Tag: Huisarts

Bloedafname met hobbels

Als ik om 7:15 uur met Charlie buiten loop, komt net de zon op.

IMG_2641

Marijke voelt zich nog niet veel beter dan gisteren en als ze uiteindelijk na lang aandringen de huisarts belt, mag ze gelijk om 8:00 uur komen.

Dr. Dingelstad hoort het verhaal aan en wil een aantal mogelijke oorzaken uitsluiten en hij wil om die reden bloed laten prikken. Omdat Marijke een PAC heeft, kan dat niet zo maar bij een of ander lab. Dr. Dingelstad pleegt een aantal telefoontjes, maar als dat niet direct een oplossing oplevert, spreken we af dat hij, zodra meer bekend is, even telefonisch contact opneemt.

Hij belt net na de middag om te zeggen dat de PAC aangeprikt kan worden op de Spoedeisende Hulp en zo zitten we om 14:00 uur in het Bravis Ziekenhuis, waar 2 buisjes bloed worden afgenomen.

IMG_2648IMG_2650

Over de uitslag zullen we later telefonisch worden geïnformeerd.

The day after…..

IMG_2150We slapen zo waar eens een keertje uit en staan om 7:30 op (voor sommige mensen is dat overigens nog “midden in de nacht”). Ik zet een kopje thee voor Marijke en ga dan met Charlie een rondje lopen.

Charlie is duidelijk nog niet in goede doen, want hij wil buiten gelijk weer rechtsom naar huis. Eenmaal thuis wil hij niet eten, zelfs niet als we wat melk over zijn brokjes doen.

Aan zijn lopen zie je dat het allemaal moeizaam gaat, maar hij lijkt geen pijn te hebben.

Charlie wil eigenlijk het liefst zo dicht mogelijk bij  Marijke blijven en dat mag natuurlijk. Marijke merkt met enige galgenhumor op: “Wie zal er eerder niet meer zijn? Charlie of ik?”.

Marijke belt met de Thuiszorg in verband met het toedienen van de injectie en de instructie die ik moet krijgen, maar de Thuiszorg verwijst ons naar de huisarts en daar kunnen we om 15:15 uur terecht.

IMG_2153Marijke heeft via internet wat spullen bij de Hema besteld en zij wil een aantal artikelen terug sturen, maar het blijkt eenvoudiger om deze in de winkel terug te brengen.

Er is geen aparte balie voor klantenservice, dus moet Marijke noodgedwongen in de rij bij de kassa staan. Ze levert de artikelen in en krijgt zonder problemen haar geld terug.

Ik heb bedacht dat als we dan toch naar de stad moeten, we gelijk van de gelegenheid gebruik kunnen maken om gezellig samen te gaan lunchen en we kiezen vandaag voor Eetwinkel De Hollandse Tuyn.

Marijke bestelt 2 kroketten op maisbrood en een Spa rood en ik ga voor de Clubsandwich Fish en een glaasje rode wijn.

IMG_2162IMG_2161

IMG_2158IMG_2160

Het smaakt allemaal weer voortreffelijk en de bediening hier is altijd prettig. Nadat ik heb afgerekend, rijden we naar de apotheek, waar Marijke de injectiespuiten gaat ophalen. Ze wordt geholpen door een lieve jonge dame, die haar van alles vraagt en Marijke vervolgens sterkte wenst.

IMG_2181

Als we thuis komen, is net de post geweest en even later wordt er aangebeld en staat de bloemist voor de deur met een prachtig boeket.

IMG_2169IMG_2171

We melden ons om 15:15 uur bij de huisarts. Omdat ik in het verleden Marijke ook al eens injectie heb toegediend, mag ik het nu gelijk zelf doen, waarbij hij nog wat aanwijzingen geeft.

Daarna hebben we een gesprek over de ondraaglijkheid van pijn en “Wat, als…?”. Marijke heeft lang geleden al een beslissing hierover genomen en we spreken met de huisarts af op welk moment en onder welke omstandigheden we hem erbij zullen betrekken.

