Tag: Paola Veenstra

Bloedwaardes controleren

Geplaatst op 27 december 201627 december 2016 door DVDGuy

Vandaag ‘even’ naar Rotterdam, waar Marijke een buisje bloed moet laten afnemen, waarna de waardes gecontroleerd worden en ze te horen krijgt of ze door kan gaan met de Capecitabine-kuur.

Het is, zoals te verwachten was, erg rustig onderweg en we zijn om 8:40 uur bij de receptie van de dagbehandeling, waar Marijke zich aanmeldt, waarna we moeten wachten, tot ze naar binnen geroepen wordt.

Het is 9:00 uur als Elly Marijke naar binnenroept; ik ga ondertussen naar de apotheek om de Capecitabine voor de volgende chemokuur vast op te halen.

Omdat Marijke inmiddels terug is gegaan van een dosis van 7 tabletten, naar 6 tabletten en nu zelfs nog maar 5 tabletten, heeft de oncoloog er minder voorgeschreven, zodat er niet nodeloos medicijnen weg gegooid hoeven te worden.

Als ik terugkom, heeft Elly tegen Marijke gezegd dat ze eerst naar Paola Veenstra, de senior oncologie verpleegkundige moet, want zij vindt dat Marijke haar handen er niet goed uitzien Verwarde emoticon .

Paola is echter, net als wij, van mening dat de handen er, gelet op de omstandigheden, eigenlijk best wel goed uitzien en na toestemming van de oncoloog, mag Marijke morgen verder met haar chemo-kuur. De cyclus wordt echter wel aangepast; 2 weken Capecitabine en daarna 2 weken i.p.v. 1 week, rust, in de hoop dat het hand- en voetsyndroom op die manier geen ‘voet aan de grond krijgt’ (aardige woordspeling, als zeg ik het zelf Lachend over de vloer rollen Knipogende emoticon ).

Nu eerst de nodige afspraken laten verzeten en als dat gebeurd is, kunnen we richting huis; het is inmiddels al weer 10:00 uur.

Evenwichtig probleem

Geplaatst op 28 november 201629 november 2016 door DVDGuy

Om te kunnen beoordelen of Marijke door kan gaan met haar chemokuren, moet er wederom bloed worden geprikt en dat betekent in de vroege ochtend een ritje naar Rotterdam. Het verkeer zit vandaag niet echt mee; na eerst langzaam rijdend en stilstaand verkeer bij de Haringvliet brug, staat het verderop helemaal stil en besluit ik verder binnendoor via Klaaswaal te rijden.

Marijke meldt zich om 8:30 uur bij de balie van de dagbehandeling, waar ze te horen krijgt dat alle verpleegkundige op dit moment instructie krijgen, maar als die instructie is afgelopen, zal ze direct geholpen worden.

Het is uiteindelijk 9:00 uur als Jan de PAC aanprikt; ik ga ondertussen naar de apotheek om het recept voor de Capecitabine op te halen.

Als ik even later terugkom. loop ik Marijke letterlijk tegen het lijf. Ze heeft haar ervaring van afgelopen zaterdag, toen ze bij het bukken om een gevallen sok onder de wasmachine uit te halen, zo enorm duizelig werd dat ze dacht om te vallen en vervolgens ‘s nachts 4 keer uit bed is gegaan omdat ze zo misselijk was dat ze moest overgeven, met Jan gedeeld en die is van mening dat ze op de oncologieverpleegkundige, Paola Veenstra moet wachten, want hij is er niet gerust op Verwarde emoticon .

Paola komt om 9:45 uur en neemt ons gelijk mee naar het kantoortje dat er op de dagbehandeling is. Als zij het verhaal heeft aangehoord, wil ze eerst met de oncoloog overleggen. Als ze even later terugkomt, vertelt ze dat ze overleg heeft gehad met dr. Jager en die wil Marijke vanmiddag om 13;15 uur zelf zien, voordat haar spreekuur begint. Het is nu 10:00 uur en in plaats van te wachten, besluit ik naar huis te rijden, zodat ik nog een paar uurtjes kan werken.

