Categorie: Dagelijkse beslommeringen
Charlie voor een ‘Grote beurt’ naar de dierenarts
Omdat Charlie, sinds hij vorig jaar door een hond is aangevallen en zo ernstig gewond is geraakt dat hij een kleine chirurgische ingreep moest ondergaan, zo panisch is voor alles en iedereen die aan hem zit, proberen we vandaag een andere dierenarts uit.
Hij moest sowieso naar de dierenarts om zijn jaarlijkse inentingen te krijgen, maar omdat hij daarvoor feitelijk ook al onder narcose moet, heeft Marijke een lijstje gemaakt van alles wat er zou moeten gebeuren en we kunnen om 11:00 uur terecht bij D.A.P. Dierenartsenpraktijk in Moerstraten.
Na een uitgebreide intake en het verhaal dat je Charlie eigenlijk onder narcose moet brengen om hem onder narcose te kunnen brengen, moet ik Charlie aangelijnd houden en naast hem gaan staan, waarbij een van de artsen van achter over hem heen stapt en hem letterlijk bij zijn nekvel grijpt, waarna de behandelende arts hem een spuitje geeft. Hij blaft en hapt daarna nog wel, maar het ging wonderwel goed.
Het duurt een paar minuten, maar dan is hij van de wereld; zijn ogen houdt hij echter gewoon open.
We leggen hem met vereende krachten op tafel.
Op het intake formulier staat met grote letters geschreven dat hij gevaarlijk is.
Naast de inentingen, krijgt hij een neusspray tegen kennelhoest, zullen er 2 talklierbulten verwijderd worden, wordt tandsteen verwijderd, worden zijn oren schoongemaakt en zullen zijn Hubertusklauwtjes geknipt worden.
Als hij uit de narcose ontwaakt, of als ze hem door middel van een injectie uit de narcose zullen halen, worden we gebeld en kunnen we hem, tegen overhandiging van de nodige euro’s, ophalen.
Het is bina 14:30 uur als we hem mogen komen ophalen. Ook nu wordt iedereen er opmerkzaam op gemaakt dat we hier met een zeer gevaarlijke monster te doen hebben.
De kosten vallen uiteindelijk best mee; deze bedragen € 202,51 inclusief en hij kan er weer een jaartje tegen.
Thuis gekomen moet hij een kap op omdat hij ander letterlijk zijn wonden gaat likken en mogelijk zelfs de hechtingen verwijdert en dat willen we natuurlijk niet. Het advies is om hem deze kap 10-14 dagen om te laten houden, maar dat vinden we wel heel erg lang. Dat hij het niet leuk vindt, blijkt uit het zachte huilen dat hij, sinds we thuis zijn, doet.
“Hoop”
Diep in ons zelf dragen we hoop; als dat niet het geval is, is er geen hoop.
Hoop is de kwaliteit van de ziel en hangt niet af van wat er in de wereld gebeurt.
Hoop is niet te voorspellen of vooruit te zien. Het is een gerichtheid van de geest; een gerichtheid van het hart, voorbij de horizon verankerd.
Hoop in deze diepe en krachtige betekenis is niet hetzelfde als vreugde omdat alles goed gaat of bereidheid je in te zetten voor wat succes heeft.
Hoop is ergens voor werken omdat het goed is, niet alleen omdat het kans van slagen heeft.
Hoop is niet hetzelfde als optimisme, evenmin de overtuiging dat iets goed zal aflopen. Wel de zekerheid dat iets zinvol is afgezien van de afloop, het resultaat.
Vaclav Havel
Huub Stapel: MV2
Vorig jaar december kwam ik er per ongeluk achter dat Huub Stapel in het theater staat met de opvolger van Vrouwen komen van Venus, Mannen komen van Mars. Wij hebben deze in theater de Maagd in Bergen op Zoom gezien en hebben werkelijk buikpijn van het lachen gehad, dus even kijken waar hij optreedt en dat blijkt in Etten-Leur te zijn, waar je voor een schappelijk bedrag ook nog eens van een 3- of 4-gangen menu kunt genieten, dus plaatsen uitgezocht en restaurant gereserveerd.
