Categorie: Dagelijkse beslommeringen

Oude vriendschap in ere hersteld

Toen er in 2012 bij Marijke sprake was van uitzaaiingen, hebben we iedereen gevraagd om wat terughoudend te zijn in het iedere keer weer vragen “”Hoe is het?”en hebben we ons zelf in bescherming genomen door niet meer naar verjaardagen in de straat te gaan, aar het is nooit onze bedoeling geweest om de nauwe banden die we met onze buren hadden, te verbreken.

In de praktijk bleek echter dat het uiteindelijk wel daar op uitgelopen is en dat vonden wij allebei jammer, vandaar dat ik het initiatief genomen heb om iedereen te vragen of zij zin hadden om met zijn allen bij ons te komen borrelen en een hapje te eten en dat wilde iedereen wel Verhitte emoticon.

Marijke heeft van te voren al wat hapjes gemaakt.

IMG_0591IMG_0592

Men is vanaf 17:00 uur welkom en niet lang na 17:00 uur is iedereen, Henny en Wally, Mathilde en Gert, Urs en Corné en tot slot Esther en John dan ook aanwezig.

Marijke krijgt een prachtige Boeddha voor in de tuin.

        IMG_0608       IMG_0616

Hoewel de temperatuur heerlijk is, hebben we toch te maken met wat regen, maar we hebben hier te maken met mensen die niet voor één gat te vangen zijn Knipogende emoticon.

IMG_0594

Het is ouderwets gezellig en zowel de drankjes, als de hapjes dragen hieraan bij.

       IMG_0600              IMG_0596

IMG_0595IMG_0597

IMG_0599IMG_0601

Als uiteindelijk alle door Marijke gemaakte hapjes op zijn en we nog gezellig zitten, komen de hapjes op tafel die allemaal bereid zijn in de Philips Airfryer en dat blijkt voor alle aanwezigen een openbaring te zijn Knipogende emoticon. “Gefrituurde hapjes”, zonder dat er vet aan te pas komt Emoticon die tong uitsteekt.

       IMG_0604        IMG_0603

Het is uiteindelijk tegen middernacht als iedereen huiswaarts gaat; het was ouderwets en daarmee voor herhaling vatbaar.

Het waren 2 fantastische dagen….. Dag 2

Als Marijke vanochtend naar het Bravis Ziekenhuis wil vertrekken, voor haar afspraak met de orthopeed, is zij haar (lees)bril kwijt. Ze doorzoekt twee keer haar tas, maar geen bril. Het enige dat we samen kunnen bedenken, is dat zij gisteren haar bril heeft gepakt bij het bekijken van de menukaart bij La Grotta en dat zij hem daar heeft laten liggen. Ik stuur via Facebook een berichtje en Marijke belt later die ochtend zelf ook even; gelukkig is haar bril gevonden.

Omdat het prima weer is, hebben we besloten om vandaag nog eerder naar de stad te gaan. We laten om 15:00 uur Charlie uit en als die zijn eten heeft gehad, pakken we de fiets en gaan we op weg. We hopen nu wel op een tafeltje bij de Bourgondiër en misschien lukt het vandaag ook wel om er te eten.

Het is 15:45 uur als we op de Grote Markt aankomen en het lukt ons inderdaad om binnen 5 minuten een plaatsje te hebben op het overdekte terras. Marijke loopt eerst even naar La Grotta om haar bril op te halen en bestelt dan een droge witte wijn en ik neem een Leffe Dubbel. De muziek wordt verzorgd door Leo and the Crickets en dat bevalt ons prima; ze brengen onder andere nummers van Tina Turner en Anouk.

       IMG_0326        IMG_0329

We genieten van het mensen kijken en af en toe stopt er iemand die we kennen, om even een praatje te maken. We snacken vandaag met overheerlijke calamaris en uienringen. De calamaris is om te zuigen; zelden zulke goeie gehad.

IMG_0330        IMG_0327

Het blijft een genot om te zien hoe er “gevochten” wordt om een tafeltje te bemachtigen. Wij zitten eerste rij, aan een tafeltje voor twee en gaan voorlopig niet weg Emoticon die tong uitsteekt.

