Categorie: DVDGuy’s Blog

Deze blog is bedoeld om familie en vrienden te laten meegenieten van onze reizen, belevenissen en recepten

Laatste dag van de vakantie

We hebben een heerlijke vakantie gehad en hebben 3 weken afstand kunnen nemen van het hele medische circus.

Waar we allebei  wel benieuwd naar zijn, is hoeveel kilo er deze vakantie is bijgekomen? We hebben natuurlijk weinig tot geen alcohol genuttigd, maar bijna dagelijks een 3-gangenmenu en samen 2 baguettes, zal zijn sporen hebben nagelaten.

Marijke blijkt 1,5 kilo te zijn aangekomen, maar ik ben bijna 2 kilo kwijt geraakt en weeg nu nog maar 85 kilo Verhitte emoticon.

Om 17:00 uur rijden we naar Wouw om onze Charlie op te halen en hoewel hij het altijd prima naar zijn zin heeft bij Dierenpension Hoevekestijn, is hij dolblij ons te zien.

IMG_7486

Morgen weer aan het werk en dan gaat ook de medische mallemolen weer gewoon draaien, maar deze geweldige vakantie neemt niemand ons meer af Knipogende emoticon.

PTSS: Pre- of Post Traumatisch Stress Syndroom?

Als je eenmaal geconfronteerd wordt met kanker heeft dat een blijvende impact op je; niet alleen op diegene die kanker heeft, maar ook op zijn of haar directe omgeving.

Nu zijn er verschillende manieren hoe mensen reageren en de meest bekende is misschien wel de 3 V’s: Vechten, Verstijven of Vluchten. Welke van deze scenario’s op jou van toepassing is, komt natuurlijk voort uit hoe je als persoon in elkaar steekt.

Bij Marijke is op 27 december 2007 borstkanker geconstateerd en daar gaan we allebei op onze eigen manier mee om. Terugkijkend kun je stellen dat we toen voornamelijk bezig waren met herstel en dus overleven. Daar waar mensen bij het horen van het woord “kanker” al verstijven en dit direct associëren met “dood”, hebben wij dat nimmer gedaan; herstellen en verder gaan met leven, was ons ongeschreven motto. In de volksmond noemt men dat vechten, maar bij vechten heb je, hoe dan ook een kans en bij kanker is er sprake van wel of geen geluk hebben.

Sinds oktober 2012 weten we dat er sprake is van uitzaaiingen en toen werd ik, door een artikel in het Blad B, ineens geconfronteerd met het feit dat Marijke dus nooit meer beter zou worden. Nu is niet meer beter worden, iets anders dan dood gaan, maar het is wel onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Op dat moment kun je 2 dingen doen: de hele tijd bezig zijn met wat er zou kunnen gebeuren als….., maar je kunt, gelet op de omstandigheden ook proberen er het beste van te maken en zo  veel mogelijk te genieten en wij hebben er samen voor gekozen om dat laatste te doen, maar dat betekent helaas niet, dat je daarmee niet (bijna) elke dag geconfronteerd wordt met die gedachten van “wat, als…..”, de kunst is alleen om er niet aan toe te geven.

Hoe je het ook wendt of keert, je hebt dagelijks te maken met spanningen. Spanningen rondom bezoeken aan het ziekenhuis, spanningen door uitslagen van scans, spanningen door hoe Marijke zich voelt, maar ook spanningen die worden opgeroepen als je weer te horen krijgt dat een lotgenote met uitgezaaide borstkanker te horen heeft gekregen dat verdere behandeling niet mogelijk is, of als je hoort dat een lotgenote is overleden.

Houden die spanningen ooit op? In deze vorm (Pre-stress) waarschijnlijk wel, maar daar dan komen andere spanningsklachten (Post-stress) voor terug. Of je nu gebeten wordt door de hond of door de kat?

Wij hebben er samen voor gekozen om over de kanker, de behandeling en de emoties die het soms oproept, heel erg open te zijn en daarmee is het voor sommige mensen bijzonder confronterend. De een spreekt zijn bewondering er over uit, terwijl een ander die openheid volledig afkeurt. Wat men gemakshalve vergeet, is dat wij het niet zo belangrijk vinden wat een ander er van denkt (klinkt erg egoïstisch, dat besef ik), voor ons is het een strategie om te overleven.

Voor sommigen zijn wij een voorbeeld hoe je, ondanks uitgezaaide kanker, alles uit het leven haalt, wat er in zit en dat geeft ons steun bij het verwerken van ons eigen verdriet.