Vandaag was het dan zo ver. De show begint om 2015: uur en Etten-Leur ligt op ongeveer 40 kilometer van Bergen op Zoom en dat is 30 minuten rijden. Ik ga er van uit dat we in ongeveer anderhalf uur een 3-gangen menu moeten kunnen eten, dus vertrekken we even na 18:00 uur. Omdat het flink regent, zijn we uiteindelijk om 18:35 uur in de Nieuwe Nobelaer en als we aan een passerende dame van de bediening, vragen waar het restaurant is, krijgen we te horen: “Oh, uit Bergen op Zoom; we zaten al op u te wachten. Het diner begon om 18:00 uur en het voorgerecht is al uitgeserveerd”. Dat weten we dan ook weer 
.
We krijgen een 2-persoons tafeltje aangewezen en nadat ons drankje is gebracht, krijgen we gelijk het voorgerecht opgediend; gesauteerde kwartel op een bedje van salade met rozemarijn dressing.
Het smaakt voortreffelijk en dat geeft vertrouwen voor het vervolg .
Het hoofdgerecht dat standaard geserveerd zou worden, is kabeljauwfilet met tomaat/basilicum-saus, groene groenten en duchesse aardappel, maar omdat witte vis en Marijke haar chemo, niet goed samen gaan, hebben wij gekozen voor een alternatief en dat is verrassenderwijs een ragout van champignons en ook dat smaakt voortreffelijk.
Het toetje tenslotte, is een kruidig peertje met knapperig korstje en boerderij-ijs.
Marijke sluit af met een kopje thee en ik neem een kopje koffie en dat is het uiteindelijk 20:00 uur en gaan we onze plaatsen op het balkon opzoeken.
Precies om 20:15 uur begint de show. Omdat onze verwachtingen, na de eerste voorstelling gevormd zijn, valt het ons enigszins tegen. Het is leuk en af en toe zelfs hilarisch, maar niet zo leuk als de eerste voorstelling, maar zeker de moeite waard om mee te maken.
Om 10:30 uur staan we buiten en gaan we op huis aan. We hebben een onderhoudende avond gehad.
Jaaroverzicht 2015: wederom een bewogen jaar
Voor ons was het belangrijkste nieuws van 2015 dat er bij Marijke, naast de eerder vast gestelde uitzaaiingen in lever, long en botten, nu ook sprake is van uitzaaiingen in haar linker oog en misschien ook wel in haar hersenen.
Marijke heeft meegewerkt aan een filmpje voor de Borstkankervereniging Nederland, een blad voor vrouwen met uitgezaaide borstkanker, een boek voor vrouwen met borstkanker en een uitzending van RTL-nieuws, terwijl ze daarnaast actief is voor de BVN als Patient Advocate.
In het kader van Genieten en Herinneringen maken, valt te melden dat wij 4 keer met vakantie zijn geweest, waarvan slechts één keer met de caravan en dat wij weer vaak uit eten zijn geweest.
Januari
Het jaar begint goed; de uitslag van de scan laat zien dat de plekjes op de lever en op de botten zijn afgenomen. Het prikken blijft een drama. Ik mag mijn nieuwe leaseauto ophalen en later zal blijken dat ik binnen 15 minuten een boete voor te snel rijden heb gekregen. Charlie is door een hond uit de straat aangevallen en moet een kleine operatieve ingreep ondergaan. Bij Marijke een Port-a-cath geplaatst, zodat zij voor het inbrengen van de infuusnaald, niet meer geprikt hoeft te worden en het filmpje Borstkanker en je Naasten, dat voor de Borstkankervereniging Nederland (BVN) is gemaakt is klaar en staat op de site van de BVN.
