Gesprekken

Lange dag in Daniel den Hoed, afgesloten in nieuw restaurant

Vanmiddag om 13:45 uur heeft Marijke een afspraak in de Daniel den Hoed en als de bloedwaardes, die vorige week te laag waren, goed zijn, mag ze aan de volgende chemokuur beginnen.

Omdat tegenwoordig de afspraken op tijd lopen, mag ze alvast in de voor haar gereserveerde stoel, nummer 6 gaan zitten, in afwachting op toestemming.

IMG_9163

De bloedwaardes blijken goed te zijn, dus nu is het wachten op de chemo en daar moeten we dus geduld voor hebben. Het is inmiddels bijna 15:45 uur, als eindelijk de chemo beschikbaar is Bedroefde emoticon.

       IMG_9164              IMG_9165

Omdat Marijke nog geen vervolgafspraak heeft en ook haar Calcium dat ze slikt, op is, wordt om 16:35 IMG_9166uur nog even aan de oncoloog gevraagd, wanneer zij weer terug moet komen en dat blijkt op 11 mei 2015 te zijn, maar daarover wordt zij nog schriftelijk geïnformeerd. Er wordt nog een aanvullend recept gefaxt, zodat ik dan, net voordat de apotheek om 17:00 uur sluit, de Calcium kan gaan ophalen.

Als ik echter met 3 dozen terug kom, blijkt men zakjes te hebben gegeven in plaats van de (kauw)tabletten, die Marijke altijd gebruikt. Ik loop snel terug en krijg te horen dat, omdat ik het ziekenhuis nog niet had verlaten, de medicatie niet vernietigd hoeft te worden en ik krijg vervolgens 3 dozen (kauw)tabletten mee. Nu wel opletten dat er niet 2 keer door de verzekering betaald wordt Sarcastische emoticon.

We zijn uiteindelijk weer de laatsten, die om 17:30 uur de dagbehandeling verlaten.

IMG_9168IMG_9167

Als we de A29 oprijden, blijkt daar dus file te zijn, waarop ik er voor kies om dan toch maar via de A16 te rijden; we zijn uiteindelijk pas na 18:30 uur thuis, waar we snel de hond uit laten en eten geven, want we hebben om 19:00 uur gereserveerd bij Restaurant La Grotta, dat vanavond haar deuren heeft geopend Emoticon die tong uitsteekt.

We komen even na 19:00 uur aan op de grote Markt, waar het restaurant in een gewelf is gesitueerd.

IMG_9175IMG_9176

Omdat Marijke net chemo heeft gekregen, vandaag geen fles wijn, maar een glaasje rood voor mij en een Spa rood voor Marijke Knipogende emoticon. We krijgen er gelijk een heerlijke appetizer bij.

        IMG_9173       IMG_9172

We kiezen er vervolgens voor om de Antipasta La Grotta te delen en dat blijkt een prima keuze te zijn.

       IMG_9178               IMG_9179

IMG_9177IMG_9180

Vervolgens kiezen we beiden voor de Pizza La Grotta en dat blijkt, na het gedeelde voorgerecht, eigenlijk te veel van het goed Sarcastische emoticon. De volgende keer delen we de pizza wel.

IMG_9186

Omdat we allebei best wel moe zijn, kiezen we er voor om thuis koffie te drinken. De rekening komt vergezeld van 2 behoorlijke glazen Limoncello Knipogende emoticon.

IMG_9187

Op weg naar huis, stopt Marijke nog even, zodat ik wat foto’s van de ondergaande on kan maken.

IMG_9188IMG_9189

IMG_9190IMG_9191

Al met al weer een enerverende dag Sarcastische emoticon.

Met je eigen engel naar de hemel

Het stond al een tijdje op de planning om een keertje bij restaurant De Hemel te gaan eten. Op 19 september 2015 organiseren wij voor een aantal (oud)collega’s en hun partners een middag/avond in Bergen op Zoom en het plan was dan om hier te gaan eten. Omdat we vanavond naar het theater gaan en een collega van Marijke, vorige week hier heerlijk had gegeten, gelijk de stoute schoenen aangetrokken en voor vanavond 18:30 uur gereserveerd.

