Samen

Het is vandaag al weer 6 maanden geleden
Dat je in mijn armen bent overleden
Geen dag ben je uit mijn gedachten
Maar dat was na 43 jaar ook niet te verwachten

Ik wist natuurlijk dat het zou gebeuren
En dat jij voor altijd mijn dagen zou kleuren
Jouw positieve kijk op het leven
Maakt het voor mij makkelijker niet op te geven

Af en toe doe ik mijn ogen even dicht
En zie ik vaag jouw gezicht
En dan spits ik heel goed mijn oren
En is het net of ik je kan horen

Wat ik echter het meeste mis
Is dat er geen ‘samen’ meer is…..