Om 12:30 uur stappen we weer i de auto en we zijn precies op tijd voor het spreekuur. Dr. Jager wil geen enkel risico nemen en besluit om neuro-oncoloog Taal te raadplegen en gaat persoonlijk met hem overleggen. Als ze even later terug is, vertelt ze dat we in de wachtkamer kunnen wachten en dat dr. Taal ons zelf komt halen voor een gesprek.

Dr. Taal komt 0ns om 13%0 uur halen en neemt ons mee naar een klein kamertje, waar hij het hele verhaal aanhoort. Vervolgens doet hij een paar kleine testje en komt dan tot de conclusie dat Marijke uit haar evenwicht is geraakt doordat er sprake is van een verstoring in het evenwichtsorgaan en hij legt de werking er van uit (zie Meer over duizeligheid).

Hij geeft Marijke een simpele oefening mee en de verwachting is dat het dan met een aantal dagen over zal zijn.

Weekje pauze

Geplaatst op 2 november 20162 november 2016 door DVDGuy

Marijke heeft vandaag om 9:00 uur een afspraak bij dr. Taal, de neuro-oncoloog. Omdat er bij het Vaanplein iets is gebeurd en er sprake is van ruim 20 minuten vertraging, kiezen we er uiteindelijk voor om via Moerdijk en Dordrecht naar Rotterdam te rijden en daardoor zet ik Marijke om klokslag 9:00 uur af bij de hoofdingang. Ze zal me een appje sturen in welke kamer dr. Taal zit.

Als ik echter in de wachtkamer ben, zie ik geen Marijke en moet ik bij de receptie vragen waar hij zit en dat blijkt kamer B10 te zijn. Als ik klop en de deur open doe, zit Marijke daar inderdaad al.

Dr. Taal stelt eerst een aantal vragen en daarna mag Marijke een aantal testjes doen.

Zijn conclusie is dat de kracht in de ledenmaten is toegenomen en hij ziet voor dit moment geen reden dat Marijke nog langer bij hem op controle komt en hij stelt voor dat dr. Jager de regie weer overneemt.

We lopen vervolgens naar de dagbehandeling, waar we allebei een Pink Ribbon mogen pakken, waarna we even moeten wachten tot Marijke naar binnen geroepen wordt.

Paola Veenstra roept ons even later naar binnen, waar de PAC wordt aangeprikt en Marijke het botversterkende middel Zometa krijgt toegediend.

Ik ga ondertussen naar de apotheek om kortdurende Oxycodon te halen. Als ik terug kom, zit Marijke aan de thee en de kruidnootjes.

Het is 10:15 uur als we richting huis gaan, waar we zonder problemen om 11:00 uur arriveren.

Marijke wordt ‘s middags gebeld door Paola, die ondertussen met dr. Jager heeft overlegd en men heeft besloten de chemokuur een week uit te stellen om Marijke haar handen en voeten wat extra rust te geven. Als ze nu gelijk door zou gaan, loopt ze het risico dat haar handen voorgoed beschadigd zullen zijn en dan zou ze sowieso moeten stoppen met deze behandeling en dat is natuurlijk niet wat we willen.

Vlak voordat we gaan eten, krijgt Marijke het trieste nieuws dat er weer een Roze Roosje is overleden .

Weer een reden om nog maar eens een keer te beseffen dat je van elke dag moet genieten.

Tevreden en opgelucht

Geplaatst op 6 oktober 20166 oktober 2016 door DVDGuy

Oorspronkelijk zou Marijke op 17 oktober 2016 pas een controleafspraak bij dr. Jager hebben om de resultaten van de CT-scan, die gisteren gemaakt is, te bespreken, maar dat duurde haar –terecht natuurlijk- veel te lang en daarom heeft zij dit bij Paola Veenstra aangegeven en die heeft een afspraak voor vandaag om 10:45 uur geregeld en zo zitten we om 9:50 uur in de auto op weg naar Rotterdam.