IMG_9129IMG_9136

Er is een benedenverdieping, waar ook de keuken en de bar is, maar als je met z’n tweeën bent, heb je boven keuze uit alleen maar tafels voor twee, met fantastische stoelen; zulke heerlijke stoelen ben ik in Nederland nog nooit in een restaurant tegen gekomen.

We bestellen een fles Zandvliet Shiraz Rosé en besluiten te kiezen voor het zéér uitgebreide, 3-gangen keuzemenu voor € 29,50 per persoon.

IMG_9118

We krijgen wit en bruin brood met huis gemaakte kruidenboter, die zo waar prima smaakte, en tapenade.

        IMG_9133IMG_9132

Wat ons verbaast, is dat de bovenverdieping, die aan ongeveer 40 mensen plaats biedt, rond 19:00 uur helemaal vol zit; wij gaan normaal gesproken nooit zo vroeg uit eten.

We kiezen als voorgerecht beiden voor de Runderpastrami, gevuld met Filet Americain van Maas IJsselrund met huisgemaakte piccalilly en oude Parmezaanse kaas.

IMG_9134

IMG_9135IMG_9138

Marijke kiest als hoofdgerecht voor de Ierse diamanthaas met rösti en een saus van roze peper.

IMG_9139

Hoewel dat mij ook heerlijk lijkt, kies ik uiteindelijk voor het licht gepekelde speenvarken met een loempia van kalfssukade en een honingtijmsaus.

IMG_9141 

Het smaakt allemaal fantastisch en het keuzemenu is zeker een aanrader. Niet alleen heb je redelijk veel keuze, maar de porties zijn ook groter dan we bij dergelijke menu’s gewend zijn Knipogende emoticon.

Het is inmiddels 19:45 uur en als we nu nog ons dessert moeten krijgen, blijft er eigenlijk geen tijd meer over om een kopje koffie te drinken Sarcastische emoticon.

Marijke neemt als dessert de bavarois van passievrucht met gecaramelliseerde ananas en limoncelloijs en ik ga, omdat de ingrediënten zo apart zijn, voor de tiramisu van advocaat, boerenmeisjes en bitterkoekjes.

IMG_9142IMG_9143

Er is inderdaad geen tijd meer voor een kopje koffie en ik als ik ga afrekenen, zie ik dat het ook beneden helemaal vol is en ik besluit dan ook maar gelijk een tafel voor 10 te reserveren voor zaterdag 19 september aanstaande Emoticon met brede lach. Na nog even de koks bedankt te hebben, willen ze wel op de foto, maar dan moet die foto wel op Facebook Emoticon die tong uitsteekt.

IMG_9145

Het is uiteindelijk 20:20 uur als we aankomen bij de  CKB Theaterzaal, waar we vanavond een optreden zullen bijwonen van Margriet Sjoerdsma, die een Tribuut aan Eva Cassidy zal brengen.

We drinken nog snel een kop koffie, maar die is zo heet, dat we als laatste de zaal in komen en precies dan zitten we natuurlijk midden in de tweede rij, zodat iedereen voor ons moet opstaan Bedroefde emoticon.

IMG_9146

IMG_9150IMG_9154

IMG_9151

Het optreden duurt in totaal bijna 2 uur en wij hebben ons uitstekend vermaakt. Margriet heeft een prima (zang)stem, maar Eva Cassidy zelf heeft iets meer warmte in haar stem.

Als we thuis zijn, zetten we de cd Live at Blues Alley van Eva Cassidy op; dit was mijn eerste kennis making met Eva en haar laatste album, voordat zij op 2 november 1996 op 33-jarige leeftijd overleed.

Live at Blues Alley van Eva Cassidy

Al met al weer een fantastische avond gehad Verhitte emoticon.

