Confronterend: “Reanimeren of niet…..?”
Vandaag moet Marijke om 9:00 uur in de Daniel den Hoed kliniek zijn, waar een intake plaats zal vinden met betrekking tot de ziekenhuisopname tijdens de chemo’s. Daarna zal er bloed worden afgenomen en zal er nog een CT-scan gemaakt worden.
Ondanks dat veel mensen deze periode vakantie hebben, is er geen enkele parkeerplaats vrij en moeten we noodgedwongen op het ziekenhuisterrein parkeren; blijkt ook nog eens de kaartjesautomaat niet te functioneren .
Nadat Marijke zich op B-nul heeft gemeld, mogen we vervolgens naar de 2e etage, waar men vervolgens geen idee heeft wat Marijke komt doen; “ik heb van u geen papieren gekregen”; “Oh u wordt niet opgenomen?”; “Oh u wordt 1 nachtje opgenomen?”. Ik kook van binnen, maar houd me in; weer is er sprake van slechte communicatie .
Vervolgens worden we in een wachtruimte gelaten, waar we thee en koffie krijgen, voordat we door een verpleegkundige worden meegenomen voor een uitgebreide intake.
Marijke start op 5 januari 2016 met de eerste van in totaal zes chemo’s en zij moet die dag om 8:00 uur aanwezig zijn en mag, als alles goed verloopt, de volgende dag rond het middaguur naar huis.
Tot slot komt de zaalarts nog even kennis maken en nadat zij ook de nodige vragen heeft gesteld, geeft ze aan dat er nog één vraag is, die ze aan iedereen moet stellen: “Wil u als het niet goed gaat, gereanimeerd worden?”, waarna ze ook nog even daar aan toevoegt: “Het is in dit geval palliatief, dus dan reanimeren we standaard niet”.
Ik reageer hier gelijk op, wat zij daar mee bedoelt en daarop geeft ze aan dat het de keuze van Marijke is, maar dat ze dat moet vragen, maar waarom in hemelsnaam de opmerking dat er sprake is van palliatieve zorg en dat reanimatie dan niet standaard is? Hier antwoord ze op dat ze dat zo niet bedoelde, maar dat het iedere keer rondom de chemo opnieuw besproken kan worden .
Als je niet meer beter wordt, is de zorg palliatief, maar Marijke staat nog volop in het leven en er is geen enkele aanleiding om te veronderstellen dat er geen behandelingen meer mogelijk zijn, dus ik blijf erbij dat ik haar opmerkingen niet gepast vind .
Het is inmiddels 10:45 uur als Marijke zich meldt voor de CT-scan; ze moet eerst even de Port-a-cath laten aanprikken op de dagbehandeling en daarna gaat het snel. We gaan net zitten, als de verpleegkundige al komt met de vloeistof die Marijke voor de scan moet drinken.
Het is 11:00 uur als de scan klaar is, waarna we op huis aangaan.
Ik weet dat jullie beide positief zijn, maar wat zullen jullie een onmacht en verdriet voelen. Heel veel sterkte, kracht en succes met de nieuwe en wel heel zware behandeling.
Lieve Groet