Tag: Palliatieve zorg

Onverwachte (in)spannende dag in de Daniël den Hoed kliniek

Vandaag heb ik al om 9:00 uur een afspraak in Tilburg en ben ik al vroeg met Charlie op straat.

IMG_2634

Ik heb net ontbeten als Marijke naar beneden komt; zij voelt zich nog steeds niet lekker en heeft al een paar dagen een stekende hoofdpijn, pijn in haar kaken en een pijnlijke tong. Mijn advies is, met haar achtergrond, toch maar even langs de huisarts te gaan.

Ik ben even na 8:30 uur bij mijn klant, waar al een aantal collega’s op me wacht. Als we compleet zijn, gaan we naar de 13e verdieping, waar we een prachtig uitzicht hebben.

IMG_2635

We hebben allemaal net koffie gekregen en het is precies 9:15 uur als Marijke belt; ze is bij de huisarts geweest en die maakte zich zo ongerust, o.a. vanwege een extreem lage bloeddruk, dat hij direct contact gezocht heeft met dr. Jager en die is van mening dat Marijke direct naar de Daniël den Hoed kliniek moet komen. Ik excuseer me en vertrek direct naar Bergen op Zoom.

Ik ben even voor 10:30 uur thuis, waar ik Charlie nog even uitlaat en dan vertrekken we naar Rotterdam, waar Marijke zich op B1, de afdeling Palliatieve Zorg moet melden. Marijke krijgt kamer 22 toegewezen en daar wachten we samen op de dingen die komen gaan.

IMG_2638        IMG_2637

Nadat een verpleegkundige, die overigens keurig netjes de status had gelezen, nog wat aanvullende informatie opvraagt, wordt er een ECG gemaakt.

IMG_2640        IMG_2646

Vervolgens komt de zaalarts op bezoek en zij vertelt dat ze, gelet op de klachten,ook nog even de neuroloog zal langs sturen. Marijke krijgt ondertussen lunch geserveerd: een boterham met kipfilet en een boterham kaas. Het fruit bewaart ze voor een later tijdstip.

IMG_2649        IMG_2651

Ik haal voor mezelf een broodje ham met mozzarella en een flesje Rivella en daarna drinken we thee en koffie. Het is ondertussen 15:30 uur.

IMG_2650IMG_2652

De neuroloog denkt dat het verstandig is om een nieuwe scan van het hoofd te laten maken en aan de pijn in de heup en onderrug kan mogelijk iets gedaan worden door middel van bestraling.

Vervolgens komt de zaalarts nogmaals en zij geeft aan dat het beter is als Marijke wordt opgenomen; de scan en de uitslagen zijn dan veel sneller beschikbaar en ik ga het koffertje halen, dat Marijke al had ingepakt, maar wat nog in de auto staat.

IMG_2654

Het is inmiddels 17:00 uur en ik zie rond de wolken een lichtrandje en daar houden we ons maar aan vast; wat moet je anders…..

Ik neem afscheid van Marijke en ga op huis aan. Onze lieve buurtjes, Urs en Corné, hebben Charlie uitgelaten en eten gegeven, dus ik kan me gelijk gaan wijden aan het avondmaal en dat wordt vanavond Nasi Goreng Singapore.

IMG_2656IMG_2657

Ik kies er bewust voor om een grote pan klaar te maken, zodat we, als Marijke naar huis mag, er samen ook nog van kunnen genieten.

IMG_2658IMG_2659

Ik kijk  naar het journaal en dan belt Marijke om te vertellen dat zij niet meer dan 3 hapjes gegeten heeft; ze heeft wel yoghurt en fruit op.

Al met al een lange en (in)spannende dag, waarop ik maar weer eens gemerkt heb dat je, naar mate het er echt toe doet, héél sterk kunt zijn.

Confronterend: “Reanimeren of niet…..?”

Vandaag moet Marijke om 9:00 uur in de Daniel den Hoed kliniek zijn, waar een intake plaats zal vinden met betrekking tot de ziekenhuisopname tijdens de chemo’s. Daarna zal er bloed worden afgenomen en zal er nog een CT-scan gemaakt worden.

Ondanks dat veel mensen deze periode vakantie hebben, is er geen enkele parkeerplaats vrij en moeten we noodgedwongen op het ziekenhuisterrein parkeren; blijkt ook nog eens de kaartjesautomaat niet te functioneren Verwarde emoticon.

IMG_3367

Nadat Marijke zich op B-nul heeft gemeld, mogen we vervolgens naar de 2e etage, waar men vervolgens geen idee heeft wat Marijke komt doen; “ik heb van u geen papieren gekregen”; “Oh u wordt niet opgenomen?”; “Oh u wordt 1 nachtje opgenomen?”. Ik kook van binnen, maar houd me in; weer is er sprake van slechte communicatie Boze emoticon.

Vervolgens worden we in een wachtruimte gelaten, waar we thee en koffie krijgen, voordat we door een verpleegkundige worden meegenomen voor een uitgebreide intake.

IMG_3368IMG_3369

Marijke start op 5 januari 2016 met de eerste van in totaal zes chemo’s en zij moet die dag om 8:00 uur aanwezig zijn en mag, als alles goed verloopt, de volgende dag rond het middaguur naar huis.

IMG_3370IMG_3371

Tot slot komt de zaalarts nog even kennis maken en nadat zij ook de nodige vragen heeft gesteld, geeft ze aan dat er nog één vraag is, die ze aan iedereen moet stellen: “Wil u als het niet goed gaat, gereanimeerd worden?”, waarna ze ook nog even daar aan toevoegt: “Het is in dit geval palliatief, dus dan reanimeren we standaard niet”.

Ik reageer hier gelijk op, wat zij daar mee bedoelt en daarop geeft ze aan dat het de keuze van Marijke is, maar dat ze dat moet vragen, maar waarom in hemelsnaam de opmerking dat er sprake is van palliatieve zorg en dat reanimatie dan niet standaard is? Hier antwoord ze op dat ze dat zo niet bedoelde, maar dat het iedere keer rondom de chemo opnieuw besproken kan worden Verwarde emoticon.

Als je niet meer beter wordt, is de zorg palliatief, maar Marijke staat nog volop in het leven en er is geen enkele aanleiding om te veronderstellen dat er geen behandelingen meer mogelijk zijn, dus ik blijf erbij dat ik haar opmerkingen niet gepast vind Boze emoticon.

Het is inmiddels 10:45 uur als Marijke zich meldt voor de CT-scan; ze moet eerst even de Port-a-cath laten aanprikken op de dagbehandeling en daarna gaat het snel. We gaan net zitten, als de verpleegkundige al komt met de vloeistof die Marijke voor de scan moet drinken.

IMG_3373IMG_3374

Het is 11:00 uur als de scan klaar is, waarna we op huis aangaan.

Menu Title