Naarmate de tijd vordert, weet je dat er een moment komt dat de behandeling niet meer werkt en dat moment komt een keer en daarmee neemt de spanning iedere keer toch wel toe, zeker op de dag dat je dan iets te horen krijgt.

We zijn om 10:30 uur in Rotterdam, maar het lukt deze keer niet om een gratis parkeerplaats te bemachtigen en tot overmaat van ramp, heb ik mijn portemonnee thuis laten liggen . Gelukkig heeft Marijke wel een portemonnee bij zich.

Het is uiteindelijk 11:00 uur als we naar binnen geroepen worden en dr. Jager kijkt niet echt vrolijk; het zal dus wel niet goed zijn . Ze begint haar verhaal echter met: “Ik zie geen veranderingen ten opzichte van de vorige scan” en dat is dus goed nieuws, want dat betekent dat de chemo nog steeds haar werk doet.

Dr. Jager vindt wel dat er met een volgende kuur gewacht moet worden op hetgeen de neuro-oncoloog, dr. Taal uit de CT-scan heeft gehaald, want als er bijvoorbeeld bestraald moet worden om de pijn in rug en heup weg te nemen, kan dat niet als gelijktijdig chemo wordt gegeven. We moeten dus even afwachten, wat we vanmiddag te horen krijgen. Dr. Jager zal dan maandag 10 oktober 2016 bellen met betrekking tot de volgende stap(pen).

Nadat we de medicatie hebben opgehaald, haal ik even een saucijzenbroodje (de pecanbroodjes waren op) en twee Surinaamse broodjes en gaan we even op bezoek bij lotgenote Femke van Rossum, die vanwege een bacteriële infectie is opgenomen.

We worden eerst naar A3 gestuurd, maar daar blijkt een mijnheer van Rossum te liggen. Femke blijkt op B0 te liggen, waar Marijke eind vorig jaar, tijdens de trial, ook gelegen heeft.

Femke krijgt juist een behandeling van de schoonheidsspecialiste, toevallig degene die Marijke ook een keer geholpen heeft. Als na een kwartiertje de zaalarts komt, is dat voor ons het sein om naar huis te gaan. Het is inmiddels bijna 12:30 uur.

Even na 17:00 uur belt dr. Taal en ook hij heeft geen veranderingen kunnen waarnemen. Hij geeft aan dat de botten er stevig uit zien en dat is goed nieuws. Hij geeft aan nog even niks te willen ondernemen en de periode van rust en de medicatie die Marijke er nu weer bij gaat slikken en die ze al eerder heeft geslikt, Celecoxib Sandoz, af te willen wachten.

Al met al goed nieuws; we zijn er tevreden mee en omdat Marijke nu even geen chemo krijgt, kunnen we wel een glaasje wijn drinken.

Spoedafspraak bij de neuro-oncoloog

Geplaatst op 29 september 20161 oktober 2016 door DVDGuy

Omdat Marijke vreselijk veel pijn heeft in haar rug en haar heup en zelfs de voorgeschreven hoeveelheid morfine niet meer afdoende is, heeft de oncologieverpleegkundige, Paola Veenstra, voor vandaag om 13:30 uur, een spoedafspraak geregeld bij de neuro-oncoloog, dr. Walter Taal.

Elke keer dat Marijke met een nieuwe klachten kwam, was er sprake van uitzaaiingen en we zijn er beiden van overtuigd dat dit nu niet anders zal zijn Verwarde emoticon .

We nemen plaats in de wachtkamer en moeten een minuut of 10 wachten.

Om 13:40 uur mogen we naar binnen, waar dr. Taal nog even de hele voorgeschiedenis de revue laat passeren. Hij laat Marijke, in verband met de klachten van het verlies aan evenwicht en het wankele lopen, wat testjes doen en die lijken erg veel op de testjes die de Amerikaanse politie doet, als er een vermoeden bestaat dat een bestuurder dronken is. Als de situatie niet zo beladen zou zijn, is het best wel lachwekkend om te zien Wie, ik? .