Februari
Een oud-collega van mij, blogt over mijn dagelijkse “Liefde is…..”; het ontroert me en ik ben er stil van. Marijke en ik gaan naar een lezing in het Erasmus MC over het gebruik van medicijnen in combinatie met bijvoorbeeld chemo en medicatie die gebruikt wordt omdat je (borst)kanker hebt. Op Valentijnsdag is het precies 40 jaar geleden dat we elkaar in Amsterdam hebben ontmoet en dat vieren we o.a. met een etentje in het sterrenrestaurant Mijn Keuken in Wouw. Marijke schrijft een stukje voor het boek “Borst Vooruit”, dat later dit jaar zal uitkomen.
Maart
Lotgenotes Vederzwaar en Szjonnie overlijden kort na elkaar en dat komt best wel binnen, maar “Life goes on”. We gaan met de Harde kern, een groep (oud)collega’s, in Den Bosch naar het Carnavals museum en daarna uit eten. We gaan in Gouda naar een concert van Het Hollands Spoor. We gaan voor 10 dagen naar Spanje, waar we bij een oud-collega die daar woont zullen logeren.
April
Kleindochter Dhara heeft een nachtje in het ziekenhuis moeten verblijven vanwege uitdrogingsverschijnselen. Mijn verjaardag vieren we, net als vorig jaar in Spanje met een heerlijk etentje. Wij worden beiden geïnterviewd voor een publicatie in een eenmalige uitgave van een tijdschrift over borstkanker. We gaan eten bij restaurant De Hemel en hebben er gelijk een nieuwe pleisterplaats bij. Bij onze buurvrouw wordt in de hersenen een tumor van 3 cm gevonden.
Mei
We zijn door dochter Jamie en schoonzoon Mike uitgenodigd om in Hoorn in het nieuwe sterrenrestaurant, Restaurant Lucas Rive te komen eten en er is voor ons ook een hotelkamer geregeld. Er vindt bij ons thuis een fotoshoot plaats voor het tijdschrift dat eind van het jaar uit zal komen. De dochter van goede vrienden van ons trouwt en hoewel we voor de hele dag en avond zijn uitgenodigd, beperken we ons tot de ceremonie op Kasteel de Haar. De nieuwe Jura koffiemachine wordt geleverd en gelijk in gebruik genomen.
Juni
Onze buurman van 60 promoveert in Tilburg tot doctor, Marijke wordt geïnterviewd voor RTL-nieuws en onze schoonzoon wordt 40, wat in een restaurant in Hoorn gevierd wordt met een uitgebreid etentje met vrienden en familie. We lopen dit jaar alleen het openingsrondje van de Samenloop voor Hoop mee. We gaan voor een cursus Pensioen in zicht, een kleine week naar Texel.
Juli
Texel blijkt een fantastische (vakantie)bestemming te zijn en de cursus Pensioen in Zicht is leuk en bruikbaar. Er is in de Daniël de Hoed een fotoshoot voor het boek “Borst Vooruit”, dat later dit jaar uit zal komen. We vieren Marijke haar 65e verjaardag met een BBQ met alle (klein)kinderen. De groei van de tumoren is (even) gestopt en dat is aanleiding om te stoppen met de chemo en over te stappen op injecties, zodat Marijke haar lichaam ook even rust krijgt. We genieten 2 dagen lang van de Krabbefoor en het fantastische weer.
Augustus
We vieren uitgebreid Dhara’s eerste verjaardag in Amsterdam, maar het is zo vreselijk druk, dat we na een uurtje vertrekken. We halen de banden met al onze buurtjes weer aan door ze uit te nodigen voor een hapje en een drankje.
September
We gaan in Antwerpen Sushi eten en met de Harde Kern bezoeken we in Bergen op Zoom het ondergrondse rioolstelsel de Grebbe, waarna we op de Grote Markt eerst genieten van een hapje en een drankje en dan afsluiten met een etentje bij De Hemel. De foto die in het boek “Borst Vooruit” komt te staan, is prachtig geworden. Marijke neemt op 24 september met een receptie afscheid van de Gemeente Bergen op Zoom. Omdat Marijke last blijft houden van haar linker oog, zal ze na onze vakantie op Sicilië, gezien worden door de neuro-oncoloog. Het blad “Leef wat je kan, magazine voor vrouwen met uitgezaaide borstkanker”, met daarin een interview met Marijke en mij, komt uit.
