Geduld is een schone zaak
Vandaag moet Marijke om 12:45 uur in de Daniel den Hoed zijn en als de bloedwaardes deze keer wel goed zijn, krijgt zij aansluitend haar chemo, waarbij deze keer de CMF en de Dexamethason, ook intraveneus worden gegeven.
Als we bij het behandelcentrum aan tafel plaats nemen, zit daar lotgenote Femke van Rossum, inmiddels een Bekende Nederlander, al te wachten op haar uitslagen.
Zij is voor de SamenLoop voor Hoop, die binnenkort in Zoetermeer gehouden zal worden, hondjes aan het haken, die verkocht worden en waarvan de opbrengst gaat naar de SamenLoop voor hoop en daarmee naar het KWF.
Het aanprikken van de P.A.S Port gaat deze keer probleemloos. Vorige week was de uitslag van het laboratorium binnen 30 minuten bekend, waardoor wij ons nog afvroegen of het wel goed was gegaan en nu duurt het uiteindelijk tot na 14:00 uur voor we het groene licht krijgen.
Omdat we deze week naar Spanje vertrekken en het best eens zo zou kunnen zijn dat Marijke zich niet goed voelt, krijgt zij een lijst mee, waar precies op staat welke medicatie zij gebruikt en wat er vandaag is gegeven.
Het duurt uiteindelijk nog tot 15:20 uur voordat Marijke aan haar eerste infuus kan beginnen.
Marijke schrijft ondertussen haar eigen blog, Dikke Roze Pech, als ik in het winkeltje koffie haal met een Surinaams saucijzenbroodje.
Het is inmiddels 16:30 uur als een van de verplegers komt vragen of we trek hebben in slagroomgebak? En dat hebben we . Een dankbare patiënt heeft vanmiddag een enorme taart gebracht en mede omdat er nog maar 6 verplegers zijn, zou het anders over blijven en dat is natuurlijk zonde. Femke, die verderop zit, laat het zich ook goed smaken.
Het is net na 17:00 uur als we bij de auto komen; het was weer een lange zit vandaag.
Recente reacties