Hierna volgt wat duw en trekwerk en ik hoor Marijke gewoontegetrouw zeggen dat het allemaal wel meevalt, maar als hij op een aantal plekjes op de heup drukt, gilt ze het uit van de pijn Huilende emoticon .

Dr. Taal is van mening dat een aantal klachten, zoals het verlies van evenwicht en het daar aan gekoppelde, wankele lopen, mogelijk het gevolg kan zijn van de bestralingen die Marijke eind vorig jaar en in mei van dit jaar, heeft ondergaan Verwarde emoticon .

Verder denkt hij dat de rug- en heupklachten waarschijnlijk uitzaaiingen zijn, maar om daar meer over te kunnen zeggen, wil hij de CT-scan, die op 5 oktober 2016 gemaakt zal worden, even afwachten.

Er wordt voor donderdag 6 oktober 2016 een belafspraak gemaakt en Marijke krijgt het advies om de langdurende Oxycodon, die ze nu 2 maal daags slikt, op te hogen naar 3 keer op een dag en dan tussendoor de kortdurende te slikken. Na enige aarzeling –ze wil er, ondanks, alle adviezen, eigenlijk niet aan en dat moeten we respecteren, vind ik- geeft ze aan, dit te zullen gaan doen.

Om 14:15 uur, stappen we in de auto en 45 minuten later zijn we thuis.

Het circus begint weer

Geplaatst op 19 september 201626 september 2016 door DVDGuy

Net uitgerust terug van vakantie, mag Marijke vandaag weer heel vroeg naar Rotterdam, waar ze om 8:15 uur al en afspraak heeft om bloed te laten afnemen. Voordeel als je zo vroeg op pas bent, is dat je af en toe een schitterende zonsopgang meepakt.

Ik zet Marijke af bij de hoofdingang en ga dan op zoek naar een parkeerplekje en ik heb geluk, want er rijdt net een auto weg. Ik ben van mening dat Marijke vandaag ook een infuus met Zometa moet krijgen, maar dat staat niet op haar afsprakenkaart en dan blijkt maar eens het voordeel van het bijhouden van dit blog, want ik blijk dat eenvoudig op te kunnen doeken, waarna de verpleegkundige aan de slag gaat om toestemming te krijgen.

Doordat Marijke de vorige kuur 3 om 2 tabletten moest slikken in verband met het hand en voetsyndroom, heeft ze voor nu geen uitgeschreven recept meer en daar heeft ze Paola Veenstra, de senior oncologieverpleegkundige voor nodig, maar die is nog niet aanwezig.

Gelukkig heeft Marijke haar privé telefoonnummer en krijgt ze haar ook zelf aan de telefoon.

Nadat Marijke een en ander heeft uitgelegd, gaat Paola op zoek naar een oncoloog, die de volgende chemokuur kan autoriseren; in elk geval voor nu het recept kan uitschrijven.

Voordeel van het wacht nu is, dat de uitslag van het bloed ook gelijk binnen is; Marijke kan aan de volgende chemokuur beginnen, waarbij ze nu 3 tabletten slikt, zowel ‘s ochtend, als ‘s avonds.

Nadat we de medicatie hebben gehaald, kunnen we om 10:00 uur weer naar huis.

Bloedafname i.v.m. vervolgkuur chemo

Geplaatst op 26 augustus 201626 september 2016 door DVDGuy

Vandaag heeft Marijke al heel vroeg een afspraak in de Daniël den Hoed om bloed te laten prikken en zo zitten we al om 7:30 uur in de auto.

Als de uitslagen goed zijn, mag ze komende dinsdag de volgende kuur beginnen.

Marijke heeft al een recept, dat we eerst bij de apotheek gaan halen en dan kunnen we weer naar huis.