IMG_0332        IMG_0331

De band pauzeert af en toe 15 minuten, maar blijft heerlijke muziek ten gehoren brengen.

IMG_0333IMG_0334

Het is inmiddels 17:30 uur geworden en we besluiten een hapje te gaan eten.

IMG_0336

We kiezen allebei voor de Moot Tonijn, die op Japanse wijze wordt klaar gemaakt en op een bedje van groenten geserveerd wordt met wasabi.

IMG_0339IMG_0340

Prachtig rosé van binnen en lauwwarm geserveerd; absoluut een van mijn favorieten.

IMG_0337

IMG_0343IMG_0341IMG_0345

Het is inmiddels 18:30 uur en we besluiten samen dat het mooi is geweest en ik vraag de rekening. Als ik mijn pincode intik en op OK klik, zie ik in een flits dat er niet het bedrag van € 76,10 staat, maar € 766,10 en ik druk snel op STOP, maar……… te laat Verwarde emoticon. Ik ben er van overtuigd dat er snel een passende oplossing komt en als de manager er bij gehaald is, die nota bene zijn excuses maakt –ik had gewoon beter moeten kijken Sarcastische emoticon– vraagt hij mij of het goed is als hij het geld contant meegeeft; overmaken brengt voor hem een hoop administratieve rompslomp met zich mee. En zo verlaten we de Bourgondiër met € 690,- meer, dan waarmee we waren binnen gekomen Knipogende emoticon.

We fietsen op ons gemak naar huis; we hebben weer een prachtige dag gehad.

Het waren 2 fantastische dagen….. Dag 1

Vandaag, morgen en zaterdag is er weer de jaarlijkse Krabbenfoor. De weersvoorspellingen voor de komende dagen laten zien dat het donderdag prima weer is, vrijdag is het twijfelachtig en zaterdag wordt het ronduit slecht. We besluiten dus gelijk maar om vandaag de stad in te gaan. Als het morgen wel aardig weer is, kunnen we eventueel nog een keer gaan Knipogende emoticon.

We zetten de fietsen tegenover de Media Markt neer en terwijl ik ga pinnen, loopt Marijke even de Zuivelstraat in om een pakje terug te brengen. We lopen vervolgens de Wouwsestraat in daar staat een kraam waar ze polo’s verkopen, ook in de wat grotere maten Verhitte emoticon. De aanbieding is 2 polo’s voor € 45,- maar ik kan er maar 1 vinden die ik mooi vind. Die moet € 25,- kosten, maar dat vind ik te veel en ik mag hem voor € 20,- meenemen Duim omhoog.

We lopen vervolgens verder naar P.P. Design, de juwelier die elk jaar een speciale Pandora bedel maakt met een Bergs thema en dit jaar is het de recent gerestaureerde Gevangenenpoort. Helaas blijkt de bedel er al niet meer te zijn, maar ze krijgen vandaag nog nieuwe voorraad en ze noteert onze naam, zodat we er in elk geval verzekerd van zijn, dat we er een hebben.

We lopen vervolgens naar het Beursplein, waar we, zoals elk jaar tijdens de Krabbenfoor, neerstrijken op het terras bij O’Carolans, waar we genieten van een Irish Red.

IMG_0312

Het valt wel op dat er af en toe nog plaats is, dat was andere jaren wel anders. We genieten van ons bier en van een bittergarnituur. We hebben ondertussen wel trek gekregen en besluiten om eerst terug te lopen naar P.P. Design om te kijken of de bedel er is. Als we vanuit het vierkantje bij de Grote Markt aankomen, staat daar een stand van Exota –wie van ons is er niet mee opgegroeid?- en als promotie maakt men gebruik van een ouder type Fiat.

IMG_0321 IMG_0322

Als we bij P.P. Design komen, krijgen we gelijk te horen dat de bedel er inmiddels is en we lopen mee naar binnen, waar ik hem afreken. Marijke heeft voordat we weg gingen al haar ketting met Bergse bedels omgedaan en daar komt de Gevangenpoort nu bij.

IMG_0324    IMG_0325

Bij de Bourgondiër is het, zoals zo vaak, helemaal vol en staan mensen te wachten om een plekje te bemachtigen; dat gaat ons te ver en we besluiten naar de Potterstraat te lopen, waar je altijd lekkere Indonesische hapjes kunt eten. Daar waar de straat bijna jaarlijks volledig bevolkt is met oude Indo-rockers en eettentjes, zijn er dit jaar maar een paar stalletjes en ontbreekt de kenmerkende gezelligheid; jammer. We lopen dus terug naar de Grote Markt en nemen plaats op het terras van La Grotta. De kaart is echter aangepast aan de Krabbenfoor en spreekt ons niet aan; een eenvoudige pasta kunnen we thuis ook eten en dat is wat we uiteindelijk ook doen.

65 jaar, maar nog geen AOW

Vandaag precies 65 jaar geleden werd in Amsterdam, op het Waterlooplein, een klein meisje geboren en zij kreeg van haar ouders de naam Marijke. Vandaag wordt Marijke dus 65 jaar, maar dat betekent tegenwoordig helaas niet meer dat je dan van je AOW kunt gaan genieten Sarcastische emoticon.  Zo moet Marijke nog 4 maanden geduld hebben.

Je krijgt van de Sociale Verzekerings Bank nog wel een brief, waarin staatwelk bedrag aan AOW je gaat krijgen; gelukkig werkt ze met plezier en heeft ze leuke collega’s Verhitte emoticon.

IMG_0224IMG_0231

We hebben al jaren geleden afgesproken om niet meer aan cadeautjes te doen, maar ik wordt een beetje doof, dus dat heb ik niet (goed) gehoord of niet goed begrepen Knipogende emoticon.

IMG_0225 IMG_0223IMG_0222

IMG_0226IMG_0238

Na het ontbijt moeten we allebei de deur uit; Marijke gaat naar haar werk en ik heb, in het kader van mijn registratie als arbeidsdeskundige, vandaag een bedrijfsbezoek bij het Forensisch Psychiatrisch Centrum Kijvelanden, in de volksmond, een TBS-kliniek.

Marijke moet na haar werk naar fysiotherapie en om 16:00 uur gaat ze naar een receptie van een collega, die vandaag met pensioen gaat. We zullen elkaar pas aan het einde van de middag weer zien, maar we gaan vanavond samen uit eten en dan hebben we genoeg om over te praten Knipogende emoticon.

Ze heeft, ondanks dat ze daar normaal niet aan doen, van haar collega’s op de afdeling een leuk cadeau gehad en er wordt een prachtig bloemstuk aan huis bezorgd en dat is van Petra Kruf, een dierbare collega van Marijke, die zelf ook het een en ander voor haar kiezen heeft gekregen en eigenlijk nog steeds krijgt.

IMG_0233IMG_0232

IMG_0264

Omdat het vandaag weer erg benauwd is, bel ik het restaurant waar we vanavond gaan eten en vraag ik of we ook buiten kunnen eten en dat is geen probleem. We fietsen op ons gemak naar Het Spuihuis, een van Marijke’s favoriete restaurants in Bergen op Zoom.

We besluiten een Côte du Luberon te bestellen, een frisse witte wijn met een fruitige smaak. Als de ober de wijnkaart komt halen en ik de Luberon bestel, vraagt hij of dat een rode wijn is Verwarde emoticon. Hij kent kennelijk de wijnkaart nog niet helemaal. Als hij hem komt brengen en laat proeven, is hij heerlijk, maar uit het etiket kan ik geen wijs worden, anders dan dat de wijn uit 2009 is.

        IMG_0244              IMG_0243

IMG_0240IMG_0247

We besluiten voor het 3-gangen menu te gaan en krijgen om te beginnen een amuse van gerookte paling, biet, een schuimig geklopte aardappelpuree en een krokantje. Het voorgerecht is een Sashimi van Schotse zalm, met Yuzu, sesam, gember en gepofte rijst; erg lekker.

IMG_0245IMG_0248

Voor het hoofdgerecht hebben we beiden gekozen voor de gebraden Diamanthaas met Bergse oesterzwammen, risotto van parelgort en Padano. Als de ober met 2 borden aankomt en vertwijfeld kijkt, zeg ik, voordat ik er erg in heb “We hebben beiden het zelfde besteld, om het de ober makkelijker te maken”. De ober lacht opgelucht en ook aan het tafeltje naast ons kan men daar wel om lachen. De ober maakt vervolgens een foto van ons.

IMG_0251

We zijn vanavond bijzonder eensgezind, want we kiezen ook beiden het zelfde toetje, Bereiding van Citrus, een Ganache van passievrucht, yoghurt en verveine. Om je vingers bij op te eten.

IMG_0252IMG_0262

Als het toetje gebracht wordt, komt ook het laatste cadeautje, dat ik, toen ik zogenaamd naar het toilet was, aan de bediening heb gegeven, met het verzoek om dat met het toetje te komen brengen en daar hebben ze een klein feestje van gemaakt Duim omhoog.

IMG_0257        IMG_0256a

IMG_0258a

IMG_0261IMG_0221

Als ik om de rekening vraag en wil betalen, is deze 2 keer zo hoog als ik verwacht had en, waar ik eigenlijk al een beetje bang voor was, de wijn die wij hebben gedronken, was geen Côte de Luberon , maar een iets duurdere wijn, die maar liefst € 97,50 kostte Verwarde emoticon. Men doet totaal niet moeilijk en rekent slechts de prijs voor de besteld Côte de Luberon; prima service en dat ziet men dan ook onmiddellijk weer terug in de fooi Knipogende emoticon.

Al met al weer een dag met een gouden randje en daarom opgeslagen in het Grote Boek met Herinneringen.

BBQ-en met de (klein)kinderen

Vandaag komen Jamie, Mike en de kinderen bbq-en. Het gaat weer een prachtige zonnige dag worden en ik besluit om even naar Essen te rijden om bij van Oevelen een krat Erdinger te gaan halen. Ik rijd op mijn gemak via een aantal binnenweggetjes en dat levert gelijk weer wat mogelijkheden op om eens op de fiets te gaan verkennen.

IMG_0181IMG_0183

Er is recentelijk in Bergen op Zoom een splinternieuwe Action geopend en omdat zowel Jamie, als Mike bij de Action werken en te maken hebben met geautomatiseerd voorraadbeheer en projectplanning vestigingen in het buitenland, willen zij dat natuurlijk met eigen ogen zien.

IMG_0208

Eefke heeft gelijk haar plekje bij oma gevonden; zij houdt wel van knuffelen.

        IMG_0180        IMG_0184

En even later, zit ze bij mij op schoot en moeten er selfies gemaakt worden..

IMG_0186IMG_0189

IMG_0185

Marijke heeft er deze keer (eindelijk Knipogende emoticon) voor gekozen om niet te veel vlees, stokbrood, frietjes en salade te kopen en/of te maken en dat blijkt goed uit te pakken.

IMG_0191        IMG_0190

Uiteindelijk gaat alles schoon op. Als toetje hebben we verse ananas, die op de bbq even warm wordt gemaakt en dan samen met slagroomijs, kan worden gegeten; heerlijk.

IMG_0194IMG_0195

Omdat de Jamie, Mike en de kinderen donderdag vertrekken naar Toscane, heeft Marijke kleine cadeautjes gekocht, waar ze onderweg wat aan hebben.

IMG_0201

Voor Eefke zijn er een doos stempels en het spelletje, “Wie ben ik” en voor Finn, een boekje met plaatjes en de Italiaanse uitleg en een quiz met Dinosaurussen. Aan de enthousiaste reacties te zien, valt het goed in de smaak.

IMG_0202IMG_0204

Finn laat ons vervolgens zien dat je ook heel creatief met wasknijpers kunt zijn.

IMG_0198

Ik geef Mike bij vertrek het SD-kaartje mee met de laatste versie van de software voor het navigatiesysteem; wel makkelijk als je beiden de zelfde auto hebt, met het zelfde navigatiesysteem Verhitte emoticon.

