Vandaag, morgen en zaterdag is er weer de jaarlijkse Krabbenfoor. De weersvoorspellingen voor de komende dagen laten zien dat het donderdag prima weer is, vrijdag is het twijfelachtig en zaterdag wordt het ronduit slecht. We besluiten dus gelijk maar om vandaag de stad in te gaan. Als het morgen wel aardig weer is, kunnen we eventueel nog een keer gaan .

We zetten de fietsen tegenover de Media Markt neer en terwijl ik ga pinnen, loopt Marijke even de Zuivelstraat in om een pakje terug te brengen. We lopen vervolgens de Wouwsestraat in daar staat een kraam waar ze polo’s verkopen, ook in de wat grotere maten . De aanbieding is 2 polo’s voor € 45,- maar ik kan er maar 1 vinden die ik mooi vind. Die moet € 25,- kosten, maar dat vind ik te veel en ik mag hem voor € 20,- meenemen .

We lopen vervolgens verder naar P.P. Design, de juwelier die elk jaar een speciale Pandora bedel maakt met een Bergs thema en dit jaar is het de recent gerestaureerde Gevangenenpoort. Helaas blijkt de bedel er al niet meer te zijn, maar ze krijgen vandaag nog nieuwe voorraad en ze noteert onze naam, zodat we er in elk geval verzekerd van zijn, dat we er een hebben.

We lopen vervolgens naar het Beursplein, waar we, zoals elk jaar tijdens de Krabbenfoor, neerstrijken op het terras bij O’Carolans, waar we genieten van een Irish Red.

Het valt wel op dat er af en toe nog plaats is, dat was andere jaren wel anders. We genieten van ons bier en van een bittergarnituur. We hebben ondertussen wel trek gekregen en besluiten om eerst terug te lopen naar P.P. Design om te kijken of de bedel er is. Als we vanuit het vierkantje bij de Grote Markt aankomen, staat daar een stand van Exota –wie van ons is er niet mee opgegroeid?- en als promotie maakt men gebruik van een ouder type Fiat.

 

Als we bij P.P. Design komen, krijgen we gelijk te horen dat de bedel er inmiddels is en we lopen mee naar binnen, waar ik hem afreken. Marijke heeft voordat we weg gingen al haar ketting met Bergse bedels omgedaan en daar komt de Gevangenpoort nu bij.

   

Bij de Bourgondiër is het, zoals zo vaak, helemaal vol en staan mensen te wachten om een plekje te bemachtigen; dat gaat ons te ver en we besluiten naar de Potterstraat te lopen, waar je altijd lekkere Indonesische hapjes kunt eten. Daar waar de straat bijna jaarlijks volledig bevolkt is met oude Indo-rockers en eettentjes, zijn er dit jaar maar een paar stalletjes en ontbreekt de kenmerkende gezelligheid; jammer. We lopen dus terug naar de Grote Markt en nemen plaats op het terras van La Grotta. De kaart is echter aangepast aan de Krabbenfoor en spreekt ons niet aan; een eenvoudige pasta kunnen we thuis ook eten en dat is wat we uiteindelijk ook doen.