Moeilijke dagen

Vandaag hoorde ik weer een verhaal van iemand met uitgezaaide borstkanker die naar een hospice moet… 27 jaar Nog maar en thuis een man en twee kleine kinderen.

Het is de laatste weken een aaneenschakeling van droevige berichten; een kleinkind van goede vrienden dat vlak voor de geboorte overlijdt, een oud-collega die op 54-jarige leeftijd plotseling overlijdt, een vriend van begin 50 die een hartinfarct krijgt en een aantal vrouwen met uitgezaaide borstkanker, die te horen hebben gekregen dat verdere behandeling niet meer mogelijk is…

Het raakt me diep en overschaduwt mijn eigen verdriet wat al lang niet vers meer is, maar houdt verdriet überhaupt een keer op…? Tijd heelt spreekwoordelijk de wonden, maar iedereen heeft zijn eigen tijd nodig…

Ik moet denken aan een bijzonder fragment uit een van de prachtige verhalen van A.A. Milne over Winnie the Pooh.

“Vandaag was een Moeilijke Dag,” zei Pooh.
Er was een pauze.
“Wil je erover praten?” vroeg Knorretje.
“Nee,” zei Pooh na een tijdje. “Nee, ik denk niet dat ik dat wil.”
“Dat is oké,” zei Knorretje, en hij ging naast zijn vriend zitten.
“Wat doe je nu?” vroeg Pooh.
“Niets eigenlijk,” zei Knorretje. “Maar ik weet wat Moeilijke Dagen zijn en ik wil daar meestal ook niet over praten, op zo’n Moeilijke Dag.
“Maar weet je,” vervolgde Knorretje, “Moeilijke Dagen zijn zoveel makkelijker wanneer je weet dat er iemand voor je is… En ik zal er altijd zijn voor jou, Pooh.”

En Pooh zat daar zomaar wat te zitten, zijn hele Moeilijke Dag door zijn hoofd te malen, terwijl stevige, betrouwbare Knorretje zwijgend naast hem zat te bengelen met zijn korte beentjes… En Pooh bedacht dat zijn beste vriend overschot van gelijk had.

Ik put dagelijks troost uit de gesprekken die ik met Marijke had… Er gaat ook geen dag voorbij dat ik een brok in mijn keel krijg, moet lachen of een beeld heb bij een van de ontelbare herinneringen die ik heb. Je zou kunnen zeggen dat Marijke mijn “Knorretje” is.

Terwijl jij er niet meer bent

Ik kan met jou praten
Terwijl je er niet meer bent
Ik kan naar jou luisteren
Terwijl je er niet meer bent
Ik kan met jou lachen
Terwijl je er niet meer bent
Ik hou nog steeds van jou
Terwijl je er niet meer bent

Dat dit allemaal kan
Terwijl jij er niet meer bent…
… maakt mij een gelukkige vent

(C) Ruud Vorstermans