My Funny Valentine

Vandaag is het Valentijnsdag, maar het is ook precies 41 jaar geleden dat Marijke en ik elkaar in Amsterdam in “Het Mannetje”, een kroeg op de Lijnbaansgracht, hebben ontmoet; genoeg inspiratie dus Knipogende emoticon.

Liefde is………. vandaag op de kop af 41 jaar mijn Valentijn:

M-oedig
A-ctief
R-espectvol
I-mponerend
J-oviaal
K-rachtig
E-erlijk

Valentijn

We hebben afgesproken niks aan Valentijn te doen, maar Marijke heeft een hele lieve 3D kaart voor mij gekocht en ik nu heb niks voor haar….. Emoticon die tong uitsteekt Knipogende emoticon.

IMG_3968IMG_3969

Als Marijke rond 18:30 uur aan het eten wil beginnen, kan ik haar eindelijk deelgenoot maken van mijn cadeau voor Valentijn; ik heb een tafel gereserveerd in een van onze favoriete restaurants, “De Hemel”.

IMG_3974           IMG_3988

Er is een heel leuk arrangement vanwege Valentijnsdag, bestaande uit een aperitief, een 3-gangen keuzemenu, een fles huiswijn naar keuze, een fles water en koffie met bonbons, maar wij kiezen er voor om uitsluitend het 3-gangen keuzemenu te nemen. Marijke neemt er een glas rode wijn bij en ik houd het op Bitter lemon.

IMG_3966

We zijn vandaag weer eens eensgezind in onze keuze en starten allebei met de Carpaccio van gemarineerde zalm met een kroketje van Hollandse garnalen en een limoen gember mayonaise.

IMG_3980

Het smaakt werkelijk voortreffelijk.

IMG_3982IMG_3981

Het hoofdgerecht bestaat uit kalfssucade met hertenfilet met een saus van kriekbier.

IMG_3984

Het vlees is voortreffelijk; mals en smaakvol.

Het dessert bestaat uit frambozenmousse, frambozenijs, chocolademousse en een frambozen tiramisu.

IMG_3986

Als we hebben afgerekend, krijgt Marijke nog een roos mee. Bij de auto gekomen, lukt het mij nog net om het cadeautje dat ik voor Marijke gekocht heb, op de stoel te leggen.

IMG_3992               IMG_3993

Het is een Pandora bedel die ik in december al had willen hebben, toen we 40 jaar getrouwd waren en een bedel met een hartje.

IMG_3996IMG_3999IMG_3997

Onder het genot van een kopje koffie kijken we samen naar Maestro.

40 jaar getrouwd

Vandaag 40 jaar geleden zijn Marijke en ik in het prachtige stadhuis van Zaandijk getrouwd en we genieten nog volop van elkaar en van het leven.

IMG_2847

Marijke heeft een prachtige ring gekregen met de inscriptie “Liefde is….. Marijke en Ruud (1975 – 2015)” en ik een tattoo met “Liefde is…..”.

IMG_3073IMG_2925

Ik krijg van Marijke ook nog een heel lief kaartje Rood hart.

IMG_2989IMG_2991

Hoewel we sinds we terug zijn van onze vakantie op Sicilië, beiden behoorlijk zijn afgevallen, door minder te eten en te drinken, hebben we saampjes besloten om daar vandaag geen rekening mee te houden en daarom eten we bij de koffie een gebakje. Marijke een Bossche bol en ik een hazelnoten schuimtaartje.

IMG_2992

De postbode brengt de nodige kaarten met felicitaties.

        IMG_2995                IMG_2997

Vandaag staat om 13:50 uur de laatste van de zes bestralingen op het programma en aansluitend zal er dan een gesprek plaats vinden met de radioloog, dr. Swaak.

IMG_3010IMG_3011

Als we echter bij Balie A komen, blijkt dr. Swaak in vergadering te zitten, maar als Marijke klachten heeft, mag dr. Swaak daar uit gehaald worden. Marijke heeft echter geen klachten en dr. Swaak zal haar morgenmiddag bellen om een en ander door te spreken.

Eenmaal thuis, worden er diverse bossen bloemen bezorgd van de kinderen, buren, vrienden, maar ook van mijn oud-collega Gerard Haverlach en zijn vrouw Helma Verraste emoticon.

IMG_3002IMG_3003

IMG_3014

IMG_3015IMG_3016

Door de “Harde Kern”, een aantal (oud)  collega’s van Tredin en hun vrouwen, worden we verrast met een diner bon.

IMG_2993IMG_2998

We hebben om 19:00 uur en tafel gereserveerd bij restaurant Moerstede, dat net buiten Bergen op Zoom ligt.

IMG_3024

We besluiten om geen aperitiefje te nemen, maar een fles wijn te bestellen. De wijnkaart wordt via een tablet gepresenteerd en we kiezen uiteindelijk voor een Montepulciano.