Magazine voor vrouwen met uitgezaaide borstkanker

Een aantal jaar geleden heeft Marijke meegewerkt aan de totstandkoming van het boek I’m every woman, een persoonlijk (dag)boek over leven met borstkanker.

IMG_9115I'm every woman

En recentelijk hebben wij samen meegewerkt aan een filmpje voor de Borstkankervereniging Nederland: Borstkanker en naasten.

IMG_8198

Een paar weken geleden werden wij opnieuw benaderd door de Borstkankervereniging Nederland, dat Amgen, een farmaceutisch bedrijf dat o.a. door sponsoring er voor zorgt dat het blad B gemaakt kan worden, samen met een andere partij, een eenmalige uitgave van een magazine voor vrouwen met uitgezaaide borstkanker maakt. Het magazine geeft medische en ondersteunende informatie, waaraan een vrouw behoefte heeft als zij de diagnose uitgezaaide borstkanker heeft gekregen en zij wilden graag een stel interviewen, die op een positieve manier omgaan met uitgezaaide borstkanker en zo zitten wij vandaag aan tafel met Fieke Livius, van communicatiebureau Volle Maan.

IMG_2465 IMG_2463

Het interview duurt ongeveer 2 uur en binnenkort zal er ook nog een fotograaf langskomen om foto’s te maken.

Het verjaardagscadeau, dat ik uiteindelijk het liefste wilde hebben

31 maart 2015:

Ik zie een berichtje van Nick, dat hij is opgenomen in het ziekenhuis, maar als ik het goed lezen, blijkt niet hij, maar onze kleindochter Dhara met een vervelend buikvirus en daarmee gepaard gaande uitdrogingsverschijnselen, opgenomen te zijn. Zij moet in elk geval een nacht in het ziekenhuis blijven en Diana zal bij haar op de kamer blijven slapen; de verwachting is, dat Dhara morgen weer naar huis mag. Blijft altijd lastig voor een ouder, een kind te zien lijden en er zelf niks aan te kunnen doen Bedroefde emoticon. We kunnen allemaal niks doen; we moeten er op vertrouwen dat de dokters in het ziekenhuis Boven het IJ, alles zullen doen om onze kleine schat weer beter te maken.

IMG_8922

1 april 2015:

Als we “thuis” komen, is er een berichtje van Nick; Dhara heeft vanmiddag weliswaar gedronken, maar zal ook komende nacht nog in het ziekenhuis moeten verblijven Bedroefde emoticon. Ze heeft ook nog een stevige koorts, waarvoor zij paracetamol krijgt, maar ze moet van de artsen zo veel mogelijk zelf doen. We hopen natuurlijk allemaal dat ze dan morgen naar huis mag.

Het is uiteindelijk bijna 23:30 uur als we naar bed gaan en dan krijgen we van Diana nog een berichtje dat het niet goed gaat met Dhara Bedroefde emoticon. Ze heeft weer twee keer overgegeven en zal opnieuw geïntubeerd worden en mogelijk moet ze aan het infuus om uitdroging te voorkomen; arme kleine schat Verwarde emoticon.

2 april 2015:

Diana geeft aan dat het vannacht niet goed is gegaan, maar dat uiteindelijk besloten is haar niet opnieuw te intuberen. Ze werd om 5:30 uur wakker en heeft om 6:00 uur 90 ml gedronken en zou dat om 8:00 uur weer moeten doen, maar omdat ze toen zo vast sliep, heeft men haar laten slapen Vingers gekruist

Nick meldt vervolgens dat zij zojuist niet meer dan 40ml heeft gedronken, maar dat zij uiteindelijk haar eigen tempo moet bepalen; straks gaan ze het weer proberen Emoticon met brede lach.

Om 14:00 uur komt verlossende bericht van Nick, dat ze alle drie thuis zijn en dat er weer leven en een enorm geluid in de “kleine” zit, maar dat volledig herstel kan nog wel dagen kan duren.

Ze ziet er op de foto al een heel stuk beter uit dan gisteren. Kleintje hebben nu eenmaal het vermogen om snel heel ziek te zijn en ook weer snel, vooruitgang te boeken Knipogende emoticon.

