DVDGuy's Blog

Met je eigen engel naar de hemel

Geplaatst op 18 april 201520 april 2015 door DVDGuy

Het stond al een tijdje op de planning om een keertje bij restaurant De Hemel te gaan eten. Op 19 september 2015 organiseren wij voor een aantal (oud)collega’s en hun partners een middag/avond in Bergen op Zoom en het plan was dan om hier te gaan eten. Omdat we vanavond naar het theater gaan en een collega van Marijke, vorige week hier heerlijk had gegeten, gelijk de stoute schoenen aangetrokken en voor vanavond 18:30 uur gereserveerd.

Er is een benedenverdieping, waar ook de keuken en de bar is, maar als je met z’n tweeën bent, heb je boven keuze uit alleen maar tafels voor twee, met fantastische stoelen; zulke heerlijke stoelen ben ik in Nederland nog nooit in een restaurant tegen gekomen.

We bestellen een fles Zandvliet Shiraz Rosé en besluiten te kiezen voor het zéér uitgebreide, 3-gangen keuzemenu voor € 29,50 per persoon.

We krijgen wit en bruin brood met huis gemaakte kruidenboter, die zo waar prima smaakte, en tapenade.

Wat ons verbaast, is dat de bovenverdieping, die aan ongeveer 40 mensen plaats biedt, rond 19:00 uur helemaal vol zit; wij gaan normaal gesproken nooit zo vroeg uit eten.

We kiezen als voorgerecht beiden voor de Runderpastrami, gevuld met Filet Americain van Maas IJsselrund met huisgemaakte piccalilly en oude Parmezaanse kaas.

Marijke kiest als hoofdgerecht voor de Ierse diamanthaas met rösti en een saus van roze peper.

Hoewel dat mij ook heerlijk lijkt, kies ik uiteindelijk voor het licht gepekelde speenvarken met een loempia van kalfssukade en een honingtijmsaus.

Het smaakt allemaal fantastisch en het keuzemenu is zeker een aanrader. Niet alleen heb je redelijk veel keuze, maar de porties zijn ook groter dan we bij dergelijke menu’s gewend zijn Knipogende emoticon .

Het is inmiddels 19:45 uur en als we nu nog ons dessert moeten krijgen, blijft er eigenlijk geen tijd meer over om een kopje koffie te drinken Sarcastische emoticon .

Marijke neemt als dessert de bavarois van passievrucht met gecaramelliseerde ananas en limoncelloijs en ik ga, omdat de ingrediënten zo apart zijn, voor de tiramisu van advocaat, boerenmeisjes en bitterkoekjes.

Er is inderdaad geen tijd meer voor een kopje koffie en ik als ik ga afrekenen, zie ik dat het ook beneden helemaal vol is en ik besluit dan ook maar gelijk een tafel voor 10 te reserveren voor zaterdag 19 september aanstaande Emoticon met brede lach . Na nog even de koks bedankt te hebben, willen ze wel op de foto, maar dan moet die foto wel op Facebook Emoticon die tong uitsteekt .

Het is uiteindelijk 20:20 uur als we aankomen bij de CKB Theaterzaal, waar we vanavond een optreden zullen bijwonen van Margriet Sjoerdsma, die een Tribuut aan Eva Cassidy zal brengen.

We drinken nog snel een kop koffie, maar die is zo heet, dat we als laatste de zaal in komen en precies dan zitten we natuurlijk midden in de tweede rij, zodat iedereen voor ons moet opstaan Bedroefde emoticon .

Het optreden duurt in totaal bijna 2 uur en wij hebben ons uitstekend vermaakt. Margriet heeft een prima (zang)stem, maar Eva Cassidy zelf heeft iets meer warmte in haar stem.

Als we thuis zijn, zetten we de cd Live at Blues Alley van Eva Cassidy op; dit was mijn eerste kennis making met Eva en haar laatste album, voordat zij op 2 november 1996 op 33-jarige leeftijd overleed.

Al met al weer een fantastische avond gehad Verhitte emoticon .

Magazine voor vrouwen met uitgezaaide borstkanker

Geplaatst op 16 april 201517 april 2015 door DVDGuy

Een aantal jaar geleden heeft Marijke meegewerkt aan de totstandkoming van het boek I’m every woman, een persoonlijk (dag)boek over leven met borstkanker.

