IJsje eten
Het is vandaag prachtig mooi weer en Marijke zou graag een ijsje willen gaan eten.
Als ik met Charlie op straat geweest ben, pak ik de rolstoel en kunnen we op weg naar de Boulevard.
Vlak bij het appartementencomplex zien we in het riet verscholen een zwanenpaar met een nest
Tot onze verbazing is IJs en Spijs nu Emma’s geworden. We bestellen beiden een coupe met vanille-ijs, stracciatella-ijs, schuimpjes en caramelsaus.
Het smaakt geweldig en is voor herhaling vatbaar. We lopen op ons gemak terug en kunnen gelijk het zandstrandje zien dat afgelopen week is aangelegd.
Thuis gekomen is het al weer tijd om met Charlie op straat te gaan. Die arme hond krijgt het steeds lastiger met lopen en terug naar huis is hij eigenlijk te moe om nog te lopen . Ik besluit dan toch maar om de dierenarts te bellen en te vragen of het mogelijk is om Charlie thuis in te laten slapen. Dat blijkt mogelijk te zijn en we maken een afspraak voor de volgende dag .
Ik maak van de gelegenheid gebruik om nog een paar foto’s van onze lieverd te nemen .
Het is net of Charlie heel bewust afscheid neemt van Marijke; wat is het toch een vreselijk lief beest en wat doet het, ondanks dat je weet dat het voor het beestje het beste is, ongelooflijk pijn om afscheid van hem te moeten nemen .
Wat een mooie laatste foto’s van Charlie. Honden voelen zoveel aan en kunnen ook zoveel troost bieden. Heel erg veel sterkte in dit moeilijke stuk van jullie leven, Ruud en Marijke. Ik vind jullie inspirerende kanjers om altijd iets van het leven te maken.