Dhara blur)

Wij zijn opgelucht en dankbaar voor deze goede afloop Verhitte emoticon. Het is voor ons als grootouders al vreselijk, al deze onzekerheid en dan ook nog eens duizenden kilometers ver weg te zijn, maar je kunt je niet voorstellen wat dit voor de ouders moet betekenen, die dit allemaal moeten ondergaan en uiteindelijk ook niets meer kunnen doen, dan er eenvoudig weg “te zijn” Bedroefde emoticon.

Geduld is een schone zaak

Vandaag moet Marijke om 12:45 uur in de Daniel den Hoed zijn en als de bloedwaardes deze keer wel goed zijn, krijgt zij aansluitend haar chemo, waarbij deze keer de CMF en de Dexamethason, ook intraveneus worden gegeven.IMG_8752

Als we bij het behandelcentrum aan tafel plaats nemen, zit daar lotgenote Femke van Rossum, inmiddels een Bekende Nederlander, al te wachten op haar uitslagen.

Zij is voor de SamenLoop voor Hoop, die binnenkort in Zoetermeer gehouden zal worden, hondjes aan het haken, die verkocht worden en waarvan de opbrengst gaat naar de SamenLoop voor hoop en daarmee naar het KWF.

Het aanprikken van de P.A.S Port gaat deze keer probleemloos. Vorige week was de uitslag van het laboratorium binnen 30 minuten bekend, waardoor wij ons nog afvroegen of het wel goed was gegaan en nu duurt het uiteindelijk tot na 14:00 uur voor we het groene licht krijgen.

Omdat we deze week naar Spanje vertrekken en het best eens zo zou kunnen zijn dat Marijke zich niet goed voelt, krijgt zij een lijst mee, waar precies op staat welke medicatie zij gebruikt en wat er vandaag is gegeven.

Het duurt uiteindelijk nog tot 15:20 uur voordat Marijke aan haar eerste infuus kan beginnen.

IMG_8754       IMG_8753

Marijke schrijft ondertussen haar eigen blog, Dikke Roze Pech, als ik in het winkeltje koffie haal met een Surinaams saucijzenbroodje.

IMG_8759

Het is inmiddels 16:30 uur als een van de verplegers komt vragen of we trek hebben in slagroomgebak? En dat hebben we Emoticon met brede lach. Een dankbare patiënt heeft vanmiddag een enorme taart gebracht en mede omdat er nog maar 6 verplegers zijn, zou het anders over blijven en dat is natuurlijk zonde. Femke, die verderop zit, laat het zich ook goed smaken.

IMG_8761IMG_8755

Het is net na 17:00 uur als we bij de auto komen; het was weer een lange zit vandaag.

IMG_8764

Avond met een gouden randje

We gaan vanavond naar een optreden van de nederpop band Het Hollands Spoor in het Cultuurhuis Garenspinnerij in Gouda en omdat we weer gebruik konden maken van een aanbieding van Iens, ben ik op zoek gegaan naar een restaurant in Gouda dat ook aan deze actie deelnam en dat bleek er te zijn, maar helaas voor vanavond al volgeboekt

In Rotterdam waren uiteraard meerdere mogelijkheden en we hebben om 17:30 uur een tafel gereserveerd bij Pasta Genova op de ‘s Gravendijkwal. Als we om 17:15 uur aankomen, blijkt het restaurant nog gesloten –niet zo gek overigens, want wij reserveren in Nederland meestal pas rond 19:30 uur- en lopen we nog even over de Nieuwe Binnenweg, wat Marijke de opmerking ontlokt “Het lijkt wel of ik op vakantie ben in eigen land” Verhitte emoticon.

Even na 17:30 uur gaan we naar binnen en de eerste indruk is prima; leuke zaak en sfeervol ingericht.

IMG_8679 

We beginnen met een glas prosecco en dat laten we ons goed smaken.

      IMG_8676                IMG_8685

Vervolgens krijgen we een amuse van gevulde courgette en daarna Italiaanse ham, gevuld met salade.