En recentelijk hebben wij samen meegewerkt aan een filmpje voor de Borstkankervereniging Nederland: Borstkanker en naasten.

Een paar weken geleden werden wij opnieuw benaderd door de Borstkankervereniging Nederland, dat Amgen, een farmaceutisch bedrijf dat o.a. door sponsoring er voor zorgt dat het blad B gemaakt kan worden, samen met een andere partij, een eenmalige uitgave van een magazine voor vrouwen met uitgezaaide borstkanker maakt. Het magazine geeft medische en ondersteunende informatie, waaraan een vrouw behoefte heeft als zij de diagnose uitgezaaide borstkanker heeft gekregen en zij wilden graag een stel interviewen, die op een positieve manier omgaan met uitgezaaide borstkanker en zo zitten wij vandaag aan tafel met Fieke Livius, van communicatiebureau Volle Maan.

Het interview duurt ongeveer 2 uur en binnenkort zal er ook nog een fotograaf langskomen om foto’s te maken.

Het verjaardagscadeau, dat ik uiteindelijk het liefste wilde hebben

Geplaatst op 2 april 20152 april 2015 door DVDGuy

31 maart 2015:

Ik zie een berichtje van Nick, dat hij is opgenomen in het ziekenhuis, maar als ik het goed lezen, blijkt niet hij, maar onze kleindochter Dhara met een vervelend buikvirus en daarmee gepaard gaande uitdrogingsverschijnselen, opgenomen te zijn. Zij moet in elk geval een nacht in het ziekenhuis blijven en Diana zal bij haar op de kamer blijven slapen; de verwachting is, dat Dhara morgen weer naar huis mag. Blijft altijd lastig voor een ouder, een kind te zien lijden en er zelf niks aan te kunnen doen Bedroefde emoticon . We kunnen allemaal niks doen; we moeten er op vertrouwen dat de dokters in het ziekenhuis Boven het IJ, alles zullen doen om onze kleine schat weer beter te maken.

1 april 2015:

Als we “thuis” komen, is er een berichtje van Nick; Dhara heeft vanmiddag weliswaar gedronken, maar zal ook komende nacht nog in het ziekenhuis moeten verblijven Bedroefde emoticon . Ze heeft ook nog een stevige koorts, waarvoor zij paracetamol krijgt, maar ze moet van de artsen zo veel mogelijk zelf doen. We hopen natuurlijk allemaal dat ze dan morgen naar huis mag.

Het is uiteindelijk bijna 23:30 uur als we naar bed gaan en dan krijgen we van Diana nog een berichtje dat het niet goed gaat met Dhara Bedroefde emoticon . Ze heeft weer twee keer overgegeven en zal opnieuw geïntubeerd worden en mogelijk moet ze aan het infuus om uitdroging te voorkomen; arme kleine schat Verwarde emoticon .

2 april 2015:

Diana geeft aan dat het vannacht niet goed is gegaan, maar dat uiteindelijk besloten is haar niet opnieuw te intuberen. Ze werd om 5:30 uur wakker en heeft om 6:00 uur 90 ml gedronken en zou dat om 8:00 uur weer moeten doen, maar omdat ze toen zo vast sliep, heeft men haar laten slapen Vingers gekruist .

Nick meldt vervolgens dat zij zojuist niet meer dan 40ml heeft gedronken, maar dat zij uiteindelijk haar eigen tempo moet bepalen; straks gaan ze het weer proberen Emoticon met brede lach .

Om 14:00 uur komt verlossende bericht van Nick, dat ze alle drie thuis zijn en dat er weer leven en een enorm geluid in de “kleine” zit, maar dat volledig herstel kan nog wel dagen kan duren.

Ze ziet er op de foto al een heel stuk beter uit dan gisteren. Kleintje hebben nu eenmaal het vermogen om snel heel ziek te zijn en ook weer snel, vooruitgang te boeken Knipogende emoticon .

Wij zijn opgelucht en dankbaar voor deze goede afloop Verhitte emoticon . Het is voor ons als grootouders al vreselijk, al deze onzekerheid en dan ook nog eens duizenden kilometers ver weg te zijn, maar je kunt je niet voorstellen wat dit voor de ouders moet betekenen, die dit allemaal moeten ondergaan en uiteindelijk ook niets meer kunnen doen, dan er eenvoudig weg “te zijn” Bedroefde emoticon .