        IMG_3025       IMG_3026

We gaan voor het 3-gangen menu, waarbij je uit een hele lijst, 3 voorgerechtjes kunt kiezen, dan een keuze hebt tussen roodbaars of entrecote als hoofdgerecht en tot slot uit een hele lijst, 3 desserts kunt kiezen.

IMG_3027IMG_3030

Marijke gaat voor de Eend “dipper” met pruimedanten en dipsaus, Herten rosbief met uienmarmalade en cashew en tot slot de Ganzenlever paté met kletskop en stroop. Ik kies in plaats van het Hert, voor de Creuzes, oesters met rode wijn vinaigrette en bosuitjes.

We krijgen eerst een appetizer van het huis, bestaande uit bloemkoolmousse met Hollandse garnaaltjes en een soep van bloemkool en beiden zijn verrassend lekker.

       IMG_3031                IMG_3033

IMG_3034IMG_3035

Het smaakt allemaal heerlijk. We kiezen vervolgens beiden voor de entrecote als hoofdgerecht en ook die smaakt voortreffelijk.

        IMG_3036        IMG_3037

IMG_3038

Voor het toetje kiest Marijke voor de Citroensorbet met limoncello en mascarpone, het Citroentaartje en de Mandarijn met champagnemousse. Ik neem in plaats van de Mandarijn een warm Appeltaartje.

Als het toetje wordt gebracht, is er voor Marijke een cadeautje en daar wist ze niks van. Ik was vorige week al bij Moerstede langs geweest om dit met het bedienend personeel af te spreken Verhitte emoticon. Blijft leuk om haar zo te kunnen blijven verrassen.

IMG_3043IMG_3046

IMG_3049IMG_1160

We laten ons het toetje goed smaken. De citroensorbet blijkt te drijven in een halfvol glaasje limoncello.

IMG_3051IMG_3052

We sluiten af met een kop koffie en tot onze verrassing wordt hierbij een heerlijk schuimtaartje cadeau gedaan.

IMG_3054IMG_3055

En laat dat nu net een van mijn favorieten zijn…!

IMG_3056

Het is dik na 22:00 uur als we op huis aan gaan; het was (weer) een fantastische dag.

50 jaar bevriend

Toen ik in september 1965 in de eerste klas van het Pius X Lyceum in Amsterdam, Hans Apeldoorn ontmoette, hadden we beiden niet kunnen denken, dat we 50 jaar later nog steeds bevriend zouden zijn; iets om even bij stil te staan.

       IMG_2194        IMG_2196

Minstens even opmerkelijk is, dat Noortje en Marijke elkaar al 40 jaar kennen vanuit het VU Ziekenhuis in Amsterdam, waar Noortje werkte op de afdeling Radiologie en Marijke op de afdeling 6 Oost.

We proberen een tot twee keer per jaar gezellig met zijn vieren uit eten te gaan en vandaag gaan we weer eens naar restaurant de Hemel, waar je heerlijk kunt eten.

IMG_2199IMG_2200

IMG_2201IMG_2207

Noortje neemt als voorgerecht de bloedworst en wij kiezen voor de zalm, die op 3 verschillende manieren bereid is.

Vervolgens neemt Marijke de ossenhaas, Hans de truffelrisotto en Noortje en ik de pikante gamba’s. Het smaak, zoals we gewend zijn, allemaal weer prima.

IMG_2204IMG_2205IMG_2206

IMG_2208

De dames kiezen Crème Brule als nagerecht en de mannen kiezen voor de Tiramisu.

IMG_2215IMG_2211

Als we onze koffie op hebben, rekenen we af en gaan we op huis aan, waar we nog gezellig napraten onder het genot van koffie, thee en een drankje.

Beste Mark

Participeren is natuurlijk prima, maar er zijn wel grenzen en gezondheid is wat mij betreft een brug te ver. Ik heb Mark Rutte en Halbert Zijlstra geopperd om van controversiële vraagstukken, zoals (militaire) missies naar Mali, Afghanistan, ed., via crowdfunding te laten plaats vinden; geen geld, dan wilden we het met zijn allen dus niet en dan snijdt het mes mijns inziens aan twee kanten; geen publieke opinie die zich niet gehoord voelt en geen belasting geld verspild.

Java en Bali 2014

Vandaag vertrekken we voor een kleine 3 weken naar de Gordel van Smaragd.

Indonesië - Java - IJH

Als je met ons mee wilt reizen, kun je eenvoudig via het menu het reisverslag openen, maar je kunt je natuurlijk ook abonneren.

We vinden het allebei leuk als je reageert.

Menu Title