Omgaan met het leed van een ander
Wie ernstig ziek wordt, krijgt af en toe goed bedoelde, maar onhandige of zelfs lompe opmerkingen.
“Ik weet precies hoe je je voelt” is misschien wel het beste voorbeeld van wat iemand die bijvoorbeeld kanker heeft niet helpt… Niemand kan weten hoe JIJ je voelt, dat is altijd persoonlijk…!
Wat ook niet helpt, is tegen mensen die kanker hebben, zeggen dat jij ook door een bus kunt worden aangereden…
Ander voorbeelden van handelingen of opmerkingen die niet helpen, maar juist tot ergernis leiden:
- De broer van mijn buurman heeft ook kanker…
- Word je nu kaal…?
- Mijn tante kreeg chemo en die was de hele tijd misselijk…
- Ik ken iemand die had hetzelfde en die is volledig genezen…
- Heb je al dit of dat geprobeerd? Ik las dat dit goed helpt…
- Misschien moet je naar een ander ziekenhuis gaan…
- Niet opgeven hoor… blijven vechten…
- Positief blijven hoor…
- Bagatelliseren… Ik kan morgen ook onder een bus komen…
- Probeer zo veel mogelijk te genieten…
- Maar je bent nu toch schoon…
- Hoe lang heb je nog…?
- Je ziet er helemaal niet ziek uit…
- Kun je geen levertransplantatie krijgen…?
- Gelukkig leef je nog…
- Ach de artsen zijn zo knap tegenwoordig…
- Oh, borstkanker…, maar dat is toch goed te genezen?
- Kun je niet geopereerd worden…?
- Dat korte haar staat je erg goed…
- Je moet weer vertrouwen krijgen in je lichaam…
- Ben je terminaal…?
- Oh, je hoeft geen chemo…, dan valt het gelukkig mee…
Wat zou je dan bijvoorbeeld wel kunnen doen?
- Laat altijd iets horen; wacht niet te lang
- Vraag hoe het vandaag gaat… dat is minder beladen
- Stuur een berichtje… De tekst “Ik denk aan je” is al voldoende
- Vraag wat iemand wil… er over praten of juist niet?
- Zeg niet “Als ik iets voor je kan doen? Bel me…”, maar doe iets concreets
- Als je zelf niet met de situatie kunt omgaan, zeg dát dan…!
Recente reacties