IMG_8678IMG_8681

Het voorgerecht wordt geserveerd op een etagère en bestaat uit gemarineerde zalm, gemarineerde scampi, ansjovis, Italiaanse wordt, Pancetta, mozzarella en broodje pesto. Vervolgens krijgen we ook nog gekookte mosselen en een groentetaartje.

       IMG_8680        IMG_8682

IMG_8683IMG_8686

We bestellen voor bij het hoofdgerecht dat bestaat uit pasta, heel fijn gesneden broccoli en verse Italiaanse worst, een glaasje rode wijn.

IMG_8687IMG_8696

Het smaakt allemaal fantastisch en als de pasta op is, krijgen we scroppino, een combinatie van citroenijs sorbetijs en prosecco. Het dessert bestaat uit een soort van Tom Pouce met aardbeien en chocolade

       IMG_8697          IMG_8699

IMG_8700         IMG_8704

We sluiten af met een kop koffie en drinken daar uiteraard een glaasje Limoncello bij. De rekening is slechts 1 euro hoger dan ik van te voren had ingeschat.

IMG_8705IMG_8706

We zijn het er beiden over eens dat we hier zeker nog een keertje zullen terug komen; vriendelijk personeel en fantastisch eten.

We rijden op ons gemak naar Gouda, waar we rond 19:45 uur aankomen, dus nog tijd voor een kopje koffie en dan vertrekt de trein en net zoals bij de Nederlandse Spoorwegen, niet precies op tijd, maar met een paar minuten vertraging Knipogende emoticon.

IMG_8713

IMG_8716IMG_8717

IMG_8720    IMG_8722IMG_8730

IMG_8733

De muziek is enigszins te vergelijken met De Dijk, The Scene en dergelijke. Wij vinden het erg leuk en hoewel met name voor de pauze de muziek af en toe iets te veel de boventoon voerde, waardoor de zang soms overstemd werd, hebben we genoten.

We zijn even na middernacht thuis; het was een avond met een gouden randje.

Chemo nee, volgende keer twee

Vandaag moet Marijke om 12:30 uur bloed laten prikken en krijgt ze haar APD-infuus  en daarna heeft ze een afspraak bij een collega van dr. Jager, want die zat vanmiddag al helemaal vol.

Nadat Marijke haar APD heeft gekregen, gaan we naar de balie om te horen waar we moeten zijn.

IMG_8632

Marijke doet bij de balie nog een poging om toch op spreekuur bij dr. Jager te mogen, maar zij zit echt helemaal vol.

Als we echter een paar minuten zitten te wachten, komt dr. Jager langs; zij is druk aan het bellen, loopt naar spreekkamer 3, waar zij normaal gesproken zit en uit haar houding blijkt dat er iemand in haar kamer zit en daar is ze duidelijk niet blij mee.

Als ze weer langs ons loopt, wenkt ze Marijke, dat we met haar mee moeten gaan en tot onze verbazing, maakt ze tijd vrij voor Marijke. Omdat zij zich niet heeft kunnen voorbereiden, is het even chaotisch, maar dan zegt ze resoluut “de bloedwaardes zijn te laag, dus de chemo kan nu niet doorgaan”, waarop Marijke en ik elkaar aankijken. Hoezo bloedwaardes; ze heeft nog geen 30 minuten geleden bloed laten afnemen Verraste emoticon. Het blijkt echter vandaag erg snel te zijn gegaan en dat betekent dat we na het doorstromen van de APD, dat met spoelen erbij, toch gauw 2 uur duurt, we naar huis kunnen.

