Tag: Essen

Vandaag heeft Marijke om 8:00 uur al een afspraak in de Daniël den Hoed kliniek om bloed af te laten nemen en zo loop ik even na 6:00 uur al buiten met Charlie.

We komen zonder problemen in Rotterdam, waar ik zo waar een gratis parkeerplaat vind. Ik maak nog even snel een foto (thema Black & White) voor een besloten groep en dan kunnen we naar binnen, waar Marijke zich bij het behandelcentrum meldt.

       

Om 8:20 uur mag ze plaats nemen en wordt de PAC wederom aangeprikt door een verpleegkundige die het nog niet zo vaak gedaan heeft, maar het gaat prima; “Oefening baart kunst” moet je maar denken .

De verpleegkundige geeft nog aan dat ze niet op de Herceptin hoeven te wachten, waarop Marijke zegt: “Herceptin, dat gebruik ik helemaal niet”. Blijkt de arts –niet Marijke haar arts, dr. Jager- dit verkeerd te hebben doorgegeven   .

De verwachting is dat de uitslagen na ongeveer 45 minuten bekend zullen zijn; er zal in elk geval vandaag een infuus met Zometa gegeven worden. Wij gaan naar B1, waar op kamer 31 lotgenoot Mariëlle ligt, die dagelijks bestraald wordt.

Het blijft opmerkelijk hoe je, terwijl je elkaar allemaal uitsluitend kent van Facebook en vanwege het feit dat er sprake is van Borstkanker, toch een band hebt opgebouwd. Om 9:30 uur wordt Mariëlle gehaald voor haar bestraling.

Wij gaan naar het behandelcentrum om te informeren of de bloeduitslagen er al zijn. We moeten nog even geduld hebben en juist als Marijke even naar het toilet is, wordt ze geroepen. De bloeduitslagen waren goed, dus ze mag, na de Zometa ook starten met de volgende chemokuur.

      

Alles bij elkaar is het toch nog 11:00 uur voordat we weer op huis aan kunnen. Ik heb bedacht dat we bij thuiskomst gelijk Charlie uitlaten en dan net over de grens, in Essen, gaan lunchen. We komen uiteindelijk uit bij De Kiekenhoeve, een in 1767 gebouwde hoeve.

Het is nog erg rustig in de zaak, maar we kiezen een prachtige ronde tafel uit, waar we achter het glas kunnen genieten van een heerlijk zonnetje. Marijke bestelt een ijsthee en ik kies voor een Tongerlo dubbel, van het vat.

       

Marijke kiest voor de Babe, een broodje met beenham en ei en ik ga voor de Sunny Scampi, een broodje met appel, kerriemayonaise en gamba’s.

Het smaakt voortreffelijk en is voor ons meer dan genoeg. Marijke neemt tot slot een glas verse muntthee en ik neem een kopje koffie.

Elke dag is een feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen .