager om, als we met vakantie willen, net al te ver weg te gaan, om niet in een buitenlands ziekenhuis terecht te komen, maar te zorgen dat we binnen 4 tot 5 uur in de Daniël den Hoed kunnen zijn.

Er moet 14 dagen zitten tussen de laatste bestraling en de start van de chemo en daarom kan Marijke pas vrijdag 3 juni 2016 beginnen en moet ze op 27 juni 2016 voor controle terug komen. Ze kan bij de dagbehandeling, waar ook de PAC nog verwijderd zal moeten worden, uitleg krijgen over de werking en de bijwerkingen van de Capecitabine. Oude bekende, Nel, geeft uitleg en Marijke, geeft haar, vanuit haar rol als Patiënt Advocate, ook nog enkele bruikbare tips .

De belafspraak die voor vanmiddag op het programma stond, is inmiddels geannuleerd; dr. Jager heeft alles letterlijk naar voren gehaald.

Marijke gaat naar de apotheek om de medicatie op te halen, terwijl ik op zoek ga naar de researchverpleegkundige om de declaraties in te dienen.

Het is uiteindelijk 16:30 uur als we naar huis kunnen; was weer een hele lange dag.

In de auto bespreken we samen wat we nu met vakantie willen doen; het weer in de Ardennen, de Eiffel en de Vogezen, allemaal in ongeveer 4 uur te berijden, is de komende 10 dagen niet om te gillen; bijna alle dagen regen . Vanaf Orange is het niet alleen droog, maar de temperatuur ligt er rond de 28 graden en dat spreekt ons meer aan .

We besluiten uiteindelijk toch om zondag naar Frankrijk af te reizen; mocht er onverwacht toch sprake zijn van problemen, kunnen we altijd terug vliegen naar Nederland, of de caravan laten staan en met de auto gaan.