We zijn nog maar net thuis als Paola Veenstra, de senior oncologieverpleegkundige belt, dat de uitslagen goed zijn en dat betekent komende dinsdag weer verder met de chemotabletten.

Nu kunnen we met een redelijk gerust hart met vakantie Emoticon met brede lach .

Mag de 3de chemokuur starten?

Geplaatst op 18 juli 201630 juli 2016 door DVDGuy

Vandaag heeft Marijke een belafspraak met dr. Jager om te horen of ze verder kan met de chemokuur. Het is 14:00 uur als de telefoon gaat; het is Paola Veenstra van de Daniël de Hoed kliniek. Zij blijkt sinds kort een nieuwe functie te hebben, waarbij zij, als oncologieverpleegkundige, de oncoloog ondersteunt, onder anderen door de (voor)gesprekken met patiënten te houden.

De bloedwaardes was, zoals Marijke al op de site van het Erasmus MC had gezien, goed en als Marijke een aantal vragen heeft beantwoord over haar lichamelijke toestand en het al dan niet aanwezig zijn van bijwerkingen, gaat Paola met dr. Jager overleggen.

Marijke mag verder met de chemo en dat is in elk geval positief en als we de afgelopen jaren iets geleerd hebben, is het wel om positief nieuws, hoe klein en onbeduidend soms ook, te koesteren.

Een dag die slecht begon en nog slechter eindigde

Geplaatst op 26 april 201626 april 2016 door DVDGuy

Vandaag wordt een lange dag in de Daniël den Hoed kliniek, want Marijke heeft om 10:30 uur eerst een afspraak met de researchverpleegkundige, daarna moet er bloed worden afgenomen en heeft zij een gesprek met de researcharts.

Vanmiddag volgt dan nog een MRI-scan en daarna nog een gesprek met de neuroloog. De verwachting is dat we pas tegen 15:30 uur naar huis kunnen.

Ik laat om 9:15 uur nog even de hond uit en als ik terug ben, trek ik mijn vest aan, want het is werkelijk erg koud buiten. Als ik het alarm heb aangezet en de deur achter me sluit, realiseer ik me bijna tegelijkertijd, dat mijn (auto)sleutels nog in mijn jas zitten en die hangt dus aan de kapstok.

Gelukkig zijn er 3 buren, die allemaal een huissleutel van ons hebben, maar dat zal je net zien, die zijn dus allemaal niet thuis .

Marijke probeert eerst buurvrouw Hannie, want haar auto staat op de oprit, maar zij doet niet open. Ik probeer daarna buurvrouw Mathilde, die in het Bravis Ziekenhuis in Bergen op Zoom werkt, te bellen, maar zij neemt de telefoon niet op. Tot slot probeer ik buurvrouw Ursula, die bij een huisarts in Bergen op Zoom werkt en zij geeft aan dat hun dochter thuis is, maar dat die waarschijnlijk nog slaapt en de bel niet hoort, maar ze zal haar zwager René bellen, want die heeft weer een huissleutel van hun huis.

Niet veel later, komt René de straat in rijden en kunnen we met de sleutel van de buren, ons huis weer in. “Beter een goede buur dan een verre vriend”, prachtig in de praktijk gebracht

Het is bijna 9:50 uur als we eindelijk op weg kunnen en omdat het vrij rustig is onderweg, komen we uiteindelijk net voor 10:30 uur bij het ziekenhuis. Ik zet Marijke bij de hoofdingang af en ga dan op mijn gemak de auto parkeren.

Omdat Marijke nog even moet wachten, loop ik met haar patiënten pas vast naar het behandelcentrum om haar aan te melden. Marijke mag, als ik weer terug ben,bijna gelijk naar binnen, waar weer 3 keer een ECG gemaakt wordt.