Al met al weer een geslaagde dag geweest.

Cursus Pensioen in Zicht

Omdat Marijke binnenkort 65 jaar wordt en in oktober 2015 met pensioen gaat, mag zij een zogenaamde PiZ-cursus gaan volgen. PiZ-curus? Ja, dat staat voor Pensioen in Zicht.

Vandaag vertrekken we dus naar Texel, waar ons niet alleen een leerzame week wacht, maar ook de nodige ontspanning in de vorm van lekker eten en drinken en excursies, die hier nauw verband mee houden.

panorama-vuurtoren-texel-284398

Het verslag is te vinden op Texel 2015

Mike 40 jaar

Vandaag viert Mike zijn 40e verjaardag met een etentje bij de Brasserie de Tuynkamer in Hoorn. Het toeval wil dat hij op de zelfde dag jarig is als mijn vader (1925 – 2007).

Mike 40

Diana stelde voor om dan bij hun te blijven slapen, zodat we Dhara ook weer kunnen zien. Bijkomend voordeel is dat Nick rijdt en ik dus ook een borreltje kan drinken en zo gaan we rond 14:00 uur richting Amsterdam, waar we tegen 16:00 uur aankomen.

IMG_4852

Charlie en Dhara kunnen het goed met elkaar vinden, maar Charlie wil wel graag aandacht en is een beetje jaloers. Het blijft een beest en dus moet je altijd alert blijven.

   IMG_4862    IMG_4873

We rijden rond 18:30 uur richting Hoorn en kunnen voor de deur parkeren. Vanaf 18:00 uur was iedereen welkom en kon je starten met een borreltje; het diner staat gepland voor 19:30 uur. Als we binnen komen, is het al goed druk.

IMG_4879        IMG_4892

Voor ons een leuke gelegenheid om een aantal vrienden van Mike en Jamie nu ook eens in het echt te zien, maar dat blijkt dus wederzijds te zijn Knipogende emoticon.

IMG_4884

Marijke en ik kiezen beiden voor de sashimi van zalm en tonijn en dat blijkt een uitstekende keuze. Marijke neemt vervolgens de Lasagne met spinazie en groentes.

IMG_9849IMG_9851

Mike had bedacht om regelmatig van plaats te wisselen, zodat je steeds tegenover anderen zou komen te zitten; bleek in de praktijk iets anders uit te pakken, maar werkte uiteindelijk prima.

IMG_4907

Ik kies voor de ossenhaas en dat blijkt echt een geweldige keuze te zijn; mooi rosé en boterzacht. We zijn weer eensgezind met het toetje en kiezen allebei voor de Tiramisu.

IMG_9852IMG_9856

IMG_4906IMG_4911

We sluiten af met een kopje koffie; het was erg gezellig en we hebben heerlijk gegeten.

IMG_4923

Het is rond de klok van 23:00 uur als we richting Amsterdam rijden; zoals we al eerder zagen, is de Coentunnel tot morgenmiddag afgesloten.

IMG_4934

Ik laat Charlie nog even uit en dan gaan we een stukje slapen.

Carpe Diem (Pluk de dag)

Afgelopen zondag uit de krant vernomen dat een oud collega van het SFB een acute hartstilstand heeft gehad, waaraan hij direct is overleden en vanochtend een mailtje gehad van collega dat hij darmkanker heeft en dat bevestigt nog maar eens dat we allemaal “mensen van de dag zijn”.

CarpeDiem

Vandaag de tekst van het laatste interview geredigeerd en terug gestuurd. Tevens aangegeven welke van de foto’s wij het mooist vonden. Binnen een uur heb ik de aangepaste tekst terug. Ziet er prima uit; nu maar afwachten hoe het er straks in het blad komt uit te zien.

Om 12:15 uur komt de bezorgdienst de nieuwe koffiemachine, Jura Impressa C65 brengen en dat is precies op tijd, want nu kan ik die nog aansluiten, voordat Marijke thuiskomt. De Jura Impressa S9 heeft ondertussen bijna 30.000 kopjes koffie geschonken en is aan het einde van zijn latijn.

