Tag: Onze Lievevrouwenstraat

De laatste keer dat we met de Harde Kern, een groep (oud)collega’s van Tredin en de vrouwen, op stap waren, zijn we in ‘s Hertogenbosch geweest en vandaag was het onze beurt om een en ander te organiseren.

We starten vandaag om 14:30 uur in Het Zwijnshoofd met een drankje, waarna we een rondleiding door de Grebbe zullen gaan krijgen.

Daarna krijgen we een klein zaaltje iets te horen over de geschiedenis van de Grebbe, die al ergens rond 1150 is gestart. Een flink deel van de geschiedenis van Bergen op Zoom vanaf tot aan vandaag, is hier af te lezen.

       

                

Dan gaan we naar buiten, waar we in de Morgenstraat even letterlijk stil staan bij de plek waar ‘t Sjagerijn begraven ligt, waarna we rechtsaf de Onze Lievevrouwenstraat inlopen. De gevangenepoort is recentelijk gerestaureerd en weer toegankelijk voor het publiek, maar staat vandaag niet op ons programma.

         

Voor de poort slaan we rechtsaf de Gevangenpoortstraat in en daar bevindt zich de ingang naar de Grebbe, dat tot aan het Beursplein voor publiek toegankelijk.

                      

De eerste aanblik is al indrukwekkend. We staan hier onder De Hemel, het restaurant, waar we vanavond zullen gaan eten. Dit was vroeger een drukkerij en vanwege de zware machines die daar gebruikt werden, zijn verstevigingsbalken aangebracht.

Er zijn nog stukjes kademuur  van zogenaamd gobertangesteen; de eerste 13^e eeuwse kantversterking van het toen nog geheel open (en schone) water. Daar bovenop zijn later de zijden verhoogd, hetzij als afscheidingsmuurtje, hetzij als aanzet voor de overkluizing. Deze overkluizing is vaak per perceel apart aangepakt en anders gebouwd. Er zijn dan ook heel veel boogjes zichtbaar op de plekken waar weer een nieuw stukje van het gewelf begint. In die overkluizing zijn diverse soorten openingen aanwezig; in het verleden werd het afvalwater via een soort uitloop zó in de Grebbe gestort. Van latere datum zijn de aardewerken gresbuizen, toen huizen van waterspoeltoiletten werden voorzien.

Dan komen we onder de plek waar ‘t Sjagerijn begraven licht. Omdat de gesloten buis in het verleden omhoog is gekomen, heeft met deze met stalen binders vast gezet en beton gestort.

              

      

Het is uiteindelijk 16:20 uur als we achter de Markiezenhof, bij de beeldentuin naar buiten komen. Het was een leuke en leerzame rondleiding.

Als we op het Beursplein op het terras willen gaan zitten, blijkt daar een band op te treden, waardoor je elkaar nauwelijks kunt verstaan, waarop we besluiten naar de grote markt te lopen, waar Peter zijn impressie van Anton van Duinkerken doet.

Omdat het bij de Bourgondiër niet mogelijk is om met zijn 10-en op het terras te zitten, komen we uiteindelijk terecht op het terras van Wijn en Zo. Dit blijkt vorig jaar geopend te zijn door een medewerker van Philip Morris, die in 2013 ontslagen is.

Blijkt ook hier dat er opgetreden wordt; het blijkt te gaan om het Bergs Blaaskapellenfestival, een competitie die georganiseerd is door dweilband De Leutige Krabben. Het verleidt Guda om even met een van de orkesten te verbroederen.

We treffen het bijzonder met het weer en genieten van (sterke) verhalen van onder anderen Peter, die onze serveerster probeert een vegetarische uitsmijter te laten bezorgen, maar als dat niet kan, nemen we genoegen met een kaas- en worstplank.

        

                       

Het is ondertussen 18:15 uur en een aantal dames begint het wat fris te vinden en omdat er binnen eigenlijk geen plek is om met zijn allen te kunnen zitten, worden er dekens gebracht en dat is voor peter natuurlijk weer het sein om even lekker (extra) gek te doen.

Nadat we hebben afgerekend, lopen we naar restaurant de Hemel, waar we om 19:00 uur gereserveerd hebben.

              

We kiezen uiteindelijk allemaal voor het 3-gangen menu. Marijke en ik hebben beiden de 3 soorten zalm als voorafje. Marijke kiest als hoofdgerecht voor het piepkuiken en ik voor de gamba’s. Marijke neemt als dessert de crème brulé en ik neem de wentelteefjes met ijs.

                              

Het smaakt allemaal voortreffelijk en het is, zoals elke keer dat we samen zijn, van begin tot het einde, een feestje.

Als we afrekenen, ontstaat er nog even wat verwarring, maar dankzij de oplettendheid van Loes, komen we er uiteindelijk achter wat er is mis gegaan. Het loopt tegen 23:00 uur als we afscheid van elkaar nemen.

De volgende keer zullen Guda en Rob de organisatie op zich nemen.

(Oud)Collega’s, bedankt voor een super middag en avond.