Tag: Marijke

Leven

Leven

Ik zag je
Ik werd verliefd op je
Ik wilde met je verder
Ik wilde kinderen met je
Ik wilde samen met jou oud worden

Ik trouwde met je
Ik kreeg kinderen met je
Ik genoot met jou van het leven
Ik bleef van je houden
Ik werd samen met jou ouder

Ik kreeg samen met jou borstkanker
Ik deelde hoop en vrees met je
Ik mocht jouw steun en toeverlaat zijn
Ik moest afscheid van je nemen
Ik moet nu verder zonder jou

Maar je hebt zo veel achter gelaten
Dat je altijd zal blijven voortleven

Pluk de dag(en)

Omdat ik op 2 april 2018 65 jaar word, hetgeen toch wel een redelijk bijzondere dag is, had ik het idee opgevat om de (klein)kinderen mee naar Essen in België uit lunchen te nemen.

Verder leek het me leuk om dan daar een foto te laten maken, waar we allemaal op staan, als aandenken. Helaas blijken Diana en Nick volgende week naar Portugal te vertrekken, waarop ik in overleg met Jamie en Mike, uitkom op de zaterdag ná mijn verjaardag, niet wetende dat het zo snel slechter met Marijke haar gezondheid zou gaan.

Diana en Nick willen vandaag komen en dan ons mee uit lunchen nemen. Uiteindelijk spreken de kinderen onderling af, dat ze allemaal naar Bergen op Zoom komen, waarbij er een soort van overlap zit tussen vertrek van Diana en Nick en de aankomst van Jamie en Mike. Op deze manier is het voor Marijke minder druk en daarmee minder belastend.

Diana stuurt een appje dat we om 11:30 uur verwacht worden bij The Old Bakery. Met de gehandicapten parkeerkaart van Marijke, kunnen we voor de deur parkeren en dat is, mede omdat het gesneeuwd heeft, heel plezierig.

IMG_2811

We hebben net wat te drinken besteld, als de (klein)kinderen binnen komen.

IMG_2812IMG_2814

Uiteraard mogen oma en opa, de kleine man zijn flesje geven.

IMG_2823 (Blurred)IMG_2819

Marijke bestelt de sandwich Old Bakery, Diana en Nick, de omelet Old Bakery en ik de omelet met zalm en brie. Dhara krijgt een tosti.

IMG_2828 (Blurred)IMG_2834

IMG_2833IMG_2831

Het smaakt allemaal heerlijk. Jammer genoeg heeft Marijke aan een paar happen al genoeg. We genieten van de (klein)kinderen en van de vers geperste sinasappels.

IMG_2835

Ik ga voor Marijke nog even snel een neusspray halen en als de kinderen hebben afgerekend, gaan we naar huis, waar we een kopje thee of koffie drinken. Niet lang daarna komen Jamie, Mike en de kinderen.

IMG_2838IMG_2839 (Blurred)

Nick maakt zich ondertussen nuttig als fotograaf (in de dop).

IMG_2844IMG_2845

Maar dat levert in elk geval ook voldoende ‘goede foto’s’ op.

IMG_2843

Als we dan uiteindelijk proberen om met behulp van een zogenaamde selfie-stick een foto te maken, krijgt iemand na onderstaande foto te hebben gezien, het briljante idee, dat we deze stick ook op een statief kunnen zetten.

IMG_2848 (Blurred)

Als ik het statief gepakt heb, blijkt dat dus een meer dan prima idee en levert het prachtige plaatjes op. Een waardevolle herinnering, weten we nu al.

IMG_2850 (Blurred)

IMG_2854 (Blurred)

Jamie geeft Kaelen nog een flesje en dan gaan Diana en Nick terug naar Amsterdam.

IMG_2871IMG_2853

Terwijl ik met Charlie op straat ga, worden er bloemen bezorgd vanuit de USA van Petra en Rick Engle. Hoe bijzonder is dat?

IMG_2855IMG_2857

En dan gaan ook Jamie en Mike met de kinderen naar huis.

Toeval bestaat niet, maar het zou me niks verbazen als later blijkt dat dit de laatste keer geweest is dat we met zijn allen bij elkaar geweest zijn.

Mijn meisje en haar hond

IMG_2421

Mijn meisje en haar hond
Zij op haar relaxfauteuil, hij op de grond

Als je ze zo samen ziet
Geloof je het bijna niet

Maar het is nu eenmaal een feit
Ik raak ze hoe dan ook allebei kwijt

Ik zie ze dagelijks verder achteruit gaan
En daar raak ik steeds weer van ontdaan

Dat ik er nu voor hen mag zijn
Is natuurlijk heel erg fijn

Dat geeft troost en goed gevoel
en dat vergoedt een heleboel

© Ruud Vorstermans

Marijke 66 jaar

Noortje en Hans zijn de ideale logés; ze maken niet alleen hun eigen bed op, maar wassen ook nog eens samen af Emoticon met brede lach.

