We staan vandaag weer vroeg op, want we gaan 2 dagen weg en moeten Charlie naar zijn pension in Wouw brengen. het wordt vandaag hoe dan ook een gedenkwaardige dag, denk ik 
.
Toen wij in januari van dit jaar bij onze vrienden Noortje en Hans waren, vertelde zij heel enthousiast over een uitgebreid diner dat ze recent in een klein kasteeltje, Slot Doddendael, hadden gehad; ze waren er aansluitend blijven slapen. Mijn interesse was gewekt en een maal thuis heb ik gelijk gereserveerd voor Marijke haar verjaardag. De nacht van 15 op 16 juli was niet meer mogelijk, maar vrijdag op zaterdag kon wel en dat was ook gelijk de laatste mogelijkheid.
Als we rond 9:00 uur Charlie hebben afgezet op zijn logeeradres, geef ik het navigatiesysteem uit om ons via de kortste route –die leidt dus meestal niet via snelwegen- naar het centrum van ‘s Hertogenbosch te leiden en zo rijden we via dorpjes als Zevenbergen en Made, voordat we uiteindelijk onvermijdelijk op de snelweg komen.
In ‘s Hertogenbosch kunnen we langs het water de auto kwijt op een invalidenparkeerplek en ik hoor van een dame die naast ons parkeert, dat we niet hoeven te betalen 
.
Onze eerste stop vandaag is Banketbakkerij Jan de Groot, dé beste Bossche Bollenbakker die er is en die een aan de Stationsweg 24 een winkel en lunchroom heeft. We bestellen beiden koffie met een Bossche Bol.
Als we deze ophebben, ga ik betalen en Marijke bezoekt het toilet en wie komt ze daar tegen? De eigenaresse van het hondenpension waar we zojuist Charlie hebben gebracht; zij is met haar schoondochter een dagje shoppen in ‘s Hertogenbosch.
Als we de winkel verlaten, staat er inmiddels een rij wachtenden, die tot buiten aan toe doorloopt en die ons doet denken aan Lissabon, waar we die heerlijke Pastis de Belem hebben gekocht.
We lopen richting Visstraat en lopen af en toe een winkel in. Marijke slaagt bij Miss Etam, voor 2 shirts en bij Gabor voor een paar hele leuke zwarte schoenen, waarbij ze ook nog eens prima advies krijgt hoe ze die het beste kan onderhouden.
We slagen bij de Hema voor een heel leuk kraamcadeautje en omdat het inmiddels iets harder begint te druppelen, besluit ik de aankopen even naar de auto te brengen en dan kan ik gelijk de paraplu halen.
Als ik terug kom, besluiten we op de Markt, bij Eetcafé de Druif, iets te gaan drinken en een broodje te eten.
Marijke bestelt een Rivella Light en een broodje Bella Italia en ik ga voor een Affligem Dubbel en de Clubsandwich met frietjes.
Het smaakt allemaal weer heerlijk en als ik betaald heb, lopen we nog even verder door het centrum, waar blijkbaar een trouwerij gaande is, want er staat een trouwkoets en een koest voor genodigden te wachten.
Als we verder lopen, staat er een Rolls Royce cabrio te wachten, waarin een volgens bruidspaar zit; voor de (bruids) kindjes heeft het allemaal al te lang geduurd .
We lopen verder richting auto, want inmiddels loopt het tegen 14:00 uur en het is een klein uurtje rijden naar Ewijk. Ik maak nog even een foto van een Rituals winkel en stuur die naar schoonzoon Mike, die daar werkt en zich op dit moment voornamelijk in Noord Europa bezig houdt met de projectleiding van nieuwe vestigingen en die mij gelijk weet te vertellen dat in het pand waarschijnlijk vroeger een juwelier heeft gezeten .
We rijden onder anderen via de A50 in no time naar Ewijk, waar we even voor 15:00 uur aankomen.
Als we de parkeerplaats oprijden, barst de hemel open en komt me er een partij water naar beneden 
. Ik besluit de auto door de smalle poort te rijden tot vlak bij de trap van het slot, maar het blijft zo hard regenen, dat we samen lekker in de auto blijven zitten. We zien wel andere mensen, duidelijk gasten van een trouwerij, die drijfnat naar binnen gaan.
Als de bagage naar boven is gebracht, krijgt Marijke uitgelegd waar we vanavond gaan eten en ondertussen ga ik de auto weg zetten, want er komt binnen 10 minuten een bruidspaar aan. De regen is even opgehouden, maar nu dondert het in de verte en de lucht wordt af en toe heel dreigend.
Als ik boven op onze kamer, Diederik, ben, komt onder begeleiding van luide sirenes, het bruidspaar aangereden.
Onze kamer is groot, heeft aan 2 zijden prachtige ramen met luiken en is verder van alle gemakken voorzien.
Zo ligt er op bed een heerlijk stuk Tony’s Chocolade, zijn in de badkamer diverse Rituals producten te vinden en hebben we de beschikking over een Nespresso-apparaat.
Het gebruik van internet is gratis en we vermaken ons dan ook even met onze iPads, spelen Wordfeud, lezen wat en uiteindelijk doen we allebei even onze ogen dicht; we hebben er uiteindelijk de leeftijd voor .
Om 19:15 uur kleden we ons om en lopen we naar beneden, waar zich in de keldergewelven, Brasserie Baronne bevindt.
We krijgen een tafel voor 2, pal naast een van de pilaren en als de serveerster gevraagd heeft of we ergens allergisch voor zijn, schenkt ze al vast een glas Grauer Burgunder in, met een heel klein tinteltje.
We krijgen als appetizer een plankje met rozemarijnbrood, boter, een schaaltje tomatentappenade en droge worst. Daarnaast is er olijfolie, peper en zout, waar je het brood in kunt dopen.
Het eerste gerecht is een couscous met zalm, rivierkreeftjes en kaviaar en daar past de enigszins droge Burgunder uitstekend bij.
Het tweede gerecht is een carpaccio met truffelmayonaise, pijnboompitjes en sla en daar wordt een hele droge rosé bij geschonken.
Het derde gerecht is een sukadelapje op een stamppotje van waterkers en hierbij wordt een smaakvolle Pinot uit Zuid Afrika geschonken.
Het vierde gerecht is een entrecote met truffeljus, gegrilde seizoensgroentes en aardappelschuim en daar wordt een stevige, Australische Shiraz bij geschonken.
Marijke krijgt het, ondanks dat de porties niet overdreven groot zijn, niet meer weg en ze bedankt ook voor de dessertwijn. In plaats daarvan neemt zij een glas thee.
Liefde is………. van elk moment samen een feestje maken 
.
Het vijfde en laatste gerecht is een taartje van witte chocolade met frambozen en schuimpjes van rode biet. Er wordt een ijskoude dessertwijn bij geschonken, die niet erg zoet is en daardoor nog lekkerder smaakt 
. Hierna krijg ik koffie en die wordt geserveerd met bonbons.
Het is inmiddels 22:45 uur en we zijn niet de allerlaatste die het restaurant verlaten, maar het scheelt niet veel .
We lopen buiten om naar onze kamer toe; de temperatuur is rond de 20 graden en dus nog heel aangenaam.
Op de kamer drinken we nog thee en koffie en kijken we nog even wat TV en om 23:45 uur vallen bij ons allebei de oogjes dicht. Het was vandaag weer een dag met een gouden randje.
Bedankt Noortje & Hans voor deze super tip.
. We kiezen uiteindelijk voor een glas rosé.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
. 
). 
.
Recente reacties