Oktober
Na een geweldige vakantie van bijna 3 weken, waarbij we een rondreis op Sicilië hebben gemaakt, zijn er nieuwe afspraken in de Daniël den Hoed. We hebben door onze vakantie de presentatie van het boek “Borst Vooruit” niet kunnen meemaken, maar Marijke krijgt vandaag haar exemplaar overhandigd en het is een bijzonder boek geworden. Ik heb 2 aanrijdingen op één dag. We sluiten de maand af met een reünie bij onze vrienden Vera en Rene, met wie we meer dan 20 jaar gezamenlijk op vakantie zijn geweest.
November
Omdat het vermoeden bestaat dat er sprake is van uitzaaiingen in het oog, moet Marijke met spoed naar het EMC; de echo wijst uit dat er inderdaad sprake is van een uitzaaiing aan het linker oog en het behandelplan zal bestaan uit bestralingen. Ik ben dit jaar 50 jaar bevriend met Hans Apeldoorn en dat vieren we met een gezellig weekend en een etentje. Traditiegetrouw, stemmen we beiden voor de Top2000. De maand wordt afgesloten met een door de buurtjes Esther en John georganiseerd verrassingsuitje.
December
Er wordt bij Marijke een futuristisch masker aangemeten voor de bestralingen. Ik schrijf een open brief aan Marijke en dat levert heel veel ontroerende reactie op. Wij zijn op 16 december 40 jaar getrouwd en ik krijg van Marijke een heel persoonlijk cadeau, namelijk een tattoo “Liefde is…..”. Marijke heeft besloten welke van de behandelingen zij wil gaan volgen en dat betekent dat er voor het einde van het jaar nog de nodige bezoeken aan het Erasmus MC en de Daniël den Hoed kliniek gebracht. Eerste kerstdag vieren we met alle (klein) kinderen, waarbij we allemaal een bijdrage aan het eten hebben geleverd. We sluiten het jaar af met een bezoek aan het Erasmus MC en aan de Daniel den Hoed kliniek.
Ik wens iedereen een Voorspoedig, Gelukkig, Spetterend, maar vooral GEZOND 2016!
Kerstmis 2015
We starten met een ontbijt dat bestaat uit verse croissants met ham en kaas, die we voor de eerste keer in de Airfryer bakken, warme zoete broodjes met lemon curd en clothed cream en een notenstol.
Het smaakt voortreffelijk, maar we hebben beiden aan één croissantje en één zoet broodje meer dan genoeg. We zijn saampjes goed bezig; Marijke is inmiddels 6 kilo kwijt en ik 10, uitsluitend door anders en minder te eten. Daarnaast drinken we nauwelijks nog alcohol 
.
Vandaag komen de (klein)kinderen en we hebben er deze keer voor gekozen om het rustig aan te doen. Marijke en ik maken het voor- en nagerecht en zorgen voor de drank, terwijl de kinderen voor de rest zorgen.
Marijke maakt als voorgerecht een terrine van zalm gevuld met forelmousse en ik kies voor de tiramisu met limoncello als nagerecht (recept staat op Marijke’s kookblog). Voordeel van deze keuze is dat we die gisteren al hebben kunnen klaar maken.
Na het ontbijt gaan we douchen en luisteren we naar de Top 2000, terwijl we het nieuws lezen en een spelletje doen op de iPad.
We hebben voor Nick een verrassing onder de boom; “Vosje”, zijn lievelingsknuffel, die nu ongeveer 30 jaar oud is. Marijke heeft hem voorzicht gewassen, waardoor hij er weer prima uitziet.
Voor Dhara hebben we een grote, zachte knuffelbeer gekocht, die ze samen met papa uitpakt.
Diana en haar moeder hebben uit Portugal een kerstmannetje voor in de boom meegenomen en 2 losse Kerstmannen.
