Ik loop om 7:00 uur met Charlie buiten en het is mistig en voelt erg koud aan.


Ik besluit er een uitgebreid rondje van te maken; goed voor de luie spieren en het levert daarnaast mooie plaatjes op.

Marijke stuurt om 7:30 uur een berichtje dat ze redelijk heeft geslapen en dat ze er vertrouwen in heeft dat ze vandaag naar huis mag.
Het is net nat 11:00 uur als ze belt dat ze inderdaad naar huis mag en ik stap vervolgens in de auto en rijd over de A29 naar Rotterdam.


En er zijn zo waar meerdere gratis parkeerplekken beschikbaar als ik om 11:50 uur bij de Daniël den Hoed arriveer. Ik zie Marijke al achter het raam staan te wachten.

Als ik boven kom, blijkt Marijke nog niet weg te kunnen, want de PAC moet nog worden doorgespoeld en er dan uit gehaald worden.
Fluitje van een cent denk je dan, maar dat blijkt helaas niet waar te zijn. Twee verpleegkundigen zijn meer dan een half uur bezig en uiteindelijk wordt de PAC verwijderd, vervolgens weer aangeprikt, doorgespoeld en dan verwijderd
.
Marijke had blijkbaar al een voorgevoel en draagt haar “Keep calm….” shirt
.




Als we thuis zijn, ga ik een rondje met Charlie lopen; het is zulk lekker weer, dat ik voor het eerst dit jaar geen jas aan hoef.

We willen gaan lunchen in De Hollandsche Tuyn maar als we daar aankomen, blijken ze juist deze week gesloten te zijn, waarop we besluiten naar de Grote Markt te lopen, waar we bij de Bourgondiër willen gaan zitten.

Als we de Markt oplopen, zijn alle terrassen al open en bij de Bourgondiër, is nog maar net een tafeltje in de zon te vinden.

Het is heerlijk weer en in het zonnetje zelfs bijzonder aangenaam. Marijke bestelt een Rivella en ik neem een Leffe Dubbel.

Vervolgens kiest Marijke een broodje carpaccio en kies ik een broodje met gebakken mosselen, spek en ui.

Het smaakt, zoals we inmiddels gewend zijn bij de Bourgondiër, allemaal weer uitstekend.


Het bierglas waarin ik mijn Leffe heb gekregen, blijkt een bijzonder glas te zijn en dat wil ik wel hebben. Ik ga dan ook binnen vragen of ik het glas kan kopen en dat kan, voor de symbolische prijs van 1 euro en dan wordt het nog keurig voor me afgespoeld.

Het loopt al tegen 15:00 uur als we weer thuis zijn en Charlie eindelijk weer eens zijn genegenheid aan Marijke kan tonen.

Omdat het voor Marijke toch al met al weer een vermoeiende dag is geweest, laat ik Charlie uit; het is nog steeds heerlijk weer en de thermometer wijst 15 graden aan
.

Ons avondeten bestaat uit pasta met gehaktballetjes gevuld met spinazie en daar eten we verder een mix bij van courgette, champignons en spinazie.


Ik ben blij dat Marijke weer thuis is en dat het een stuk beter met haar gaat, zonder dat er een oorzaak voor haar klachten is gevonden.
Recente reacties