We eten vanavond een quiche met zalm en spinazie en als ik de slagroom in de mengkom heb gedaan en de taartvorm met boter insmeer, valt de mengkom van de aanrecht….. Boze emoticon. De spetters zitten nog net niet op het plafond…

IMG_2173IMG_2174

Nadat ik gedweild heb, kan ik eindelijk verder met het avondeten.

IMG_2175IMG_2176

We kijken ‘s avonds naar de remake van “Murder in the Orient Express”. Op 22 februari 1975 was dit de eerste film die Marijke en ik samen in de bioscoop zijn gaan zien.

Murder 1974Murder 2017

We sluiten de avond af met een aflevering van The Big Bang Theory, zodat we met een glimlach kunnen gaan slapen Knipogende emoticon.

Schrikken…

Donkere wolken pakken zich samen boven Bergen op Zoom en vanochtend was dit ook bij ons thuis het geval Bedroefde emoticon.

IMG_0141

Marijke is al een paar dagen niet lekker: een dikke keel, keelpijn, gauw moe en bijna geen eetlust en daar kwam nu ineens ook koorts bij. In die ruim 40 jaar dat wij getrouwd zijn, heb ik Marijke alleen met koorts mee gemaakt, na de geboorte van onze Nick, 37 jaar geleden en dan nu ineens 38,6º C en dat is, als je lichaamstemperatuur normaal rond de 36,5º C is, best hoog.

Na enig aandringen belt ze even na 8:00 uur de huisarts en daar kan ze om 10:30 uur terecht. Ze is gelukkig ook nog zo bijdehand om de oncologisch verpleegkundige van de Daniël den Hoed kliniek een mailtje te sturen en die belt per omgaande terug dat ze de casus met de oncoloog zal bespreken. Even later belt ze terug dat de afspraak bij de huisarts afgezegd kan worden en dat Marijke vanmiddag om 14:10 uur bloed moet komen laten prikken, waarna ze om 15:10 uur een afspraak heeft met de oncoloog.

Als ze aangekleed beneden zit en mij wat wil vertellen, komt ze niet verder dan 2 woorden, waarna ze struikelt over alles wat ze wil zeggen; er komt geen zinnig woord meer uit en even denk ik dat ze een hersenbloeding heeft gehad, maar dat idee zet ik gauw weer overboord omdat haar bewegingen wel gecontroleerd lijken en ze ook geen scheef getrokken mond heeft Denkende emoticon. Het is echter beangstigend genoeg voor mij om de kinderen te willen bellen. Jamie is afgelopen zaterdag nog geweest, dus die bel ik nog niet, maar Nick heeft zijn moeder al een paar weken niet gezien en ik besluit hem dus te bellen.

Al met al heb ik in een klein uur tijd, weer van alles mee gemaakt en ook nu levert het in elk geval iets positiefs op, want ik moest nog een aantal zaken afronden voor het geval dat… en dat heb ik vandaag dus allemaal in orde gemaakt. Omdat mijn stem vanochtend regelmatig oversloeg, reageerde Charlie gelijk met blaffen en kwam hij tegen me aan staan; honden voelen emoties feilloos aan.

We zijn inmiddels een uurtje verder als Marijke in elk geval weer normaal uit haar woorden kan komen, maar zij heeft nog steeds geen honger en zij neemt, na enig aandringen van mijn kant, uiteindelijk een banaan als lunch. Omdat er een kans is dat Marijke moet blijven, heeft ze alvast een koffertje ingepakt, zodat ik niet extra op en neer hoef te rijden. We vertrekken om 13:15 uur naar Rotterdam en ook deze keer is er weer sprake van een regenboog.

IMG_0142

Nadat ik Marijke bij de hoofdingang heb afgezet, ga ik op  zoek naar een parkeerplek en die heb ik na 2 rondjes rijden gevonden, waarna ik naar de ingang loop.

IMG_0143IMG_0144

We zitten nog maar net, als Marijke om 14:15 uur naar binnen wordt geroepen.

IMG_0145IMG_0147

Hierna meldt Marijke zich bij balie B en krijgt ze te horen dat ze een afspraak met dr. Vastbinder heeft en die zit vandaag in kamer B8.

