Back to normal
Nog maar net terug van vakantie, begint vandaag het normale leven weer en dat betekent voor mij om 6:00 uur aan het werk.
Voor Marijke staat er vandaag weer een bezoek aan de Daniël den Hoed op het programma, waar ze om 13:30 uur verwacht wordt voor bloedafname, daarna een bezoek aan de oncoloog, dr. Jager en als de bloedwaardes goed zijn, krijgt ze daarna de 2e chemokuur.
Ik zet haar om 13:20 uur af bij de hoofdingang en rijd vervolgens 4 keer een rondje, waarna ik een gratis parkeerplaats heb.
Als ik bij de dagbehandeling aankom, zit Marijke nog te wachten, maar uiteindelijk mag ze om 13:35 uur naar binnen, waar Charlotte bloed zal afnemen, waarna we in de wachtkamer gaan zitten tot we bij dr. jager naar binnen mogen.
De afspraak was om 14:30 uur, maar door allerlei omstandigheden, zoals het nieuwe afsprakensysteem, dat met ingang van 1 juli 2017 in werking is getreden, worden we pas tegen 15:30 uur binnen geroepen.
Marijke geeft aan dat ze behoorlijk veel last heeft, rechts onder in de rug en dr. Jager besluit dat het tijd wordt dat de neuroloog ook gaat meekijken; mogelijk dat bestraling de pijn kan verlichten. De morfine die ze nu dagelijks slikt, zijn, ondanks verhoging van de dosering, niet meer voldoende .
De bloeduitslagen zijn goed en dus mag Marijke straks de volgende chemokuur en ook zal ze haar 6-wekelijkse dosis Zometa krijgen. Dr. Jager luistert voor de zekerheid nog even naar de longen en het hart, maar zij vindt niets bijzonders. De bloeddruk van Marijke is wel hoog, namelijk 160 over 105, maar dat is niet iets om je (nu) druk over te maken.
Marijke krijgt tot slot nog een nieuwe getekende aanvraag voor een pruik. De volgende afspraak bij dr. Jager is over 3 weken.
Terwijl Marijke naar de dagbehandeling gaat, ga ik naar de afsprakenbalie om de vervolgafspraken te (laten) maken. Als ik om 16:15 uur daarmee klaar ben, zit Marijke nog steeds te wachten .
Ik ga met de herhaalrecepten voor de pijnmedicatie naar de apotheek en wordt daar, omdat er inmiddels nauwelijks meer patiënten in het ziekenhuis zijn, vrij snel geholpen. Met 6 dozen medicatie loop ik weer naar de dagbehandeling, waar Marijke nog steeds, maar nu op de afdeling, zit te wachten .
Het is bijna 17:00 uur als ze dan eindelijk in de stoel mag plaatsnemen, waar ze als eerste haar Zometa zal krijgen toegediend.
Als de Zometa er in zit, volgt de Vinorelbine, waarna nog moet worden nagespoeld.
Het is uiteindelijk 18:00 uur als we eindelijk naar buiten kunnen.
Onderweg is het niet extreem druk en even voor 19:00 uur zijn we thuis; wat een lange dag was het weer. Hopelijk gaat het volgende week allemaal wat vlotter .
Zware dag om mee te beginnen. Op betere tijden hopen!!
Marijke, heel veel succes!
Pffffffff!!!!!!!!!
Pffff, het is al erg genoeg dat Marijke dit allemaal moet ondergaan……….zou toch fijn zijn als men die afspraken wat beter kon plannen.