Focus niet op wat niet goed gaat, maar geniet van wat wel goed gaat!
Sinds 1 januari van dit jaar werk ik nog maar 4 dagen in de week en ben ik voortaan op vrijdag vrij en dat geeft extra ruimte om bij te komen van de dagelijkse hectiek, die ons leven inmiddels al 10 jaar in haar greep houdt.
Nadat ik de hond heb uitgelaten, maak ik voor Marijke haar ontbijt klaar, want zij moet rond 9:00 uur haar medicatie innemen en dat liegt er niet om. Je moet eigenlijk een hele goede conditie hebben om deze dagelijkse ‘aanslag’ op je lichaam, te kunnen doorstaan.
Op dit moment gebruikt zij dagelijks het volgende:
- Capecitabine (chemo): ‘s ochtends 2 tabletten en ‘s avonds 3 tabletten
- Oxycodon ((morfine): 2 x daags langdurende en tussendoor zo veel als nodig is, kortdurende
- Celecoxib (ontstekingsremmer): 2 x daags
- Omeprazol (maagbeschermer), 1 x daags
- Desloratidine (ant-allergie): 1 x daags
- Paracetamol (pijnstiller): 4 x daags 1000 mg
Omdat ik vanavond in Amsterdam een reünie heb van het voormalige Sociaal Fonds Bouwnijverheid en we niet samen kunnen eten, gaan we vanmiddag in Woensdrecht lunchen bij Non Plus Ultra.
We bestellen beiden “De Proeverij van Non Plus”, een 5-tal belegde sneetjes stokbrood, geserveerd met verse dagsalade, gerookte paling filet, zalm, brie, coppa di parma en krabsalade en rijkelijk gegarneerd en dat blijkt een meer dan prima keuze.
We drinken er een glas thee bij en laten het ons goed smaken. Het loopt tegen 14:00 uur als we weer op huis aangaan.