De kuur nu een week opschuiven is niet handig, want wij gaan volgende week voor een dag of 10naar Spanje, onze vrienden Fien en Aart bezoeken, waarop dr. Jager aangeeft dat Marijke nu ook geen tabletten hoeft te slikken en dat ze volgende week, er van uit gaande dat de bloedwaardes dan wel goed zijn, een dubbele dosis chemo krijgt. Ze vraagt ook nog even of Marijke er dan wel op voorbereid is, dat als er iets gebeurt, zoals koorts krijgen of iets dergelijks, ze in Spanje naar het ziekenhuis moet.  Daar hebben we eigenlijk niet echt over nagedacht, maar er zijn daar genoeg vrienden en bekenden, die vloeiend Spaans spreken, dus wij zijn bereid dat risico te lopen.

Terug bij de dagbehandeling overlegt Marijke met Paola inzake het boekje voor patiënten dat gemaakt gaat worden en waaraan Marijke ook een bijdrage zal leveren.

IMG_8633

Het is uiteindelijk 15:15 uur als alles is doorgelopen en we weer op huis aankunnen.

De harde kern: Uit eten in Den Bosch

Een á twee keer per jaar gaan wij als (oud)collega’s van het eerste uur bij Tredin, uit eten en wij organiseren dat om beurten. Vandaag is de organisatie in handen van Jacqueline en Peter en dat betekent genieten van Brabant en dan met name Den Bosch en omgeving.

Peter heeft ons gevraagd om rond 15:30 uur op een parkeerplaats aan de A2 te zijn, waar we onze auto kunnen laten staan en met de bus naar het centrum van den Bosch kunnen. Als wij daar even na 15:00 uur aankomen, blijken Loes en Ed er al te zijn.

De anderen druppelen een voor een ook binnen en na het betalen van 4 euro, kunnen we tot vannacht 01:00 uur blijven staan en kunnen we met 4 personen gebruik maken van het OV. Voor dit bedrag kun je in Amsterdam net aan een kwartier parkeren Knipogende emoticon.

IMG_8580IMG_8581

e stappen uit onder de rook van de St. Jan en niemand weet op dat moment nog waar we naar toe gaan, maar het zal niet het door Guda en Karin geopperde modderworstelen zijn.

IMG_8582       IMG_8583

IMG_8584

Peter leidt ons door wat straatjes en vertelt dat hij ons eigenlijk had mee willen nemen op een rondvaart, maar dat blijkt pas vanaf april te kunnen.

IMG_8586IMG_8587

Uiteindelijk komen we uit, bij het Nationaal Carnavals Museum (Oeteldonks Gemintemuzejum) en dat was wat Marijke als grapje had geopperd, maar het blijkt dus echt te bestaan.

IMG_8588

Nadat de BV Tuerlings de entree betaald heeft –we zijn met zijn 10-en en krijgen daarom een speciale groepskorting-, worden we door een enthousiaste medewerker meegenomen naar de videohoek. Er blijkt filmmateriaal te zijn van het zogenaamde Bourgondische Carnaval en dat bestaat tegenwoordig eigenlijk alleen nog maar in Den Bosch (Oeteldonk) en Bergen op Zoom (Krabbegat).

IMG_8590IMG_8589

Na de film volgt een levendige rondleiding. Onze gids blijkt 80 jaar te zijn en hij raakt niet uitgesproken over alles wat in het museum te zien is; hij heeft er duidelijk lol in.

IMG_8591        IMG_8592

Er is zelfs een Bergse verzameling met o.a. masker, veldtekens en de ballonnetjes van de boerenploeg.

                     IMG_8595       

IMG_8596IMG_8631

Na deze rondleiding gaan we op zoek naar een terras, waar we een pintje kunnen pakken en zo komen we uiteindelijk terecht bij….., waar we ons te goed doen aan een pintje, koffie, thee en de enige echte Bossche Bollen van Jan de Groot.

IMG_8599IMG_8598

We gaan uiteindelijk eten bij Bistro de Eeterij, waar je voor € 29,95 kunt kiezen uit een voorgerecht, een hoofdgerecht en een nagerecht. Nu is dat op zich niks nieuws, maar zo groot als de keuze hier is, ben ik dat nog nergens anders tegen gekomen. Voor een paar aparte keuzes betaal je een klein bedragje extra.