Geduld is een schone zaak

Geplaatst op 23 maart 201526 maart 2015 door DVDGuy

Vandaag moet Marijke om 12:45 uur in de Daniel den Hoed zijn en als de bloedwaardes deze keer wel goed zijn, krijgt zij aansluitend haar chemo, waarbij deze keer de CMF en de Dexamethason, ook intraveneus worden gegeven.

Als we bij het behandelcentrum aan tafel plaats nemen, zit daar lotgenote Femke van Rossum, inmiddels een Bekende Nederlander, al te wachten op haar uitslagen.

Zij is voor de SamenLoop voor Hoop, die binnenkort in Zoetermeer gehouden zal worden, hondjes aan het haken, die verkocht worden en waarvan de opbrengst gaat naar de SamenLoop voor hoop en daarmee naar het KWF.

Het aanprikken van de P.A.S Port gaat deze keer probleemloos. Vorige week was de uitslag van het laboratorium binnen 30 minuten bekend, waardoor wij ons nog afvroegen of het wel goed was gegaan en nu duurt het uiteindelijk tot na 14:00 uur voor we het groene licht krijgen.

Omdat we deze week naar Spanje vertrekken en het best eens zo zou kunnen zijn dat Marijke zich niet goed voelt, krijgt zij een lijst mee, waar precies op staat welke medicatie zij gebruikt en wat er vandaag is gegeven.

Het duurt uiteindelijk nog tot 15:20 uur voordat Marijke aan haar eerste infuus kan beginnen.

Marijke schrijft ondertussen haar eigen blog, Dikke Roze Pech, als ik in het winkeltje koffie haal met een Surinaams saucijzenbroodje.

Het is inmiddels 16:30 uur als een van de verplegers komt vragen of we trek hebben in slagroomgebak? En dat hebben we Emoticon met brede lach . Een dankbare patiënt heeft vanmiddag een enorme taart gebracht en mede omdat er nog maar 6 verplegers zijn, zou het anders over blijven en dat is natuurlijk zonde. Femke, die verderop zit, laat het zich ook goed smaken.

Het is net na 17:00 uur als we bij de auto komen; het was weer een lange zit vandaag.

Avond met een gouden randje

Geplaatst op 20 maart 201521 maart 2015 door DVDGuy

We gaan vanavond naar een optreden van de nederpop band Het Hollands Spoor in het Cultuurhuis Garenspinnerij in Gouda en omdat we weer gebruik konden maken van een aanbieding van Iens, ben ik op zoek gegaan naar een restaurant in Gouda dat ook aan deze actie deelnam en dat bleek er te zijn, maar helaas voor vanavond al volgeboekt

In Rotterdam waren uiteraard meerdere mogelijkheden en we hebben om 17:30 uur een tafel gereserveerd bij Pasta Genova op de ‘s Gravendijkwal. Als we om 17:15 uur aankomen, blijkt het restaurant nog gesloten –niet zo gek overigens, want wij reserveren in Nederland meestal pas rond 19:30 uur- en lopen we nog even over de Nieuwe Binnenweg, wat Marijke de opmerking ontlokt “Het lijkt wel of ik op vakantie ben in eigen land” Verhitte emoticon .

Even na 17:30 uur gaan we naar binnen en de eerste indruk is prima; leuke zaak en sfeervol ingericht.

We beginnen met een glas prosecco en dat laten we ons goed smaken.

Vervolgens krijgen we een amuse van gevulde courgette en daarna Italiaanse ham, gevuld met salade.

Het voorgerecht wordt geserveerd op een etagère en bestaat uit gemarineerde zalm, gemarineerde scampi, ansjovis, Italiaanse wordt, Pancetta, mozzarella en broodje pesto. Vervolgens krijgen we ook nog gekookte mosselen en een groentetaartje.

We bestellen voor bij het hoofdgerecht dat bestaat uit pasta, heel fijn gesneden broccoli en verse Italiaanse worst, een glaasje rode wijn.

Het smaakt allemaal fantastisch en als de pasta op is, krijgen we scroppino, een combinatie van citroenijs sorbetijs en prosecco. Het dessert bestaat uit een soort van Tom Pouce met aardbeien en chocolade

We sluiten af met een kop koffie en drinken daar uiteraard een glaasje Limoncello bij. De rekening is slechts 1 euro hoger dan ik van te voren had ingeschat.