Voor Finn en Eefke zijn er ook cadeautjes; zij vieren dit jaar zelfs 3 keer Kerstfeest.
Jamie en Mike zijn recentelijk in New York geweest en ook zij hebben Kerstmannetjes voor Marijke meegenomen en zo komt de boom steeds voller te hangen met Kerstmannen, waar een verhaal achter zit.
Dhara is een echte kleine onderzoeker en vooral de vele Kerstmannen hebben haar aandacht .
Het is erg gezellig en de tijd vliegt werkelijk voorbij; tijd om aan het eten te gaan beginnen. De kinderen hebben een Italiaanse stoofpot en een Portugees gerecht met vis gemaakt, maar we beginnen met het voorgerecht, dat ook nog eens voorzien wordt van een gebakken kwarteleitje.
Omdat we een deel van wat gebruikt is, straks ook weer nodig hebben, begin ik na het voorgerecht vast met de afwas, waardoor ik vergeet foto’s te maken van het hoofdgerecht, maar dat smaakt allemaal voortreffelijk. Ook de kinderen eten er uiteindelijk met smaak van. en dan is er voor hen ijs in de vorm van een Kerstman en gaan wij aan de tiramisu met limoncello.
Na het eten gaan Diana en Nick terug naar Amsterdam. Voor Eefke en Finn zet ik boven een film op. Wij drinken met Jamie en Mike nog gezellig koffie, voordat zij ook op huis aangaan.
Het afscheid bij de auto, blijkt onverwacht emotioneel; er staat Marijke natuurlijk weer een spannende, maar ook vervelende tijd te wachten en dat is voor Jamie ook moeilijk 
.
Ik ga met Charlie een rondje lopen en doe dat zonder jas; het is om 22:00 uur nog steeds 12 graden boven nul 
. Wij kijken als afsluiting van deze heerlijke dag, samen naar het laatste deel van Downton Abbey; jammer dat deze serie nu echt afgelopen is.
Liefde is………. een blijvende herinnering als cadeau
Vanochtend moeten we al om 8:20 uur in Rotterdam zijn waar Marijke de vijfde van in totaal zes bestralingen krijgt. Als we naar de ingang van de Daniel den Hoed kliniek lopen, kun je de gang in de kelder zien, waar de bestralingen gegeven worden.
Hoewel het nog vroeg is, is Marijke niet eens de eerste; ze moet zelfs even wachten voordat ze geroepen wordt.
Het duurt allemaal net iets langer dan de voorgaande keren, omdat de camera niet goed blijkt te reageren op het licht dat iets minder fel gemaakt is om Marijke “te plezieren”.
Het is uiteindelijk bijna 9:30 uur als we op huis aan gaan. Omdat de zon schijnt en Marijke haar ogen toch wel het nodige te lijden hebben, zet mijn eigen filmster haar zonnebril op.
Morgen zijn we 40 jaar getrouwd en Marijke wilde mij graag iets geven, maar wat geef je iemand die eigenlijk alles heeft wat hij wil (en het anders direct koopt 
)?
Vorige week kwam het idee ineens op toen ik zag dat Hans van Rossum, de man van Femke, een nieuwe tattoo had laten zetten; dat lijkt me het ideale cadeau om “Liefde is…. “ als blijvende herinnering te laten tatoeëren en vandaag om 11:30 uur heb ik een afspraak bij Kings Ink in Bergen op Zoom.
Marijke gaat even de stad in; al met al duurt het totale zetten van de tattoo ruim één uur.
Ik ben nooit een tegenstander van tattoos geweest, maar om er nu als zestig plusser zelf een te laten zetten, had ik tot voor kort ook nooit gedacht 
. Ik ben er erg blij mee; een persoonlijk cadeau met “eeuwige” waarde .
Wat mensen vaak niet weten…..
Lieve Marijke,
Als mensen jou een tijdje niet gezien hebben, of ze zien een foto van je, dan krijg je vaak een complimentje dat je er zo goed uitziet en dat is ook absoluut zo.