Bij het behandelcentrum is Paola al naar Marijke op zoek en ze vraagt mij om bij het laboratorium even de buisjes op te halen. Als ik daar aankom en om de buisjes vraag, zegt de dame achter de balie dat er geen buisjes meer gegeven worden, waarop ik aangeef dat Marijke via de PAC wordt aangeprikt en dan krijg ik de buisjes gewoon mee .

Het afnemen van in totaal 8 buisjes bloed gaat bijzonder snel, waarna we naar de volgende afspraak kunnen bij dr. de Jong.

Dr. de Jong heeft goed nieuws want er is, binnen de marges die men hanteert, geen sprake van groei en dat ontlokt mij weer om te zeggen dat hetgeen je nu te horen krijgt, over 5 minuten weer anders kan zijn en dat wordt door dr. de Jong beaamt.

Marijke heeft in haar medical portal, duur woord voor toegang tot haar digitale patiënten dossier gezien, dat ze bij een calamiteit, afziet van reanimatie en dat klopt niet. De dokter legt uit dat dit alleen maar geldt binnen het Erasmus MC en de daaraan gelieerde andere ziekenhuizen, zoals de Daniel den Hoed en dat als er sprake is van een situatie, waarin gereanimeerd moet worden, het dan eigenlijk sowieso hopeloos is. Er zal te allen tijden beademt worden en zo nodig zal Marijke op de Intensive Care behandeld worden, maar ze zal het veranderen.

Nadat we nieuwe afspraken hebben gemaakt voor dinsdag 17 mei 2016, gaan we ook gelijk de medicatie bij de apotheek ophalen.

Omdat Marijke voor de scan niet mag eten en ook 2 uur voor de inname van de medicatie, nuchter moet zijn, neem ik ook geen broodje en gaan we in de wachtkamer zitten wachten tot de MRI gemaakt kan worden. Tussendoor probeert Marijke of de medicatie van de Trial inmiddels beschikbaar is, maar dat is niet zo en dus voorlopig nog niet eten .

Het is bijna 14:00 uur als Marijke zich gaat melden voorde MRI en we zijn net gaan zitten, als ze wordt geroepen. |Ze is binnen een half uur terug en dan kan op het behandelcentrum de PAC worden losgekoppeld. Ik ga ondertussen naar het restaurant, waar ik de 2 laatste broodjes koop. Een bruin broodje oude kaas voor Marijke en een flatbread met spek en geitenkaas voor mij.

De afspraak met de assistente van de neuroloog, dr. de Laat, is om 15:10 uur, maar als we om 15:45 uur nog steeds niet naar binnen zijn geroepen, ga ik bij de balie vragen of zij weten hoe het er mee staat en daar wordt mij verzekerd dat ze er echt nog zit en dat ze middels een pop-up schermpje weet dat er nog 2 mensen wachten.

Marijke besluit om dan eindelijk haar broodje op te eten; zij heeft na 8:30 uur helemaal niks meer gegeten.

Als we uiteindelijk tegen 16:00 uur naar binnen mogen, valt ze gelijk met de deur in huis; het is niet goed. De eerder zichtbare uitzaaiingen in de hersenen zijn gegroeid en er zijn ook nieuwe plekjes ontdekt . Dat hadden we allebei niet verwacht; in elk geval niet vandaag, na het eerdere positieve nieuws.

Volgende week vindt er overleg plaats tussen de diverse behandelaren, waaronder de radioloog en dr. Agnes Jager, Marijke’s oncoloog. De verwachting of is het hoop, is dat men dan met bestraling nog een stabilisatie te weeg kan brengen.

Als we naar buiten lopen, moeten we allebei wel even slikken, maar we gaan ook vrij snel weer over op de overlevingsmodus, waar we al jaren in proberen zo goed mogelijk te (over)leven.

Nadat ik 9 euro in de parkeerautomaat heb gegooid, kunnen we op huis aan; het is uiteindelijk 17:00 uur als we weer thuis zijn.

We zijn het er beiden over eens dat we vrijdag gewoon de caravan naar de dealer brengen voor een beurt en dat we, hoe dan ook, op vakantie gaan.

