Alles blijft het zelfde, maar dan anders…

Vandaag is dan het moment aangebroken om daadwerkelijk afscheid te nemen van mijn lieve, sterke en dappere Marijke, 43 jaar mijn grote liefde en maatje en de (schoon)moeder van onze kinderen Jamie en Mike, Nick en Diana en de oma van onze (bonus)kleinkinderen, Finn, Eefke, Dhara en Kaelen.

Marijke is de afgelopen week bij mij gebleven en zij wordt om 12:45 uur in haar speciaal uitgezochte kist gelegd voor het laatste stukje van haar laatste reis. Op haar uitdrukkelijke verzoek, wordt zij in een witte auto naar het crematorium gebracht.

Als we bij het crematorium aankomen, kunnen wij in afwachting van het in gereedheid brengen van de aula, in een aparte ruimte een kopje koffie of vergelijkbaar drinken.

Marijke had al in 2016 aangegeven welke muziek zij gedraaid wilde hebben en daar hebben de kinderen en ik, elk een muziekstuk aan toegevoegd.

Bij binnenkomst klinkt de Peer Gynt Suite No.1, Op. 46 (Morning Mood) van Edward Grieg en als iedereen zit, neemt de uitvaartleider, Cees van de Boom het woord, waarna we luisteren naar The Look of Love van Dusty Springfield, Fields of Gold van Eva Cassidy en Ain’t No Mountain High Enough van Marvin Gaye.

Marieke Breunisse en Mirjam Velting spreken vervolgens namens de Borstkanker Vereniging Nederland (BVN) en zij sluiten af met het prachtige gedicht van Marijke, “Nooit meer onbevangen”.

Nu wordt nog eens duidelijk wat Marijke allemaal voor anderen heeft betekend.

Hierna luisteren we naar Your Song van Elton John, Het was een mooie dag van Blof en Show must go on!!!!! van Queen.

Onze vriendin Vera Sieveking houdt vervolgens een prachtig toespraak.

De muziek spitst zich nu steeds meer toe op de emotionele kanten van het naderende afscheid. We luisteren met tranen in de ogen naar Dat ik je mis van Maaike Ouboter en Breng me naar het water van Marco Borsato.

Vervolgens spreek ik, waarbij de kinderen mij letterlijk rugdekking geven.

Tot slot luisteren we naar Ik heb je lief van Paul de Leeuw en op uitdrukkelijk verzoek van Marijke sluiten we af met Hero van Gladys Knight & the Pips.

Er is nu voor de aanwezigen gelegenheid om even persoonlijk afscheid te nemen en bij het verlaten van de zaal luisteren we naar Nocturne in E flat major Op.9 No 2 van Frédéric Chopin. Omdat er meer dan 100 aanwezigen zijn, wordt het nummer een aantal maal herhaald.

Als de laatste de aula verlaten heeft, hebben wij gelegenheid om afscheid te nemen.

Rust zacht lieverd; voor altijd in onze  . We zullen je nooit vergeten .

Nadat de condoleance om 17:00 uur is beëindigd, rijden we even naar huis om ons om te kleden, waarna we naar de Bourgondiër op de Grote Markt gaan, om in stijl, met een hapje en een drankje deze dag in de geest van Marijke af te sluiten.

We hebben vandaag het leven van Marijke gevierd en het is exact geweest zoals Marijke zich dat zelf had voorgesteld.