Wat de meeste mensen echter niet weten is welke pijn en onzekerheid daar achter schuil gaat en dat er geen moment is, dat dit geen rol speelt. Je heb terecht gezegd dat de kanker je is overkomen en dat de manier waarop je er mee omgaat een keuze is en daar bewonder ik je enorm om.
Er is in de afgelopen 8 jaar enorm veel vergif bij je naar binnen gegaan is en het kan niet uitblijven dat dit zijn sporen na laat. Zo kan het voorkomen dat je iets wil zeggen, maar dat hetgeen je uiteindelijk uitspreekt, iets heel anders is. In het begin heb je dat zelf niet door gehad en dat heeft wel eens tot felle discussies met mij geleid. We moesten allebei wennen aan de gewijzigde situatie en dat is voor ons allebei moeilijk, maar nu we daar eenmaal toe in staat zijn, gaat het ons steeds gemakkelijker af.
Als je vervolgens voor de buitenwereld ook nog eens redelijk goed functioneert, terwijl je in het dagelijkse leven steeds vaker iets vergeet, is men gauw vergeten dat je ziekte progressief en onomkeerbaar is en dat gaandeweg de beperkingen toenemen en dat heeft een directe invloed op hoe je als mens in het leven staat, maar ook op de manier waarop je dit niet wil, maar moet accepteren.
Waren de uitzaaiingen eerst beperkt tot longen, lever en botten, sinds kort weten we dat er uitzaaiingen gevonden zijn in de hersenen en in je linker oog. Voor dat laatste word je nu bestraald, maar de kans is groot, dat je zicht blijvend beperkt zal zijn.
Optimistisch als je bent, blijf je er voor gaan, maar we weten allebei dat er een moment komt, dat de kwaliteit van leven, de enige juiste keuze is en dat ik jou daarin voor 200% zal steunen.
Liefde is………. ook loslaten; iets waar ik niet aan wil denken, maar door jouw optimisme en liefde ben ik zo veel krachtiger geworden, dat ik daar mijn troost uit kan putten.
Volgende week zijn we 40 jaar getrouwd en daar heb ik nog geen dag spijt van gehad.
Liefde is……… voor altijd houden van, met hart en ziel.
Ruud
De derde bestraling
Vandaag moet de auto voor een 30.000 km-beurt naar de garage en zullen ook de winterbanden gemonteerd worden. Marijke moet om 12:00 uur in de Daniel den Hoed kliniek zijn voor haar derde bestraling en ik heb gisteren gebeld met Auto Borchwerf, die sinds kort ook officieel Skodadaler is, om te vragen of de auto om uiterlijk 11:00 uur klaar kan zijn en dat was geen probleem.
We worden om 10:40 opgehaald door de chauffeur van Auto Borchwerf en als we om klokslag 11:00 uur in Halsteren aankomen, moeten we 2 minuutjes wachten en dan krijg ik de sleutel overhandigd. Prima service, zoals ik gewend was toen ik nog VW Passat reed.
Doordat alles vanochtend zo vlotjes verliep, zijn we al om 11:35 uur in de Daniel den Hoed kliniek en besluiten we een kopje koffie te drinken en een broodje te eten.
Marijke gaat voor een pistolet met jong belegen kaas en ik voor de pistolet met filet American en een gekookt eitje; smaakt allemaal weer prima.
Het is nog juist voor 12:00 uur als Marijke incheckt en ze kan gelijk naar binnen, terwijl ik op mijn iPad een computertijdschrift lees.
We zijn keurig om 13:30 uur weer thuis, waar Marijke verrast wordt met een bos bloemen van Jane en Gerrit de Rooij. Gerrit was de man die Marijke in 1998 heeft aangenomen toen ze bij de Gemeente Bergen op Zoom kwam solliciteren.
We gaan vanavond iets nieuws proberen, een soort van plaattaart van bladerdeeg met tomaten, knoflook, uit en ricotta. We drinken er een glaasje rode wijn bij.
Het smaakt allemaal prima en is zeker voor herhaling vatbaar.
Recente reacties