IMG_0148

Het is 15:30 uur als Marijke bij dr. Vastbinder wordt binnen geroepen. De bloeduitslagen laten zien dat de weerstand prima is en dat is op zich positief, want de Eribuline heeft als bijwerking onder anderen dat de weerstand erg afneemt Lachende emoticon met rollende ogen. Het spraakgebrek kan ze niet plaatsen en ze gaat dat nog met de neuroloog overleggen; mogelijk wordt er volgende week een MRI van het hoofd gemaakt, want dat is al weer 6 maanden geleden voor het laatst gedaan.

Dr. Vastbinder wil Marijke goed onderzoeken en ook haar temperatuur even opnemen en daarvoor moet ze eerst op zoek naar een thermometer, want die liggen, vanwege mogelijke ontvreemding, niet meer in de spreekkamers Verraste emoticon.

IMG_0151IMG_0153

De temperatuur is inmiddels gezakt naar 37,1º C en dat is een redelijk normale waarde en dr. Vastbinder denkt ook dat Marijke mogelijk iets van griep onder de leden heeft en  ze krijgt het advies om in elk geval de temperatuur goed in de gaten te blijven houden en als er weer sprake is van koorts, dit onmiddellijk te melden.

Het is even na 16:00 uur als we samen terug lopen naar de auto en we zijn binnen het uur thuis, waar Marijke nog even met Dhara skypt.

IMG_0154

Goede tijden vieren, slechte tijden vieren

Marijke heeft vandaag om 8:45 uur een afspraak in de Daniël den Hoed kliniek om bloed te laten prikken en aansluitend haar chemo-behandeling te krijgen.

Precies vandaag werkt het weer niet mee en als we op de A29 aankomen, ter hoogte van de Haringvlietbrug, komen we daar in de file terecht; blijkt in totaal ruim 13 kilometer te zijn Bedroefde emoticon. De te verwachten aankomsttijd is na 9:00 uur.

IMG_8161

Het navigatiesysteem adviseert een andere route, waarbij we uiteindelijk vlak voor de Heinenoordtunnel weer op de A29 komen en ik zet Marijke om exact 8:45 uur af bij de hoofdingang.

Als ik de auto heb weg gezet en binnen kom op de dagbehandeling, is er bloed afgenomen via de P.A.S Port en dat viel Marijke niet tegen.

IMG_8163IMG_8164

De bloedwaardes zijn allemaal in orde, maar omdat Marijke grieperig is en preventief aan de antibiotica is, terwijl ze veel last heeft van de bijwerkingen van die medicatie, vindt de oncoloog het niet goed dat ze chemo krijgt; dat is best een teleurstelling. Afgesproken wordt dat ze op 16 februari 2015, als de volgende kuur gepland staat, weer het schema gaat volgen.

IMG_8166IMG_8167

Een volgende keer moet Marijke niet naar de huisarts, maar naar de dagbehandeling bellen, zodat de medicatie die nodig is, afgestemd kan worden op de chemo.

IMG_8165

Het is even na 10:00 uur als we weer naar Bergen op Zoom terug rijden. We stoppen even bij de huisarts om te overleggen op welke manier er nu preventief behandeld kan worden en dat wordt een andere vorm van antibiotica.

Omdat ik vanochtend op FB mijn “Liefde is…..” heb laten gaan over “vieren van goede en slechte tijden”, lijkt het mij leuk om vanmiddag met Marijke bij De Hollandsche Tuyn te gaan lunchen.

IMG_8177

Marijke bestelt 4 mini broodjes met verschillende soorten vis en ik neem de pittige kip met ananas en frites.

IMG_8176IMG_8174

IMG_8168                IMG_8175

Het ziet er niet alleen smakelijk uit, maar het smaakt ook meer dan voortreffelijk; zeker voor herhaling vatbaar.

Als we terug zijn bij de auto, vallen de enorme foto’s op die het tijdelijke ABG sieren; wij zien normaal gesproken alleen de achterkant van dit gebouw.

IMG_8178

Menu Title