We zijn het er beiden over eens dat we hier zeker nog een keertje zullen terug komen; vriendelijk personeel en fantastisch eten.

We rijden op ons gemak naar Gouda, waar we rond 19:45 uur aankomen, dus nog tijd voor een kopje koffie en dan vertrekt de trein en net zoals bij de Nederlandse Spoorwegen, niet precies op tijd, maar met een paar minuten vertraging Knipogende emoticon .

De muziek is enigszins te vergelijken met De Dijk, The Scene en dergelijke. Wij vinden het erg leuk en hoewel met name voor de pauze de muziek af en toe iets te veel de boventoon voerde, waardoor de zang soms overstemd werd, hebben we genoten.

We zijn even na middernacht thuis; het was een avond met een gouden randje.

Chemo nee, volgende keer twee

Geplaatst op 16 maart 201521 maart 2015 door DVDGuy

Vandaag moet Marijke om 12:30 uur bloed laten prikken en krijgt ze haar APD-infuus en daarna heeft ze een afspraak bij een collega van dr. Jager, want die zat vanmiddag al helemaal vol.

Nadat Marijke haar APD heeft gekregen, gaan we naar de balie om te horen waar we moeten zijn.

Marijke doet bij de balie nog een poging om toch op spreekuur bij dr. Jager te mogen, maar zij zit echt helemaal vol.

Als we echter een paar minuten zitten te wachten, komt dr. Jager langs; zij is druk aan het bellen, loopt naar spreekkamer 3, waar zij normaal gesproken zit en uit haar houding blijkt dat er iemand in haar kamer zit en daar is ze duidelijk niet blij mee.

Als ze weer langs ons loopt, wenkt ze Marijke, dat we met haar mee moeten gaan en tot onze verbazing, maakt ze tijd vrij voor Marijke. Omdat zij zich niet heeft kunnen voorbereiden, is het even chaotisch, maar dan zegt ze resoluut “de bloedwaardes zijn te laag, dus de chemo kan nu niet doorgaan”, waarop Marijke en ik elkaar aankijken. Hoezo bloedwaardes; ze heeft nog geen 30 minuten geleden bloed laten afnemen Verraste emoticon . Het blijkt echter vandaag erg snel te zijn gegaan en dat betekent dat we na het doorstromen van de APD, dat met spoelen erbij, toch gauw 2 uur duurt, we naar huis kunnen.

De kuur nu een week opschuiven is niet handig, want wij gaan volgende week voor een dag of 10naar Spanje, onze vrienden Fien en Aart bezoeken, waarop dr. Jager aangeeft dat Marijke nu ook geen tabletten hoeft te slikken en dat ze volgende week, er van uit gaande dat de bloedwaardes dan wel goed zijn, een dubbele dosis chemo krijgt. Ze vraagt ook nog even of Marijke er dan wel op voorbereid is, dat als er iets gebeurt, zoals koorts krijgen of iets dergelijks, ze in Spanje naar het ziekenhuis moet. Daar hebben we eigenlijk niet echt over nagedacht, maar er zijn daar genoeg vrienden en bekenden, die vloeiend Spaans spreken, dus wij zijn bereid dat risico te lopen.

Terug bij de dagbehandeling overlegt Marijke met Paola inzake het boekje voor patiënten dat gemaakt gaat worden en waaraan Marijke ook een bijdrage zal leveren.

Het is uiteindelijk 15:15 uur als alles is doorgelopen en we weer op huis aankunnen.

De harde kern: Uit eten in Den Bosch

Geplaatst op 14 maart 201518 maart 2015 door DVDGuy

Een á twee keer per jaar gaan wij als (oud)collega’s van het eerste uur bij Tredin, uit eten en wij organiseren dat om beurten. Vandaag is de organisatie in handen van Jacqueline en Peter en dat betekent genieten van Brabant en dan met name Den Bosch en omgeving.

Peter heeft ons gevraagd om rond 15:30 uur op een parkeerplaats aan de A2 te zijn, waar we onze auto kunnen laten staan en met de bus naar het centrum van den Bosch kunnen. Als wij daar even na 15:00 uur aankomen, blijken Loes en Ed er al te zijn.