IMG_7767IMG_7771

Omdat Hans morgen naar Oeganda vliegt, vertrekken ze gelijk na de koffie en wij maken buiten de tafels en stoelen voor vanmiddag in orde. Buurvrouw Jeanine is de eerste die vandaag met een prachtig boeket aan de deur staat en daarna volgen er nog velen.

IMG_7775IMG_7773

IMG_7772IMG_7774

Tussendoor mag ik “even” naar de bakker om een appel-citroen vlaai op te halen, waarna er weer bloemen gebracht worden.

IMG_7777        IMG_7779

IMG_7781

IMG_7812IMG_7780

Rond de klok van 14:00 uur arriveren Nick, Diana en Dhara. Misschien wel het mooiste cadeau van vandaag, is de door Dhara gemaakte tekening.

IMG_7785               IMG_7806

IMG_7788                IMG_7789

IMG_7784

Vervolgens komen Jamie en Mike met de kinderen en wordt er door Eefke even tijd gemaakt om samen met Dhara te kleuren. oma mag ook even helpen Knipogende emoticon.

IMG_7822        IMG_7821

Marijke heeft er bewust voor gekozen om slechts een paar mensen uit te nodigen en dat is al vermoeiend genoeg voor haar. De catering wordt vandaag verzorgd door IK Home Made Food en bestaat uit diverse Indonesische lekkernijen, zoals pasteitjes, loempia’s, risolles, kroketten, bapao en saté.

Het is de hele dag al bewolkt en benauwd, maar rond de klok van 16:00 uur breekt dan eindelijk de zoon door.

IMG_7796IMG_7795

Marijke wordt goed verwend en krijgt precies die cadeaus waar ze om gevraagd heeft, zoals een nieuwe portemonnee, een buitenlantaarn en diverse planten voor buiten.

IMG_7807IMG_7810IMG_7808

Er is zelfs een prachtige bos zonnebloemen van tante Truus, de zus van René’s vader.

IMG_7816IMG_7819

Het is ondertussen tijd om even met Charlie op straat gaan en alle kleinkinderen willen mee.

IMG_7824

Als we terug komen genieten we niet allen van het mooie weer, maar ook van alle hapjes en drankjes. Het eten is een succes en Finn blijkt de eetlust van een bootwerker te hebben Knipogende emoticon.

IMG_7799IMG_7801

IMG_7798

Om 21:00 uur is iedereen vertrokken en kan ik mij uitleven op de afwas Knipogende emoticon. Het was wederom een superdag.

IMG_7805

Borstkanker is geen spelletje, maar een ziekte!!

Marijke heeft het vanochtend heel mooi op haar blog Dikke Roze Pech verwoord:

IMG_3609“Er duiken weer allerlei Facebook spelletjes op om borstkanker onder de aandacht te brengen, goed bedoeld, maar het dekt geenszins de lading van de ziekte. Wat moeten we met een bikinirace, waarin allemaal mooie strakke lijven met borsten heen en weer hupsen? Moet dat voor ons de bevestiging zijn dat dit voor ons niet meer is weggelegd?

Onze lijven zijn niet mooi strak meer door de medicijnen, chemo’s en verminkt door operaties en bestralingen. Onze koppen zijn regelmatig kaal, je haar hangt futloos aan je hoofd of je kop is opgeblazen van de medicijnen. Joepie wat sexy, wat is borstkanker toch ontzettend sexy, wow!!!!

Eerst nam Pink Ribbon op veler van ons afstand van de bikinirace, maar nu denkt de KWF het wel te kunnen doen; daar geven ze immers ook gala’s om geld op te halen voor borstkanker, met dames waarbij hun decolleté uit hun jurk puilt, ja want dat trekt kerels die geld willen geven, seksistisch dus!

En dan het nieuwe fenomeen, skileraressen, die schaars gekleed op een kalender staan, het is toch te idioot ( seksistisch) voor woorden. Waarom kan een organisatie als het KWF niet op een integere manier geld ophalen zonder heel veel mensen pijn te doen? Geef de race een algemeen karakter, maar hang er geen seksistische keuze aan!

Nee, borstkanker is geen spelletje, het is een …………………………………….ziekte!!!!!!”.

Menu Title