Categorie: Marijke

Trots op mijn ventje

Trots op mijn ventje

Met pijn in mijn hart heb ik hem alleen moeten laten: mijn steun en toeverlaat…

De laatste maanden deed hij alles, niet alleen de mantelzorg voor mij, maar ook het verzorgen van de hond, het huishouden, wassen, boodschappen doen, koken…

Ik zag met lede ogen hoe het hem fysiek en mentaal sloopte, maar hij gaf niet op en heeft letterlijk tot de laatste snik voor me gezorgd.

Gelukkig heb ik hem nog kunnen helpen bij het leren van alles wat hij nu alleen in en om het huis moet doen. Ik was al in 2012 begonnen met het opschrijven van allerlei tips en hij bleek een snelle leerling te zijn.

Hij kookt elke avond en hij houdt ook het huis keurig schoon. Het enige dat hij nu nog moet doen, is het opruimen van zijn werkkamer en de garage. 

Verder heb ik hem op het hart gedrukt dat, ook al ben ik er niet meer, alles hetzelfde blijft, maar dan anders… en voor de zekerheid heb ik nog een brief voor hem achter gelaten, waarin ik aangeef dat ik hoop dat hij nog een gelukkig leven kan leiden en dat hij ook ‘gewoon’ op vakantie moet gaan.

Hij lid geworden van de Borstkanker Vereniging Nederland en hij beheert nu de door mij opgezette besloten FB-groep “Samen Sterker, bij uitgezaaide borstkanker”.

Als ik dan nu op het afgelopen jaar terugkijk, kan ik niet anders dan concluderen dat hij mijn raad heeft opgevolgd en zo veel mogelijk probeert te genieten. Hij blijft niet thuis zitten en gaat er regelmatig op uit.

Ik ben dan ook met recht trots op mijn ventje en zal ook in de toekomst een oogje in het zeil houden.

Gelukkig Nieuwjaar

Ik houd van je!

Marijke ?

 

Dankbaar

Als ik een artikel lees over palliatieve zorg, besef ik eens te meer dat ik eigenlijk heel gelukkig mag zijn.

Marijke ? is tot het laatste moment thuis geweest, waar ik haar alle zorg en liefde heb kunnen geven.

En hoewel ze een keer heel erg gevallen is, is ze tot op het laatst zo goed als helemaal zichzelf geweest. 

Er was natuurlijk sprake van pijn, maar niet van angst of van benauwdheid en haar persoonlijkheid was nog bijna onveranderd. We konden op het einde samen nog steeds goed communiceren.

Hoewel het afscheid nemen na 43 jaar moeilijk  was, besef ik steeds vaker dat het zo goed was. 

We waren altijd een unieke 2-eenheid en onze band is de laatste jaren alleen maar sterker geworden.

Marijke ? is op een waardige manier ingeslapen en heeft mij alle middelen en de kracht gegeven om door te gaan en daar ben ik (haar) elke dag dankbaar voor.

 

Dankbaar

Weg van deze aarde
Weg uit mijn bestaan

Dankbaar voor het leven
Dankbaar voor de liefde

Samen ons best gedaan
Samen liefde gegeven

En daarom blijf jij
Voor altijd mijn muze
En de bron van mijn bestaan

Ruud ?

Alles blijft hetzelfde, maar dan anders… Part II

Vandaag is het in meerdere opzichten een heel bijzondere dag en die begint, zoals tegenwoordig elke dag voor mij begint, met het om 5:30 uur starten met het lopen van mijn rondje Binnenschelde. Ook vandaag kies ik er voor om rechts om te lopen, waardoor ik afsluit met het natuurpark gedeelte.

IMG_7101IMG_7104

Iets voorbij zwembad De Schelp staat een  camper met een oude Amerikaanse cabrio.

IMG_7105

Tegenwoordig kan ik, als ik het zwembad voorbij ben, linksaf het natuurgebied in en dat loopt heerlijk relaxed.

