Een dag uit het leven van een auteur

Het gaat ineens allemaal heel erg snel. Zo heb je een kennismakingsgesprek bij een uitgeverij in Soest en krijg je een contract voorgelegd en aan paar dagen later ben je volop bezig met het uitzoeken welke titel voor je bundel het meest geschikt is hoe de cover er uit gaat zien.

Alleen al de kennismaking met de uitgeverij en het hele proces rondom het uitgeven van een boek heeft mij al heel veel inzichten gegeven. Er zijn allerlei regels waar men zich aan moet houden en een paar daarvan waren mij bekend, maar ik heb heel veel geleerd.

Ik wil bijvoorbeeld een eigen foto gebruiken voor de cover en dan is het belangrijk dat de foto voldoet aan diverse technische eisen, zoals de juiste grootte, resolutie en contrast. Maar het is bijvoorbeeld ook belangrijk dat hetgeen dat op de foto staat goed de inhoud van het boek weergeeft.

Op de kennismakingsbijeenkomst waren meerdere schrijvers aanwezig en de review van de manuscripten werd ten overstaan van alle aanwezigen gedeeld en dat was voor mij best een emotioneel moment om te horen dat wildvreemden exact het gevoel ervaren wat ik er in gestopt heb.

Nadat ik het contract heb getekend en geretourneerd, wordt het allemaal concreet gemaakt en krijg ik ook de beschikking over de beoordeling van mijn manuscript.

Beoordeling manuscript “Als er geen morgen meer is”:

“Liefde is het enige wat overblijft.”
Deze pijnlijke, maar prachtige waarheid vormt de boodschap van jouw bundel.
Jij hebt tijdens het ziektebed van jouw vrouw Marijke, bij wie in 2007 borstkanker
werd vastgesteld, en in de periode na haar overlijden gedichten geschreven.
Al die gedichten hebben één ding gemeen: ze stralen warmte uit.
Zelfs door jouw verdriet heen voeren de liefde en dankbaarheid de boventoon.
Dankzij het gebruik van rijm zorg je voor continuïteit in stijl en krijgen de gedichten bovendien een opbeurend karakter.
Ik vind het heel bijzonder om ook gedichten van jouw vrouw Marijke te lezen.
In “Ons verdriet” schrijft ze hoe het pijn doet om niet meer bij jou kunnen zijn; dit laat zien hoe sterk jullie band was en altijd zal blijven.
Jouw gedichten inspireren om alles uit het leven te halen en nooit tot morgen te wachten, maar bovendien vormt jouw bundel een grote steun die lotgenoten kracht zal geven.

Ik heb ik september 2017 toen Marijke en ik in de Provence op vakantie waren een foto gemaakt van onze handen tegen een boomstam en deze foto zou ik graag als cover zien, omdat deze foto onze verbondenheid laat zien en mijns inziens ook betrekking heeft op de inhoud van de bundel.

De titel of subtitel van je boek moet in elk geval woorden bevatten die mensen bijvoorbeeld in een zoekmachine opgeven. In mijn geval zal er in elk geval iets in moeten staan wat te maken heeft met troost, rouw of rouwverwerking.

Ik had zelf al gekozen voor de titel: Als er geen morgen meer is en de uitgever vindt dat een pakkende titel die ook goed de inhoud van de bundel weergeeft. Omdat de meeste gedichten gaan over rouw, dan wel rouwverwerking, is voor de volgende subtitel gekozen: Gedichten en gedachten als troost bij rouwverwerking.

Ik heb inmiddels te horen gekregen dat de voorlopig planning uitgaat van het beschikbaar zijn op 7 juni 2019. Omdat ik het best bijzonder vind, wil ik er ook echt een happening van maken met een signeersessie op zaterdag 8 juni 2019 (noteer die datum maar vast in jullie agenda) en vandaag heb ik me maar gelijk gewend tot een oud-collega van Marijke, Loes Franken, werkzaam als accountmanager voor de binnenstad van Bergen op Zoom. Ik heb namelijk in mijn hoofd om de boekpresentatie te houden in de Markiezenhof.

Publiciteit die ik aantrek, komt ook Bergen op Zoom ten goede, zullen we maar denken. Of het gaat lukken is op dit moment niet bekend, maar een mens mag altijd dromen, toch?

Mocht het om wat voor reden dan ook niet mogelijk zijn om de presentatie in de Markiezenhof te doen, dan hebben we in Bergen op Zoom een boekwinkel, Quist, die een klein beetje vergelijkbaar is met het concept van Donner in Rotterdam, waar ik dan mijn pijlen op ga richten.

Marijke en ik hebben de afgelopen jaren de nodige journalisten leren kennen van regionale dagbladen, landelijke dagbladen, weekbladen en televisie en ik wil al deze contacten gaan benaderen om te kijken wat zij, naast datgene dat de uitgever zelf middels bijvoorbeeld een persbericht aan publiciteit doet, eventueel zouden kunnen betekenen. Daarnaast zal ik gebruik maken van de sociale netwerken, zoals Facebook (Mijn FB-pagina Liefde is… heeft meer dan 1.000 volgers), Twitter, LinkedIn en dergelijke en ook zal ik vragen of de Borstkankervereniging Nederland hier ruchtbaarheid aan wil geven. Uiteindelijk stel ik, geheel in de geest van Marijke, de volledige opbrengst van deze bundel ter beschikking aan de BVN en ik ben geen Maarten van de Weide…

Het komende weekeinde zal in het teken staan van corrigeren en redigeren, zodat het manuscript maandag naar de uitgever kan voor een volgende controle.

11 mei 2019 ga ik naar Leeuwarden om daar de boekpresentatie van een oud-collega/vriendin bij te wonen. Zij heeft een prachtige gedichtenbundel met de titel Klaprozen en andere gedichtjes geschreven en via haar ben ik bij deze uitgever terecht gekomen.

Wordt vervolgd…