De anderen druppelen een voor een ook binnen en na het betalen van 4 euro, kunnen we tot vannacht 01:00 uur blijven staan en kunnen we met 4 personen gebruik maken van het OV. Voor dit bedrag kun je in Amsterdam net aan een kwartier parkeren Knipogende emoticon .

e stappen uit onder de rook van de St. Jan en niemand weet op dat moment nog waar we naar toe gaan, maar het zal niet het door Guda en Karin geopperde modderworstelen zijn.

Peter leidt ons door wat straatjes en vertelt dat hij ons eigenlijk had mee willen nemen op een rondvaart, maar dat blijkt pas vanaf april te kunnen.

Uiteindelijk komen we uit, bij het Nationaal Carnavals Museum (Oeteldonks Gemintemuzejum) en dat was wat Marijke als grapje had geopperd, maar het blijkt dus echt te bestaan.

Nadat de BV Tuerlings de entree betaald heeft –we zijn met zijn 10-en en krijgen daarom een speciale groepskorting-, worden we door een enthousiaste medewerker meegenomen naar de videohoek. Er blijkt filmmateriaal te zijn van het zogenaamde Bourgondische Carnaval en dat bestaat tegenwoordig eigenlijk alleen nog maar in Den Bosch (Oeteldonk) en Bergen op Zoom (Krabbegat).

Na de film volgt een levendige rondleiding. Onze gids blijkt 80 jaar te zijn en hij raakt niet uitgesproken over alles wat in het museum te zien is; hij heeft er duidelijk lol in.

Er is zelfs een Bergse verzameling met o.a. masker, veldtekens en de ballonnetjes van de boerenploeg.

Na deze rondleiding gaan we op zoek naar een terras, waar we een pintje kunnen pakken en zo komen we uiteindelijk terecht bij….., waar we ons te goed doen aan een pintje, koffie, thee en de enige echte Bossche Bollen van Jan de Groot.

We gaan uiteindelijk eten bij Bistro de Eeterij, waar je voor € 29,95 kunt kiezen uit een voorgerecht, een hoofdgerecht en een nagerecht. Nu is dat op zich niks nieuws, maar zo groot als de keuze hier is, ben ik dat nog nergens anders tegen gekomen. Voor een paar aparte keuzes betaal je een klein bedragje extra.

We beginnen met een amuse van het huis en als dat een voorbode is van hetgeen ons vanavond verder staat te wachten, kunnen we er eens goed voor gaan zitten.

Iedereen bestelt wat hij of zij lekker vindt; Marijke neemt de Vis Trio “De Eeterij”, een visbordje met gerookte paling, gerookte zalm en garnalen, geserveerd met een zachte cocktailsaus. Ik ga voor de Japanse Proeverij en Verwennerij, een Japanse bentobox gevuld met sushi, sashimi, dim-sum, yacatori spiesjes wakame soep, scampi teriyaki, sojasaus, wasabi en gember.

Als hoofdgerecht nemen Marijke en ik allebei Boeuf de Nobu, a la minute gebakken Japans gemarineerde stukjes ossenhaas, rosé gebakken en geserveerd met rijst.

Ook bij het nagerecht zijn we vandaag eensgezind; we nemen beiden de Bosvruchten Surprise, een bosvruchtentaartje geserveerd met fris yoghurtijs en frambozensaus.

Het smaakt allemaal fantastisch en we sluiten af met een kop koffie, waarna we de schade opmaken en die valt alleszins mee; nog geen € 500,- met zijn 10-en, inclusief de drank.

We lopen op ons gemak terug naar de St. Jan, waar de bus stopt, die ons terug brengt naar onze auto’s.

Het is uiteindelijk 23:15 uur, als we bij de auto zijn en iedereen richting huis gaat, behalve Fons en Karin, die de caravan bij Jacqueline en Peter op de oprit hebben staan en die vannacht om 3:30 uur gaan rijden richting Dresden.

Hoewel we dit maar 1 a 2 keer per jaar doen, is het altijd vreselijk gezellig en iedereen is het er over eens dat we dit zeker blijven doen.

De eerstvolgende keer zijn Marijke en ik weer aan de beurt en gaan we in elk geval in Bergen op Zoom onder de grond, waar we een rondleiding zullen krijgen door de Grebbe.

Carpe Diem

Geplaatst op 4 maart 2015 door DVDGuy

Vanochtend stuurt Marijke mij een mailtje m.b.t. een update van Szjonnie’s Blog; haar man Fred schrijft daarin dat Marjon, want dat was haar echte naam, op 24 februari 2015 is overleden en daar schrik ik van. Pas op 19 februari hebben ze te horen gekregen dat de tumormarkers gestegen waren en dat na bijna 11 jaar, er geen verdere behandeling meer mogelijk was Bedroefde emoticon .