IMG_9552IMG_9565

Ik heb nog net genoeg tijd om alvast een kopje te proeven en dat smaakt voortreffelijk.

Om 13:15 uur vertrekken Marijke en ik weer naar de Daniël den Hoed voor de volgende chemo. We zitten nog maar net of ze wordt al naar binnen geroepen. Omdat ik een belangrijk telefoontje verwacht, ga ik nog even in de auto zitten en als ik eindelijk terug kom, is er toestemming verleend voor de chemo en deze is om 15:15 uur ook daadwerkelijk aangesloten. Het is opvallend rustig op de afdeling.

IMG_9556

Ik krijg een kopje thee en mail wat met werkgevers over verzuim en te nemen stappen. Ook spelen Marijke en ik een spelletje Wordfeud.

Het loopt al tegen 16:00 uur als er naast Marijke een mevrouw komt zitten, die zelf in het ziekenhuis werkzaam is. Zij geeft aan dat zij andere chemo krijgt, want op de MRI heeft men gezien dat de uitzaaiingen in de hersenen door de vorige chemo niet in groei gestopt zijn. Zij krijgt nu net als Marijke CMF. Als Paola even bij haar komt informeren, barst ze in snikken uit. Ze heeft waarschijnlijk nog maar een paar maanden en ze zouden voor de 60e verjaardag van haar man naar Amerika willen, maar dat is haar door de oncoloog afgeraden; het is simpelweg te ver weg.

Uitzaaiingen naar de hersenen betekent bijna altijd dat vitale functies zoals zien, spreken en dergelijke worden aangetast, maar ook je persoonlijkheid kan er onder leiden. Op zo’n moment besef ik maar weer eens hoe betrekkelijk alles is en dat je van elk moment in je leven moet genieten.

Het is inmiddels 17:25 uur als Paola de aansluiting van de Port-a-Cath komt verwijderen.

IMG_9561IMG_9562

Het ziekenhuis is na 17:00 uur uitgestorven.

IMG_9563

Het is best wel druk onderweg, maar we zijn om 18:20 uur thuis, waarna we samen Charlie uitlaten.

We hadden al plannen gemaakt om eten te bestellen en kiezen uiteindelijk voor sushi van Mr. Miyako’s Wok & Go en dat wordt binnen 30 minuten gebracht en smaakt uitstekend.

IMG_9566IMG_9567

Jammer genoeg breekt Marijke haar kroon; nu had zij daar al problemen mee en had zij al een afspraak bij de tandarts komende donderdag, maar daar zit zij natuurlijk niet op te wachten.

Bruiloft op Kasteel de Haar

We zijn al ruim 30 jaar bevriend met Vera en Rene Sieveking en hebben samen met hun en onze kinderen, vele vakanties in Nederland en Europa gevierd en vandaag trouwt hun dochter Anouk met Danijel, die zij een paar jaar geleden, op vakantie in Kroatië, ontmoet heeft.

Het huwelijk zal plaats vinden op Kasteel de Haar, in Haarzuilens. Ik houd er niet van om ergens te laat te komen, dus gaan we op tijd weg en dat betekent dat we om 10:00 uur het terrein oplopen. Hopelijk wordt het weer nog iets beter, want dit zal voor veel mensen te koud zijn.

IMG_9460

Voordeel voor ons is dat we nu op ons gemak door de kasteeltuin kunnen lopen en foto’s kunnen maken.

IMG_9461IMG_9464

IMG_9466IMG_9470

Het blijft zwaar bewolkt en het is best wel fris, maar gelukkig is het wel droog en het ziet er naar uit dat het ook wel zo zal blijven.

IMG_9480IMG_9481

       IMG_9472                IMG_9478

IMG_9502

We lopen langzaam naar het theehuis, waar Jamie en Mike inmiddels ook zijn aangekomen. We drinken een kop koffie en het is bijna 11:00 uur als het bruidspaar arriveert.

