Categorie: Dagelijkse beslommeringen

Het is vandaag wederom prachtig weer en daar wil ik gebruik van maken. We kiezen Zundert als bestemming om een terrasje te pakken en rijden er via diverse binnenweggetjes via België naar toe.

In Zundert vinden we snel een terras, waar we vlakbij de auto kunnen neerzetten. Omdat Marijke niet goed meer kan lopen, heb ik de rolstoel meegenomen. We vinden op het terras een plekje waarbij Marijke in de schaduw zit en ik in het zonnetje.

Terwijl Marijke buiten zit, bestel ik binnen onze drankjes: geconcentreerd appelsap voor Marijke en een alcoholvrij Weizenbiertje voor mij.

Als we onze drankjes op hebben, kiezen we er voor om ook weer via diverse binnenweggetjes, terug te rijden naar Bergen op Zoom.

Het is vandaag prachtig mooi weer en Marijke zou graag een ijsje willen gaan eten.

Als ik met Charlie op straat geweest ben, pak ik de rolstoel en kunnen we op weg naar de Boulevard.

Vlak bij het appartementencomplex zien we in het riet verscholen een zwanenpaar met een nest

Tot onze verbazing is IJs en Spijs nu Emma’s geworden. We bestellen beiden een coupe met vanille-ijs, stracciatella-ijs, schuimpjes en caramelsaus.

Het smaakt geweldig en is voor herhaling vatbaar. We lopen op ons gemak terug en kunnen gelijk het zandstrandje zien dat afgelopen week is aangelegd.

Thuis gekomen is het al weer tijd om met Charlie op straat te gaan. Die arme hond krijgt het steeds lastiger met lopen en terug naar huis is hij eigenlijk te moe om nog te lopen . Ik besluit dan toch maar om de dierenarts te bellen en te vragen of het mogelijk is om Charlie thuis in te laten slapen. Dat blijkt mogelijk te zijn en we maken een afspraak voor de volgende dag .

Ik maak van de gelegenheid gebruik om nog een paar foto’s van onze lieverd te nemen .

Het is net of Charlie heel bewust afscheid neemt van Marijke; wat is het toch een vreselijk lief beest en wat doet het, ondanks dat je weet dat het voor het beestje het beste is, ongelooflijk pijn om afscheid van hem te moeten nemen .

Jamie heeft haar vrije woensdag geruild, zodat ze vandaag, samen met Nick even langs kan komen

Marijke is gek op pioenrozen, maar daar is het nu nog niet de tijd voor en om die reden heeft Jamie pioentulpen meegenomen.

Ik heb voor lekkere broodjes en beleg gezorgd, zodat we gezellig met zijn allen kunnen lunchen.

Ik heb voor Marijke bij de zorgwinkel een rollator gehaald, zodat ze wat meer ondersteuning heeft als ze loopt.

Elke keer dat de kinderen weer naar huis gaan, hebben we het allemaal even moeilijk .

Marijke drinkt een kopje thee terwijl ze naar koffietijd kijkt en Charlie komt haar even gezelschap houden.

Omdat Marijke feitelijk niet meer kan lezen en/of op de iPad iets kan doen, blijft er niet veel meer voor haar over dan naar muziek luisteren of wat naar de televisie kijken. Ik neem tegenwoordig Koffietijd voor haar op en daar kan ze dan, als ze zin heeft, naar kijken.

De lunch bestaat vandaag uit bagels met roomkaas en zalm en vanavond ga ik voor het eerst zelf asperges klaarmaken. Ik maak ze op de klassieke wijze, dat wil zeggen met ham en gekookt ei.

Zonder mezelf op de borst te slaan, kan ik volmondig zeggen dat het uitstekend gelukt is en we hebben er samen van gesmuld.

Vandaag komt Marijke haar fysiotherapeut Tanja aan huis om haar been te masseren. Daarna gaan ze samen met Charlie een klein stukje lopen. Vervolgens gaan ze met Charlie in de tuin zitten, waar het uit de wind, prima vertoeven is.

Charlie heeft, zoals hij wel vaker doet, een plekje in de aarde gezocht, waar het koel is.

Als Tanja vertrokken is, drinken Marijke en ik een kopje koffie en daar hebben we vandaag een lekker stukje appel-puddingvlaai bij.

Het smaakt Marijke weer prima en dat kun je van haar gezicht aflezen .

Hoewel Marijke steeds meer problemen krijgt met het bewaren van haar evenwicht, moet ze toch hier en daar wat onkruid verwijderen .

Ons avond eten bestaat vandaag uit stokbrood met diverse Franse kaasjes en ondertussen genieten we van een paar series die we volgen.

We gaan tegen 22:00 uur naar boven, waar we nog naar een aflevering van Aspe kijken en tegen 23:00 uur gaan we slapen.

We beseffen als geen ander dat het nu wel erg snel gaat, maar dan kun je 2 dingen doen: of je blijft hangen in verdriet over wat allemaal niet meer kan, of je probeert van dat uur of die minuten die het wel (redelijk) goed gaat, optimaal te genieten.

We blijven er, ondanks de traantjes die we af en toe best laten vloeien, samen het beste van maken.

Je weet vaak pas wat je nog heel graag met elkaar had willen bespreken, als dat niet meer mogelijk is .