Nieuwe ronde, nieuwe kansen
Vandaag heeft Marijke om 9:00 uur een afspraak in de Daniël den Hoed kliniek om voorlichting te krijgen over de chemo die ze vandaag voor de eerste keer gaat krijgen en zo loop ik dus al voor 7:00 uur met Charlie op straat.
Marijke heeft al zo veel verschillende chemokuren gehad, dat zij ondertussen de verpleegkundige bijna meer kan vertellen over de verschillende bijwerkingen, maar het hoort er nu eenmaal bij.
Ik zet Marijke af bij de ingang en ga n dan op zoek naar een gratis parkeerplek en na 2 rondjes vind ik inderdaad een plekje; niet erg groot, maat met stuurbekrachtiging en achteruitrijcamera uiteindelijk een makkie .
Als ik bij de dagbehandeling aankom, wordt Marijke juist binnen geroepen. Ik loop achter haar aan en kom dan Marijke Huijsman en Paola Veenstra tegen en raak met hen aan de praat. Paola vindt de foto van Marijke en mijn, die Maaike Schuurman afgelopen zaterdag van ons heeft gemaakt erg leuk geworden en ze nodigt me ook uit om nog eens te reageren op de FB pagina van Borst Vooruit.
Als ik in het kamertje van de verpleegkundigen binnenstap, is Marijke al in een geanimeerd gesprek over het symposium van afgelopen zaterdag in Maastricht.
De verpleegkundige kijkt in het systeem nog even naar de eventuele vervolgafspraken, maar zij ziet alleen de bij ons bekende afspraken op 6 en 9 november 2017.
Om 10:00 uur mag Marijke in de stoel plaats nemen en wordt de PAC aangeprikt. Ondertussen is Marijke Huijsman door de scan gegaan en zij komt even met Marijke bijkletsen. Omdat beide Marijkes een beetje gelijk oplopen, hebben ze de nodige ervaringen uit te wisselen.
De Eribuline die Marijke krijgt heeft ongeveer 10-15 minuten nodig om door te lopen en daarna wordt er gespoeld.
Om 11:00 uur kan de PAC weer los gekoppeld worden. De volgende afspraak is maandag 6 november 2017, waarbij eerst bloed wordt afgenomen en als de uitslagen goed zijn, krijgt ze aansluitend de volgende kuur. 20 november 2017 is er dan weer een consult bij dr. Jager.
Lieve mensen
Ik ken jullie (nog) niet. Zaterdag op het symposium in Maastricht zaten we eerst naast elkaar en later bij de groep Keuses maken. Hier vertelden jullie ons over de site samen verder. Ik ben totaal onder de indruk over jullie moed. Chapeau! Jullie verhaal geeft mij moed. Ik kwam uit Maastricht thuis en werd steeds somberder. Al die mensen met uitzaaingen. Zag het niet meer zitten maar ik realiseer me nu dat we er nog zijn en leven. De sombere dagen (die er al enkele jaren zijn, mede door blaaskanker van m’n man) zullen beslist nog voorkomen maar ik ga jullie voor ogen houden. Mensen met een enorme moed.
Trouwens heel veel sterkte