Tag: Charlie

Kommer en kwel in huize Vorstermans

Ik loop al weer vroeg met Charlie buiten.

IMG_2717

Omdat Marijke maar niet van haar benauwdheid afkomt en het bloedonderzoek vorige week niks heeft opgeleverd, maakt ze toch weer een afspraak bij de huisarts, waar we om 16:30 uur terecht kunnen.

IMG_2735IMG_2736

Het valt dr. Dingelstad op dat Marijke er inderdaad zeer vermoeid uit ziet. We spreken even over waar ze tegen aanloopt en hoewel hij er weinig van verwacht, maakt hij ter plekke een afspraak voor een bezoek aan de KNO-arts en na enig aandringen van zijn kant, kant zij maandag 19 maart 2018 al om 9:35 uur terecht.

Omdat onze grote lieve vriend Charlie het ook heel moeilijk heeft en we niet verwachten dat hij nog erg lang te leven heeft, maak ik een aantal foto’s van hem.

IMG_2720 

IMG_2721IMG_2724IMG_2725

Mijn meisje en haar hond

IMG_2421

Mijn meisje en haar hond
Zij op haar relaxfauteuil, hij op de grond

Als je ze zo samen ziet
Geloof je het bijna niet

Maar het is nu eenmaal een feit
Ik raak ze hoe dan ook allebei kwijt

Ik zie ze dagelijks verder achteruit gaan
En daar raak ik steeds weer van ontdaan

Dat ik er nu voor hen mag zijn
Is natuurlijk heel erg fijn

Dat geeft troost en goed gevoel
en dat vergoedt een heleboel

© Ruud Vorstermans

Met Charlie naar de dierenarts

Charlie loopt al een paar dagen met zijn rechter achterpootje te trekken en omdat het niet beter wordt, heeft Marijke een afspraak gemaakt bij de dierenarts in Moerstraten.

IMG_2109IMG_2111IMG_2112

We leggen weer uit dat Charlie niet aan zich laat komen, zeker niet door een vreemde, maar de laatste tijd ook niet meer door ons. De dierenarts legt uit dat, omdat Charlie al 13 jaar is en inmiddels nog maar 20 kilo weegt, er aan verdoving geven, een risico zit, maar het kan simpelweg niet anders. Ze proberen hem nog wel met snoepjes te paaien dat hij zich een muilkorfje om laat doen, maar dat lukt dus niet en uiteindelijk krijgt hij een lus om zijn nek, met een lange stik er aan en lukt het om hem een verdoving te geven.

IMG_2114IMG_2116

In tegenstelling tot de laatste keer dat hij verdoofd werd, gaat hij nu redelijk snel onder zeil.

IMG_2115IMG_2118

Ze gaan kijken wat er met zijn pootje mis is, zijn nagels worden geknipt en zijn tanden zullen worden schoon gemaakt. Wij zullen gebeld worden, als we hem weer kunnen ophalen.

IMG_2120IMG_2121

Op de röntgenfoto is te zien, dat er sprake is van ernstige slijtage in zijn rug en in zijn linker poot en omdat hij geen pijn lijkt te hebben, zal hij medicatie krijgen om eventuele ontstekingen te remmen Bedroefde emoticon.

We worden om 15:30 uur gebeld dat we hem kunnen komen halen.

Bezoek aan de dierenarts en het Ei van Columbus

Vandaag wordt weer een drukke dag; eerst met Charlie naar de dierenarts om een prikje te halen tegen kennelhoest en later vandaag naar Rotterdam, waar Marijke mogelijk start met de tweede kuur met Vinorelbine.

Er wordt bij Dierenartsenpraktijk Moerstede op afspraak gewerkt en Marijke heeft om 9:15 uur afgesproken. Terwijl zij naar binnen gaat, blijf ik met Charlie buiten wachten tot hij aan de beurt is.

IMG_2847IMG_2852D

Om 9:50 uur komt Marijke zeggen dat we naar binnen mogen en daar moeten we dan nog wel even geduld hebben. De dienstdoende arts belt met Dierenpension Hoevekestijn om te verifiëren dat een prikje i.p.v. een neusspray ook goed is en dat is gelukkig zo.

