Carpe Diem, nummer 999.999

De ingebouwde wekker loopt, zoals elke dag, even voor 6:00 uur af en ik ga stilletjes naar beneden en geniet van de eerst koffie van vandaag.

Marijke heeft de afgelopen dagen weer erg veel pijn en ik hoop dat zij nog even kan blijven liggen. Het is bijna 7:45 uur als zij beneden komt en nadat ik haar een kopje thee heb gegeven, ga ik met Charlie een rondje lopen.

Marijke moet om 11:45 uur bloed laten prikken en krijgt dan om 13:30 uur haar chemo. We rijden even voor 11:00 uur weg en zijn om 11:40  uur in de Daniël den Hoed kliniek, waar zij zich op de dagbehandeling aanmeldt. Het duurt uiteindelijk bijna 30 minuten voordat ze binnen geroepen wordt.

        

Er zijn weer veel nieuwe verpleegkundigen en weer wordt Marijke gevraagd of een nieuwe college, onder begeleiding, haar PAC mag aanprikken en uiteraard vindt Marijke dat geen probleem.

Het is al 12:30 uur geweest, als het bloed is afgenomen. We willen een collega van Marijke, die ook werkzaam is bij de BVN en voor haar chemokuur dagen in het ziekenhuis moet verblijven een bezoekje brengen en spreken af dat we op mijn mobiel gebeld worden als de bloeduitslagen bekend zijn. 

Als we op B2 komen, blijkt Ine er niet te zijn, maar die bleek gewoon even in de badkamer te zijn. Nadat we onze ringen en horloges hebben afgedaan, mogen we naar binnen, waar we eerst onze handen moeten desinfecteren.

We keuvelen ‘gezellig’ over wat de chemo doet en uiteraard over (klein)kinderen, maar ook over kampeervakanties.

Ik kijk een aantal keer op mijn telefoon, maar niks….. Uiteindelijk besluiten we om 13:30 uur maar naar de dagbehandeling te gaan om te informeren of er al wat bekend is en daar krijgen we doodleuk te horen, dat het akkoord er ‘net’ is, maar dat ze nog geen gelegenheid hebben gehad, ons te bellen.

               

We eten een broodje, terwijl de chemo doorloopt en Marijke vervolgens wordt ‘nagespoeld’. Het is 14:45 uur, als we naar huis toe kunnen.

We gaan vanavond naar een musical in Middelburg, die om 20:00 uur begint en we willen voor die tijd nog even gezellig wat eten. Ik had op internet al gezien dat er meerdere goede restaurants zijn in het centrum van Middelburg en kies het adres van een restaurant dat me qua kaart en recensies wel aansprak: ‘De zwarte ruiter op ‘t witte peerd’.

Het is vanuit Bergen op Zoom ongeveer 45 minuten rijden naar Middelburg.

Ik kan de auto bijna voor de deur kwijt en als we binnen komen, zit het, hoewel het pas 18:00 uur is, best goed vol en daar komen we achter als ik vraag of we met zijn 2-en kunnen eten; dat kan, maar slechts tot 19:00 uur, want de tafel waar we mogen gaan zitten, is vanaf die tijd gereserveerd en alle andere tafels zijn al vanaf 18:00 uur gereserveerd.

We vragen of het lukt om in een uur een hoofdgerecht en een toetje te nuttigen en ons wordt verzeker dat dit geen probleem zal zijn. Marijke neemt een Spa rood en ik ga voor een ‘De Coninck’ van het vat.

Marijke gaat voor de Biefstuk van Slagerij Heersma, met gebakken champignons en ik kies voor Het Zwaard van een Ruiter, een Mixed grill van gemarineerde Varkenshaas, Biefstuk en Kip, op een spies geserveerd  en voorzien van een champignon- en pepersaus.

Het ziet er niet alleen fantastisch uit, maar het smaakt ook nog eens voortreffelijk. Marijke wil vanwege haar medicijngebruik nu geen toetje en gaat voor de thee. Deze wordt geserveerd met een glaasje advocaat met slagroom, een bonbon, stukje nougat eb koffieboontjes.

Ik kies voor de Moelleux van peer met rood fruit en vanillesaus, geserveerd met een bol ijs met slagroom een een kletskop.  Ik sluit af met een kopje koffie en ook dat is aangekleed.

  

Het is 19:15 uur als ik wil gaan afrekenen en wordt dan aangenaam verrast, als ik te horen krijg dat de rekening slechts 60 euro bedraagt. Prima eten, prima bediening en een leuke entourage; klasse!

We lopen door een prachtige straat, met statige huizen, die allemaal rond de 16e eeuw gebouwd zijn. Wat ons opvalt is hoe strak ze allemaal in de verf zitten en hoe vreselijk rustig het op straat is, terwijl het pas 19:30 uur is.

We zijn om 19:30 uur bij de Schouwburg Middelburg en als ik zie dat er voor de deur nog voldoende parkeerruimte is, besluit ik even terug te lopen en de auto op te halen; scheelt Marijke straks een kwartiertje lopen.

Om 19:45 uur gaan de deuren van de zaal open; we zitten op de 2e rij, in het midden van het podium. Het publiek bestaat voornamelijk uit ‘oude mensen’, ik denk ruim boven de zestig, maar realiseer me dan dat wij dat natuurlijk ook al zijn .

De voorstelling is een aaneenschakeling van herkenning, zowel qua liedjes, als qua echtgenoten, zoals Eric Herfst, Donald Jones en Joop Doderer, maar ook Wim Sonneveld ontbreekt niet. De dames zetten een perfecte Adele, Conny en Jasperina neer.

Het is 22:30 uur als we terug rijden naar Bergen op Zoom; wederom een dag met een extra gouden randje.