Borst Vooruit

Geplaatst op 20 oktober 201521 oktober 2015 door DVDGuy

We waren vandaag wederom in de Daniel den Hoed kliniek omdat Marijke, vanwege aanhoudende hoofdpijn en een vreemde schittering in haar linkeroog, een gesprek heeft met de Neuroloog, dr. Jansen.

Na een inleidend gesprek, waarbij ik af en toe een aanvulling kon geven, werd er een aantal testen afgenomen en omdat niet uitgesloten kan worden dat er sprake is van een uitzaaiing in de hersenen, zal er op 26 oktober 2015 een MRI van het hoofd gemaakt worden, waarna op 2 november 2015 de uitslag volgt.

Hierna lopen we even binnen op het behandelcentrum, waar Marijke van Paola Veenstra een exemplaar ontvangt van het boek Borst Vooruit.

We hebben inmiddels op internet al een voorproefje gehad in de vorm van een You Tube-filmpje, maar zijn toch allebei benieuwd hoe het er nu in werkelijkheid uit ziet.

Paola geeft ook aan dat we, als we dat willen, een afdruk van de foto die in het boek is afgedrukt, op posterformaat (60 x 90) kunnen kopen; natuurlijk willen we dat.

Als we uiteindelijk naar huis rijden, komen we op de A29 in de file terecht en omdat er geen zicht is op een snelle oplossing, besluit ik via de N271, richting Mijnsherenland en Numansdorp te rijden en daarmee ontlopen we de file. We zijn uiteindelijk om 17:35 uur thuis.

Als we Charlie hebben uitgelaten, kunnen we samen het boek gaan bekijken en dat blijkt dus nog veel mooier te zijn dan we gedacht hadden.

“Vanaf januari 2008 weet ik dat ik borstkanker heb en sinds 2012 dat het is uitgezaaid. Dus ik heb al de nodige medicijnen, chemo’s en bestralingen gehad. Goh, wat ben jij sterk, wordt er vaak gezegd. Maar wat kun je anders doen dan doorgaan?

Ik kan moeilijk het bijltje erbij neergooien. Juist als je zoveel mogelijk doorgaat met je normale leven, heb je er minder erg in dat je ziek bent.

Ik werk nog steeds, al ga ik dit jaar jammer genoeg met pensioen. Nadat alle behandelingen na de eerste diagnose achter de rug waren, werd ik actief lid en sinds kort ook patiënt-advocate van de Borstkankervereniging Nederland (BVN). Ik werk mee aan het opstellen van (medische) richtlijnen vanuit patiëntenperspectief en verzorg thema-avonden, een modeshow voor prothesedragers en tal van andere activiteiten. Het geeft mij voldoening en energie om dit te kunnen doen.

Zonder mijn man zou ik dit niet volhouden. Hij steunt mij in alles en gaat ook mee naar alle doktersbezoeken en behandelingen. Het is fijn om iemand naast je te hebben die je steunt. De chemo’s leveren een steeds grotere aanslag op mijn lichaam, waardoor ik niet meer alles volop kan doen. Ik moet nu bewust keuzes maken en meer rust inbouwen. Gelukkig neemt mijn man ook vaak dingen van mij over.

Natuurlijk zijn er ook moeilijke momenten. De uitslag van de scan blijft altijd spannend en je gedachten gaan ook wel eens met je op de loop. Thuis op de bank gaan zitten kniezen lost niks op. Wij proberen om de tijd die we samen nog hebben zo leuk en intensief mogelijk te beleven, zodat er straks mooie herinneringen blijven. Mijn advies is dan ook: leef je leven zo veel mogelijk zoals je altijd deed en luister naar je lichaam.”

Marijke, 64

Het boek is voor iedereen te koop, o.a. bij Borst Vooruit, Bol.com en de reguliere boekhandel en kost € 14,95. Dit bedrag komt in zijn geheel ten goede aan toekomstig onderzoek naar borstkanker