Omdat Szjonnie een echt smulpaap was, die ons regelmatig trakteerde op foto’s van de meest waanzinnige lunches, besluit ik vandaag wat eerder naar huis te gaan en samen met Marijke te gaan lunchen bij De Hollandsche Tuin. Zo’n mededeling als die van vanochtend, kan ons binnenkort ook te wachten staan, dus gaan we “de dag plukken” Knipogende emoticon .

Marijke neem een Broodje champignons, kaas en honing; vers gebakken champignons, notenmix, geraspte Old Amsterdam, raketsla, cherry-tomaatjes en honing dressing en ik kies deze keer voor de DHT-burger schotel; 100% rundvlees burger met gebakken spek, ui, champignons en de eigen burgersaus van DHT.

Wat grappig is, is dat de kinderen die helemaal gek zijn van Charlie, er samen met hun moeder ook zijn en zij hadden ons ook al gezien: “Kijk, daar heb je die mensen van Charlie” Knipogende emoticon .

Thuis gekomen, gaat Marijke strijken en ga ik verder met mijn werk; heerlijk dat je af en toe vanuit huis gewoon je werk kunt doen.

Het is bijna 21:30 uur, als we een mailtje krijgen dat er op het blog van Vederzwaar, een nieuw berichtje is gekomen en voor de tweede keer vandaag moeten we een traantje wegslikken; Diana heeft altijd zelf de regie gehad en omdat het eten er niet meer in blijft en ze steeds vermoeider wordt, heeft ze gekozen voor palliatieve sedatie, waarbij het bewustzijn in de laatste levensfase wordt verlaagd, waardoor het lijden wordt verlicht. Palliatieve sedatie bekort het leven niet, maar je komt als gevolg van je ziekte, te overlijden en dat is dus wezenlijk iets anders dan euthanasie, waarbij het leven actief beëindigd wordt.

We luisteren samen naar de CD Vexations, van Erik Satie en als ik de hond heb uitgelaten, kijken we samen naar een aflevering van The Big C, een Amerikaanse zwarte comedy over een vrouw die kanker krijgt en hoe ze daarmee omgaat.

Het klinkt makkelijker dan het is, maar “Life goes on”.

Soms zit het tegen

Geplaatst op 23 februari 2015 door DVDGuy

Vandaag moet Marijke om 13:30 uur in de Daniël den Hoed kliniek zijn voor de 4e chemokuur, het 2e infuus. Eerst wordt er bloed geprikt en als de bloedwaardes goed zijn, kan de chemo worden klaar gemaakt.

Omdat de P.A.S Port nog steeds gevoelig is, wordt besloten om haar in een cabine aan te prikken, maar bij het prikken gaat de verpleegkundige tegen de wand aan; uiteindelijk komt het wel goed. Nu even wachten op de uitslag en dan kan de chemo er in.

Tijdens het wachten komt Paola even met Marijke praten; men is bezig om een boekje door en voor patiënten te maken en zij vraagt Marijke of zij hieraan ook een bijdrage wil leveren, middels een artikel en dat wil ze wel Engel .

Helaas blijkt er op het laboratorium een of ander apparaat niet te functioneren, waardoor het tot 14:45 uur duurt, voordat bekend is dat de bloedwaardes goed zijn. Nu duurt het dus nog een uur, voordat de chemo klaar is Sarcastische emoticon . Het wordt dus weer een latertje, voor we thuis zijn.

Uiteindelijk loot het al tegen 16:00 uur, als de chemo eindelijk beschikbaar is. Halverwege krijgt Marijke weer een Slush Puppy tegen het uitdrogen van de mond(slijmvliezen).

Het is uiteindelijk na 17:00 uur als het er allemaal in zit en het is niet de eerste keer, dat we (bijna) als laatste de dagbehandeling verlaten.

Na 40 jaar nog steeds romantiek; een dag vol verrassingen…..

Geplaatst op 14 februari 2015 door DVDGuy

Vandaag is het Valentijnsdag en hoewel we al jaren geleden hebben afgesproken daar niet aan mee te doen, heb ik uiteraard gezorgd voor een passend cadeautje Knipogende emoticon .