IMG_9507IMG_9503

Het hele gezelschap verplaatst zich naar de tuin, waar de ceremonie zal plaats vinden. Dan komen Rene en Anouk aanlopen en de liefde van Rene spat er van af.

IMG_9518

Zij is bij Danijel in goede handen.

IMG_9523        IMG_9512

De ambtenaar van de burgerlijke stand heeft zich goed voorbereid en het is een leuke speech. Na het uitwisselen van de ringen, laten we witte ballonnen los en breekt zowaar de zon door; zou dit een voorteken zijn?

IMG_9525IMG_9529

IMG_9531        IMG_9530

Nadat de nodige foto’s zijn gemaakt, gooit Anouk haar bruidsboeket weg en de gelukkige is Chantal.

IMG_9537IMG_9542

We rijden vervolgens naar Maarssen, waar de buurman Marcel een geweldig buffet voor ons heeft klaar staan.

Vanavond is er nog een groot feest, maar daar gaan Marijke en ik niet meer heen; dat zou uiteindelijk te vermoeiend zijn.

Een topdag, part II

We staan rond de klok van 8:00 uur op en als we gedoucht hebben, lopen we even de tuin van het hotel in.

IMG_9308IMG_9307

Er is een heerlijk ontbijtbuffet en dat laten we ons goed smaken.

IMG_9310IMG_9306

Het is even na 10:00 uur als we richting Amsterdam rijden. We gaan vandaag bij Diana en Nick langs en kunnen dan ook onze kleindochter Dhara weer eens zien. Het is maar 30 minuten rijden, dus even na 10:30 staan we in Amsterdam Noord voor de deur.

IMG_2508

We hebben de vlinder die Marijke en Fien in Spanje gemaakt hebben, bij ons en ook het jurkje en de jumpertjes, die we in Murcia voor Dhara gekocht hebben.

Ze is inmiddels al weer ruim 8 maanden en kan al aardig tijgeren, waarbij ze goed gebruikt maakt van haar armen. Duurt denk ik niet lang meer, voor dat ze kruipt en vervolgens gaat lopen Emoticon die tong uitsteekt. Zal een aardig handenbindertje zijn met haar ondernemingsgeest.

IMG_2520

Het loopt inmiddels tegen de middag, als Dhara naar boven wordt gebracht voor haar flesje en aansluitend haar middagslaapje.

De lunch bestaat vandaag uit de veel geprezen sandwiches van Nick. Hij maakt zelf onder anderen mosterd boter en als het net zo goed smaakt, als dat het er uit ziet…..

IMG_9336         IMG_2588

IMG_9335IMG_9340

         IMG_2548            IMG_2544

Het smaakte voortreffelijk en we gaan dat thuis zeker ook maken Knipogende emoticon.

Tegen 14:30 uur komt Dhara weer beneden, waar zij, in afwachting van haar verse fruithapje, aan tafel gaat zitten spelen en, net zoals aan kleding, ook aan speelgoed geen gebrek Verhitte emoticon.

IMG_2552IMG_2555

Als Diana vervolgens bellen gaat blazen, vindt Dhara het helemaal prachtig.

IMG_2574

Uiteindelijk is het fruithapje klaar en mag oma haar dat geven en net als voorheen bij Jamie en Nick, is het zo opgegeten.

IMG_2606

Uiteindelijk moeten we rond 15:30 uur vertrekken, want anders zijn we niet op tijd in Wouwsche Plantage om Charley op te halen.

Omdat vanavond in Rotterdam de bekerfinale om 18:00 uur begint, kies ik er voor om via de A1 en de A27 te rijden, maar dat blijkt een verkeerde keuze te zijn Verwarde emoticon. Precies dit weekend is de aansluiting tussen Muiden en Hilversum afgesloten, waardoor we voor Muiderberg al in de file belanden en ook nog eens om moeten rijden via Almere. Al met al zijn we pas rond 17:30 uur bij het dierenpension en zijn we net voor het eerste fluitsignaal van de bekerfinale, thuis.

Wat een heerlijke dag vandaag; bedankt Diana, Nick en Dhara Rood hart

Menu Title