We beginnen met een amuse van het huis en als dat een voorbode is van hetgeen ons vanavond verder staat te wachten, kunnen we er eens goed voor gaan zitten.

IMG_8649IMG_8653

Iedereen bestelt wat hij of zij lekker vindt; Marijke neemt de Vis Trio “De Eeterij”, een visbordje met gerookte paling, gerookte zalm en garnalen, geserveerd met een zachte cocktailsaus. Ik ga voor de Japanse Proeverij en Verwennerij, een Japanse bentobox gevuld met sushi, sashimi, dim-sum, yacatori spiesjes wakame  soep, scampi teriyaki, sojasaus, wasabi en gember.

IMG_8650IMG_8657

IMG_8605

Als hoofdgerecht nemen Marijke en ik allebei Boeuf de Nobu, a la minute gebakken Japans gemarineerde stukjes ossenhaas, rosé gebakken en geserveerd met rijst.

IMG_8644

Ook bij het nagerecht zijn we vandaag eensgezind; we nemen beiden de Bosvruchten Surprise, een bosvruchtentaartje geserveerd met fris yoghurtijs en frambozensaus.

Het smaakt allemaal fantastisch en we sluiten af met een kop koffie, waarna we de schade opmaken en die valt alleszins mee; nog geen € 500,- met zijn 10-en, inclusief de drank.

IMG_8664      IMG_8645

We lopen op ons gemak terug naar de St. Jan, waar de bus stopt, die ons terug brengt naar onze auto’s.

IMG_8619IMG_8621

       IMG_8620               IMG_8623

Het is uiteindelijk 23:15 uur, als we bij de auto zijn en iedereen richting huis gaat, behalve Fons en Karin, die de caravan bij Jacqueline en Peter op de oprit hebben staan en die vannacht om 3:30 uur gaan rijden richting Dresden.

Hoewel we dit maar 1 a 2 keer per jaar doen, is het altijd vreselijk gezellig en iedereen is het er over eens dat we dit zeker blijven doen.

De eerstvolgende keer zijn Marijke en ik weer aan de beurt en gaan we in elk geval in Bergen op Zoom onder de grond, waar we een rondleiding zullen krijgen door de Grebbe.

De Telegraaf: Uitgezaaide borstkanker “Russische roulette”

Ik ben natuurlijk weer veel te vroeg wakker en ik weet wel hoe dat komt; vandaag staat het interview dat Marijke gegeven heeft inzake onwetendheid bij uitgezaaide borstkanker in de Telegraaf en ik ben als de dood dat we de Stem krijgen in plaats van de Telegraaf, zoals vorige week een keer gebeurde. Als ik om 5:30 uur beneden kom, wordt gelijk de krant in de bus gegooid. Het is een prachtig interview, met dito foto. Wederom ontzettend trots op Marijke.

img_1425

Themadag Hoop en Vrees: “Samen verder”

Borstkankervereniging Nederland (BVN) steunt het initiatief om een groter publiek bewust te maken wat het betekent om te leven met uitgezaaide borstkanker en organiseert vandaag de landelijke themadag Hoop & Vrees, met deze keer als thema “Samen verder”.

1025320_634643893247730_2033422002_o1270914_634643873247732_1030611895_o

Gelet op de manier waarop Marijke en ik met dit thema om gaan, is ons, als “ervaringsdeskundigen” gevraagd of wij aan deze dag een bijdrage zouden willen leveren middels een interview met Nel Klaverlaan, psycholoog en coördinator van inloophuis ‘t Praethuys in Alkmaar.

Vervolgens is er een lunch en die laten we ons goed smaken.

1267819_634644039914382_731584769_o1396922_634644076581045_682751368_o

Na de lunch is er gelegenheid om diverse workshops te bezoeken.

1272511_634728209905965_98854072_o1399483_634728319905954_1223829973_o

De dag wordt afgesloten met een gezamenlijke overpeinzing.

1398381_634728249905961_1894231286_o

Liefde is………. samen de themadag “Tussen hoop en vrees” van de BVN en Pink Ribbon bijwonen.

Menu Title