Als Marijke met Charlie op straat gaat, leg ik het gauw in de garage neer, waar Charlie’s eten staat en ga ik douchen.

Even later komt Marijke de badkamer in met een big smile, onderwijl roepend: “Gluiperd” Emoticon die tong uitsteekt .

Het is vandaag ook precies 40 jaar geleden dat wij elkaar in Amsterdam op de Lijnbaansgracht in”de kroeg “Het Mannetje” tegen kwamen. Nadat mijn eerste aanbod om een biertje weg te geven, vriendelijk werd afgewezen, mocht ik er later alsnog een voor haar kopen en dat bleek uiteindelijk de sleutel tot haar hart Knipogende emoticon .

Als ik aangekleed ben, loop ik ook naar beneden en tot mijn verbazing ligt er daar een hele grote kaart en een cadeautje voor mij klaar. Het is een met zorg uitgekozen boekje “Liefde is…..”. Geweldig dat je elkaar na 40 jaar nog steeds kunt verrassen.

Na de lunch, ziet Marijke ineens dat er een kaartje in de brievenbus zit; er is blijkbaar iemand aan de deur geweest om een boeket bloemen af te geven. Wij waren gewoon thuis en de bel is niet gegaan; vreemd, maar de bloemen zijn volgens het kaartje afgegeven op nummer 6. Dat is ook vreemd, want die zij op wintersport en daar is niemand thuis Sarcastische emoticon .

Uiteindelijk blijken de bloemen op nummer 7 afgegeven te zijn en Marijke heeft snel door van wie ze afkomstig zijn. Hoe zou dat nou komen? Verhitte emoticon

Ondertussen is het 18:15 uur en wordt het tijd voor verrassing nummer 3: ik heb een tafel gereserveerd in het sterren restaurant Mijn Keuken in Wouw en als ik in de badkamer kom om Marijke te vragen zich om te kleden, blijkt zij net heur haar gewassen te hebben en dat is even schrikken Verraste emoticon .

Nadat ze met behulp van handdoek en föhn het haar zo goed als droog heeft gekregen en omgekleed is, is het inmiddels 18:45 uur. Het is nog geen kwartier rijden en zo staan we om 19:00 uur in Wouw op de Markt.

We krijgen een tafel in de hoek van het restaurant en beginnen met een glaasje rode huiswijn. Vanavond bestellen we geen fles, want Marijke moet vanwege de chemo rustig aan doen en ik moet uiteraard rijden.

Bij de wijn krijgen we diverse amuses, zoals zachte kaas in witte chocolade, bitterbal van ossenstaart, dun gesneden ontbijtkoek met crèmevulling. Stuk voor stuk smaakexplosies, waarvan de witte chocolade met zachte kaas ons het meest verraste. Vervolgens een schuimig opgeklopte soep op basis van bospaddenstoelen.

Het volgende gerecht is een parfait van Oosterscheldepaling, gelei van bladgroen, groentes a la greque, een kwarteleitje en Perle kaviaar.

Het volgende gerecht is tartaar van ossenhaas, gehakte oester, krokant van ansjovisbrood en crème van eierdooier.

Dan volgt een visgerecht: gestoomde kabeljauwrug, gesmolten prei, geprakte la ratte aardappel en saus Vicheyssoise.

Het smaakt allemaal voortreffelijk en dat hoort mijns inziens ook op een avond als deze. Het volgende gerecht is op het karkas gebakken parelhoen met een marmelade van rode ui en verder schorseneren en een jus van Madeira; erg lekker.

Het eerste nagerecht bestaat uit gemarineerde ananas, rode peper, specerijen roomijs van gember en sereh.

Het tweede nagerecht en tevens laatste gerecht voor vanavond, is panna cotta van vanille, crumble van panforte, bloedsinasappel en yoghurtijs van zwarte olijven.

Het is inmiddels bijna 23:00 uur als we gaan afrekenen en naar huis gaan. Al met al een verschrikkelijk leuke dag, waarbij we elkaar verrast hebben; dat is dus na 40 jaar nog steeds mogelijk Emoticon met brede lach .

Liefde is………. elkaar na 40 jaar nog steeds kunnen verrassen.

Lieve Marijke

Ik hield gisteren van je
en ook vandaag
Ik hoef geen bedankje
want ik doe het graag

Ruud