Ik laat Charlie tussen mijn benen zitten en houdt zijn kop vast, terwijl hij de prikjes krijgt; dit blijkt de oplossing, want hij geeft geen kick en probeert ook niet bijten. Terwijl Marijke afrekent, laat ik Charlie vast in de auto plaats nemen.

IMG_2853        IMG_2857

Het is even na 10:30 uur, als we weer thuis zijn.

Charlie voor een ‘Grote beurt’ naar de dierenarts

Omdat Charlie, sinds hij vorig jaar door een hond is aangevallen en zo ernstig gewond is geraakt dat hij een kleine chirurgische ingreep moest ondergaan, zo panisch is voor alles en iedereen die aan hem zit, proberen we vandaag een andere dierenarts uit.

Hij moest sowieso naar de dierenarts om zijn jaarlijkse inentingen te krijgen, maar omdat hij daarvoor feitelijk ook al onder narcose moet, heeft Marijke een lijstje gemaakt van alles wat er zou moeten gebeuren en we kunnen om 11:00 uur terecht bij D.A.P. Dierenartsenpraktijk in Moerstraten.

Na een uitgebreide intake en het verhaal dat je Charlie eigenlijk onder narcose moet brengen om hem onder narcose te kunnen brengen, moet ik Charlie aangelijnd houden en naast hem gaan staan, waarbij een van de artsen van achter over hem heen stapt en hem letterlijk bij zijn nekvel grijpt, waarna de behandelende arts hem een spuitje geeft. Hij blaft en hapt daarna nog wel, maar het ging wonderwel goed.

IMG_4204       IMG_4206

Het duurt een paar minuten, maar dan is hij van de wereld; zijn ogen houdt hij echter gewoon open.

IMG_4210       IMG_4209

We leggen hem met vereende krachten op tafel.

IMG_4211IMG_4212

Op het intake formulier staat met grote letters geschreven dat hij gevaarlijk is.

IMG_4213

Naast de inentingen, krijgt hij een neusspray tegen kennelhoest, zullen er 2 talklierbulten verwijderd worden, wordt tandsteen verwijderd, worden zijn oren schoongemaakt en zullen zijn Hubertusklauwtjes geknipt worden.

Als hij uit de narcose ontwaakt, of als ze hem door middel van een injectie uit de narcose zullen halen, worden we gebeld en kunnen we hem, tegen overhandiging van de nodige euro’s, ophalen.

Het is bina 14:30 uur als we hem mogen komen ophalen. Ook nu wordt iedereen er opmerkzaam op gemaakt dat we hier met een zeer gevaarlijke monster te doen hebben.

IMG_4215IMG_4217

De kosten vallen uiteindelijk best mee; deze bedragen € 202,51 inclusief en hij kan er weer een jaartje tegen.

Thuis gekomen moet hij een kap op omdat hij ander letterlijk zijn wonden gaat likken en mogelijk zelfs de hechtingen verwijdert en dat willen we natuurlijk niet. Het advies is om hem deze kap 10-14 dagen om te laten houden, maar dat vinden we wel heel erg lang. Dat hij het niet leuk vindt, blijkt uit het zachte huilen dat hij, sinds we thuis zijn, doet.

IMG_4218

Je suis Charlie

Marijke is vandaag naar een Patiëntencongres Borstkanker in Amersfoort en daarom kon zij niet met mij mee naar Veenendaal om de nieuwe auto op te halen. Ik heb geen idee hoe laat zij thuis komt, maar we eten vandaag makkelijk, want we hebben eten besteld bij Ik Home Made Food en dat werd keurig om 16:30 uur gebracht.

Nu het eten gebracht is, kan ik met Charlie op straat, maar hij is niet echt enthousiast en dat is hij eigenlijk de hele week al niet. Vorige week zaterdag is hij aangevallen en flink gebeten door een andere hond en de wond wil maar niet dicht gaan, omdat hij blijft krabben en bijten. Hij doet een plas en gaat dan in zijn bench liggen; eten wil hij ook niet!

Marijke stuurt een Whatsapp dat zij om 20:30 uur in Bergen op Zoom aankomt en dat geeft mij de ruimte om alvast naar Ajax – Groningen te gaan kijken. Het staat 1 – 0 als in in de auto stap en naar het station rijd. Marijke heeft en leerzame dag gehad en ook haar chirurg, dr. Lynetta Koppert heeft een presentatie gehouden en zij hebben samen nog even nagepraat.