IMG_7106IMG_7108

IMG_7109IMG_7110

IMG_7111

Als ik om 6:45 uur weer thuis ben, sproei ik eerst de tuin en dan ga ik douchen en vervolgens geniet ik van een eenvoudig ontbijt dat bestaat uit 2 crackers met kaas, vers geperste sinasappelen en een banaan.

Om 9:00 uur heb ik een afspraak bij Zoom en Zegestede inzake de asbestemming. Marijke heeft er voor gekozen om bijgezet te worden aan de rand van de vijver in het urnenpark. Er komt dan een granieten urn met daarin gegraveerd de naam, geboortedatum en datum overlijden. De granieten leliebladeren en granieten urnen vormen een harmonieus geheel met de natuurlijke omgeving en de diverse beelden die in het urnenpark zijn geplaatst.

IMG_7114

IMG_7118IMG_7121

Omdat vandaag, 16 juli 2018, haar verjaardag, niet mogelijk was omdat er te weinig voorbereidingstijd was en onze trouwdag (16 december) dit jaar op zondag valt, waardoor dat ook geen optie is, heb ik besloten de as mee naar huis te nemen, tot de kinderen en ik een geschikte datum hebben gevonden om de as bij te zetten.

Ik heb vandaag met onze vrienden Noortje en Hans afgesproken om samen te gaan lunchen bij het Spuihuis –inderdaad, het zelfde restaurant, waar ik afgelopen zaterdag ook met de kinderen heb gegeten- en als ik even na 12:00 uur aankom, zitten zij al met een drankje op het terras.

IMG_7123IMG_7124

Ik heb een leuke foto van Marijke -vorig jaar genomen op een terras in de Provence-meegenomen en die zet ik op tafel en dat geeft mij een goed gevoel Rood hart.

We krijgen vooraf dezelfde amuse als afgelopen zaterdag: gazpacho van tomaat met mango-ijs en afgedekt met romig opgeklopte kerrie. We kiezen allemaal voor een hoofdgerecht met een dessert.

IMG_7130

Hans heeft de Zeebaarsfilet en Noortje en ik hebben met kreeft gevulde ravioli. We drinken er een heerlijk glas droge  rosé bij.

IMG_7125IMG_7128

Het smaakt allemaal zoals we gewend zijn; fantastisch. Noortje kiest voor de Creme Brulee , terwijl Hans en ik de Mascarpone (Pure chocolademousse, mokka en ristretto) nemen.

IMG_7134IMG_7133

We sluiten af met een lekker kopje koffie, waarbij makarons, nougat en kokoskoekjes geserveerd wordt.

IMG_7135IMG_7136

Het is 15:15 uur als we afscheid nemen; we zijn het er allemaal over eens, het was helemaal in de geest van Marijke Rood hart.

IMG_7137

Als ik thuis ben, ga ik nog even aan het werk, waarna ik om 16:15 uur op  de fiets stap om naar de Grote Markt te rijden, waar ik op het terras van de Bourgondiër heb afgesproken met onze vrienden Vera en Rene.

IMG_7143IMG_7140

Terwijl ik op hen wacht, neem ik vast een glaasje droge rosé; Marijke vond de rosé hier altijd te zoet en men schenkt nu ook een Pinot Grigio  Rosé en die zou ze absoluut lekker hebben gevonden Emoticon die tong uitsteekt.

Vera en Rene hebben onderweg, ondanks dat het vakantie is, toch last gehad van files en zij komen rond de klok van 17:00 uur aan. We halen gezellig herinneringen op.

1403a3c8-ab14-4060-851e-b6bbc23b6abc

Om 19:00 uur zijn we klaar om te bestellen en we kiezen er allemaal voor om vandaag uitsluitend een hoofdgerecht te nemen. Vera neemt de beenham en Rene en ik gaan voor het gegratineerde vispotje.

IMG_7144IMG_7145

IMG_7146

We sluiten af met een kopje koffie en om 20:30 uur nemen we afscheid; het was vandaag een heel bijzondere dag, maar Marijke was ook een heel bijzonder mens Rood hart.

Menu Title