Als we thuis komen, komt Charlie wel zijn bench uit en als ik een borrel heb ingeschonken, ziet Marijke dat het bloed als het ware uit de wond gutst; dat is niet goed en als zij hem beter wil bekijken, bijt hij haar en dat is iets wat Charlie nimmer doet en zeker niet bij Marijke; zij belt dan ook gelijk de dierenarts. We kunnen gelijk langskomen bij dierenkliniek Ter Gouwe, bij ons op de Plaat. Ik zet de bench achter in de auto en dat gaat maar net; de Octavia heeft, ondanks dat de laadruimte misschien groter is dan die van de Passat, minder ruimte om de bench te plaatsen, maar gelukkig gaat de deur zonder problemen dicht.

       IMG_7993        IMG_7995

Charlie is op zich een hele bange hond en hij laat zich niet makkelijk prikken en dat blijkt nu ook weer het geval. Hij is eerst heel aanhankelijk naar de dokter toe, maar zodra de spuit in beeld komt, verandert hij in een duivel en de arts schrikt ook van zijn reactie. Een muilkorf krijg ik ook niet bij hem om en hij probeert ook mij te bijten. Uiteindelijk komt de arts met een voorstel om hem in een nachthok te stoppen, de riem door de tralies te doen en zo kan ik hem in de hoek, strak tegen de tralies vasthouden, zodat hij geen kans heeft om te bijten en het lukt om hem een verdovingspuitje te geven, waarna we weer in de wachtkamer gaan zitten.

IMG_7997

Als we denken dat hij onder zeil is, staat hij toch weer op.

IMG_7998IMG_7999

Hij is al wel versuft en de arts geeft hem een tweede spuitje en uiteindelijk geeft hij het op.

IMG_8001

De dierenarts en ik leggen hem voorzichtig op de tafel, waarna zijn haren rondom de wond worden weggeschoren. Hij blijkt toch 2 behoorlijke wonden te hebben, waarvan er een bijzonder diep is.

IMG_8002IMG_8004

De wond wordt meerdere keren gespoeld en uiteindelijk wordt en een antibiotische zalf ingebracht.

IMG_8005

Omdat hij nu toch onder zeil is en hij binnenkort een neusprikje moet krijgen tegen kennelhoest, vraagt Marijke of dat niet gelijk gegeven kan worden, nu hij toch onder zeil is en dat kan uiteraard. Ook worden zijn Hubertusklauwtjes geknipt, want dat laat hij ook nooit toe. Voor het komende jaar hoeft hij dus normaal gesproken niet meer geprikt te worden.

De dokter neemt voor de zekerheid ook nog even zijn temperatuur op en die blijkt 40,3° C, terwijl die normaal ergens tussen de 38 en 39° C ligt. We mogen hem, ondanks dat hij nog niet is ontwaakt is, wel meenemen naar huis en dan moet hij in de borsthouding gelegd worden, zo mogelijk bij de kachel;  dat is zijn lievelingsplek thuis, dus dat is geen probleem.

IMG_8006IMG_8007

Marijke en ik dragen hem met bench en al van de auto naar binnen en zetten de bench thuis onder de trap, waar hij altijd staat.

IMG_8008

Het is inmiddels tegen 23:00 uur en we hebben nog steeds niks gegeten. Ik schenk een borrel in; die hebben we wel verdiend vandaag Knipogende emoticon. Voor een volledige maaltijd is het nu te laat, dus de rijsttafel gaat in de ijskast, maar we willen wel iets van pizza of zo. jammer genoeg blijken New York Pizza en Domino’s al om 22:30 uur te sluiten Bedroefde emoticon. Uiteindelijk bestellen we twee Kapsalon Döner bij Sumela en die worden binnen 20 minuten gebracht. Precies wat we wilden, wel eten, maar niet te veel. Smaakt prima en zo hebben we er een thuis bezorgadresje bij.

Het is uiteindelijk 01:15 uur als we gaan slapen; het was voor ons allebei een lange en enerverende dag.

Menu Title